دوره قاجار

تصویر پیش فرضی که ما از زیبایی زنان و دختران ایرانی در عصر قاجار داریم اغلب نادرست است زیرا تصاویر بجا مانده از این دوران نشان می دهد زیبایی شناسی دربار قاجار انعکاس مطلق زیبایی شناسی جامعه ایرانی نبود.

عکس گروهی از زنان حرمسرا را روی پله های مرمر عمارت سلطنت‌آباد ناصرالدین شاه مشاهده می‌کنید.

شاید میان دو امضای سرنوشت‌ساز او و پدرش شباهت‌های زیادی وجود داشته باشد اما این امضاها، تفاوت بسیار مهمی هم با یکدیگر دارند. پدر– ناصرالدین‌شاه – در اوج مستی، بی‌خبری و شهوت‌پرستی، امضای مرگ را پای کاغذی که به دستش داده بودند زد تا حکم به پایان زندگی مردی چون امیرکبیر بدهد و مظفرالدین‌شاه هم در اوج پیری و ناتوانی، پای کاغذی را که جلویش گذاشته بودند، امضا زد تا دانسته و نادانسته حکم به مرگ استبداد داده باشد.

ببر مازندران یا ببر هیرکانی یکی از گونه‌های ببر بوده است که زمانی از غرب چین تا سواحل دریای سیاه و از جمله در جنگل‌های شمال ایران یافت می‌شد. این گونۀ ببر به احتمال زیاد در دهۀ ۱۳۳۰ شمسی در ایران منقرض شد.

عکسی دیده نشده از شهر تهران در دوران قاجار اخیرا منتشر شده است.

اختراع عکاسی در روند شرق‌شناسی تاثیر شگرفی داشت؛ سفرنامه‌ها جای خود را به آلبوم عکس‌ها دادند و این عکاسان بودند که می‌توانستند از شرق غریب سوغاتی به یادگار همراه ببرند؛ آثار ارنست هولتسر مهندس و جهانگرد آلمانی که بیشتر از شهر اصفهان ثبت شده، نیم قرن پس از مرگش در زیرزمین خانه نوه‌اش یافت شد تا گنجینه‌ای برای مطالعات تاریخی ایران شود.