به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری؛ در ادامه ویژگی‌های انواع کاربردی و پرطرفدارتر این ظروف را مرور می‌کنیم.
قابلمه‌های چدن: چدن آلیاژی از فلز آهن است که عمری طولانی و وزنی سنگین دارد وگرما را به مدت طولانی‌تری در خود نگه می‌دارد و حرارت را بهتر پخش می‌کند.
قابلمه‌های استیل: از قابلمه‌های دیگر بهداشتی‌ترند، حرارت را سریع و مستقیم منتقل می‌کنند و البته باعث سوختن غذا می‌شوند مگر اینکه روی لایه بیرونی آنها مس یا آلومینیوم چسبیده باشد.
قابلمه‌های تفلون: قابلمه‌های تفلون در ایران طرفداران زیادی دارند، چون غذا به آنها نمی‌چسبد روغن کمتری لازم دارند، اما در اثر استفاده مستمر آسیب می‌بینند. این قابلمه‌ها نیاز به نگهداری و استفاده ویژه دارند، حتی شستن آنها با اسکاچ زبر باعث ایجاد خراش و ورود تفلون به سیستم گوارش می‌شود.
قابلمه‌های سرامیکی: قابلمه‌های با جنس سرامیک، جدید هستند و به‌تازگی قدم به بازار رقابت گذاشته‌اند، روکشی نچسب دارند و فاقد ترکیبات مضرند، ضمن پخش و انتقال حرارت به شکل مطلوب، در برابر خراش و خوردگی مقاومت دارند و قیمتشان هم بالاست. اینجا هم البته باید مراقب بود که روکش آنها وارد غذا نشود.
قابلمه‌های گرانیتی: دوام و سختی قابلمه‌های گرانیتی قابل توجه است، گرما را حفظ می‌کنند و غذا در آنها دیرتر از ظروف دیگر می‌سوزد، به خاطر نچسبی، روغن کمی مصرف می‌کنند، طعم غذا را تغییر نمی‌دهند و به‌سادگی هم شسته می‌شوند.
قابلمه‌های شیشه‌ای: قابلمه‌های شیشه‌ای که همان قابلمه‌های پیرکس هستند انتخاب مناسبی برای آشپزی محسوب می‌شوند، اگر شوک دمایی به آنها وارد نشود و ضربه هم نبینند، مقاومت خوبی دارند. البته برای ما ایرانی‌ها که عموما غذایمان را با حرارت مستقیم اجاق تهیه می‌کنیم، ظروف پیرکس که تحمل حرارت مستقیم و طولانی را ندارند، شاید خیلی مناسب نباشند.
