"اوباما نسبت به نقش ایران در منطقه آگاه است"
سفیر ایران در فرانسه گفت: اوباما فهمیده که ایران ایفا کننده نقشی انکار ناپذیر در منطقه است و مشارکتش برای حل مشکلات و بحرانهایی که منطقه با آن مواجه بوده، اجتناب ناپذیر است.
علی آهنی سفیر ایران در فرانسه در گفتوگو با نشریه «conflit» که روز چهارشنبه شماره ویژه خود را به ایران اختصاص داده بود به موضوعاتی از قبیل مذاکرات هستهای، روابط ایران و آمریکا، دموکراسی در ایران و نیز روابط ایران و فرانسه پس از رفع تحریمها اشاره کرد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فارس،مشروح آن از نظر خوانندگان میگذرد. از توافق هستهای بین ایران و گروه 1+5 چه ارزیابی دارید؟ موضوع هستهای ایران سیاسی شده است. این امر بهانهای شده برای اینکه «ایران هراسی» را دامن زده و توجیه کنند. باید تمام نگرانیهایی که در این زمینه وجود دارد برطرف شود که این امر بر آرامش منطقهای و جهانی تاثیر خواهد گذاشت. مذاکرات بر دو اصل استوار است: اطمینان دادن به گروه 1+5 که برنامه هستهای ما برای همیشه غیر نظامی باقی خواهد ماند و به ایران نیز اطمینان داده شود که این برنامه غیر نظامی ادامه خواهد یافت. مسلماً، این کار با برداشتن تحریمهای غیرقانونی علیه کشورمان همراه خواهد بود. آیا ایران از این تحریمها رنج برده است؟ ما به رغم تحریمها توانستهایم آن را مدیریت کنیم، ولی این تحریمها رنجهای بسیاری را در برداشته است. دارو و مواد مصرفی بسیار گرانقیمت را به مردم تحمیل کرد... و بخصوص که چه انرژی برای مقابله و برای دور زدن این تحریمها صرف شد. شدیدترین اثر این تحریمها چه بود؟ بخش انرژی از فقدان سرمایه گذاری خارجی لطمه دید. این موضوع بر توان تولید و صادرات مواد هیدروکربونی ما و همچنین بخش صنعت اثر گذاشت. آیا شما میگویید که باراک اوباما بزرگترین رئیس جمهور آمریکا از سال 1979 به بعد بوده است؟ قضاوت در مورد رئیس جمهور آمریکا، کار مردم این کشور است. آنچه به ما مربوط میشود، ما شاهد برخی اظهارات و برخی ژستها بودهایم. هر چند که سیاست آمریکا تغییر نکرده، زیرا این امر در معرض فشار برخی گروهها یا برخی لابیهای قدرتمند بوده است. اوباما میداند که ایران ایفا کننده نقشی انکار ناپذیر در منطقه است و مشارکتش برای حل بحرانهای منطقه اجتناب ناپذیر است. چه چیزی باعث شده که او رفتارش را تغییر دهد؟ در طول سالها، آمریکا یک هدف را دنبال کرده است: بی ثبات کردن ایران؛ چیزی که اسمش را تا آمدن اوباما، «تغییر رژیم در ایران» گذاشته بودند؛ اما او شاهد بود که ایران موفق شده ثبات و امنیت خود را بهتر از بقیه کشورهای منطقه خاورمیانه تضمین کند. او فهمیده که ایران ایفا کننده نقشی انکار ناپذیر در منطقه است و مشارکتش برای حل مشکلات و بحرانهایی که منطقه با آن مواجه است، اجتناب ناپذیر است. آیا این تغییر رفتار آمریکا میتواند به خاطر ظهور داعش باشد؟ گروه تروریستی داعش خود را به عنوان دولت اسلامی معرفی میکند، ولی نه دولت است و نه اسلامی. این گروه چهره اسلام را تخریب کرده است. تغییر نگاه آمریکا و ژست و اظهاراتی را که به آن اشاره کردم، به قبل از ظهور داعش باز میگردد. توافق هستهای هم از سوی جمهوری خواهان کنگره و هم از سوی اسرائیل و عربستان سعودی مورد انتقاد است. درباره این وحدت نظر در بین آنان چه فکر میکنید؟ هرکدام منافع خاص خودشان را دنبال میکنند. عربستان سعودی باید به تغییر سیاست و روشهای خود بیاندیشد. اگر میخواهد نقشی که شایسته آن است را بازی کند. به جای اندیشیدن به رقابت با ما، عربستان باید به فکر همکاری با ما باشد زیرا ما دو کشور مهم جهان اسلام هستیم. جمهوری خواهان آمریکایی نیز سیاست خصمانهای علیه ایران داشتهاند، ولی توافق هستهای به ما اجازه خواهد داد انرژی خود را به نفع ثبات منطقه به کار بگیریم. چیزی که در جهت منافع آمریکا هم خواهد بود. اما رژیم اسرائیل مشکلات داخلی خودش را دارد و نمیتواند در مسیری که الان طی میکند، ادامه دهد. حساسیت جهان اسلام در برابر مخالفت این رژیم با فلسطینیها بسیار شدید است. با این حال همبستگی با مردم فلسطین بیشتر در حرف است تا در عمل. حق با شماست، مردم فلسطین از انفعال بسیاری از دولتهای مسلمان رنج میبرد، ولی دادهها تغییر خواهند کرد و الان هم تغییر کردهاند. نمیتوان بیداری اسلامی در کشورهای منطقه و همبستگی با مردم فلسطین را نادیده گرفت و در برخی کشورهای منطقه باید بیشتر نگران آن چیزی باشند که افکار عمومی شان به آن میاندیشند. بیداری مسلمانان که شما مطرح کردید با بحث مخالفت شیعی- سنی برخورد ندارد؟ ما مخالف تفرقه بین اهل تشیع و تسنن هستیم. ما همه مسلمانیم و همه مسلمانان به خدای واحد، یک قرآن و یک پیامبر اعتقاد دارند. مشکل در وجود عناصر افراطی در بین اهل تسنن و تشیع است. باید از این عناصر افراطی فاصله گرفت و در مسیر همزیستی و همکاری حرکت کرد. با این حال ایران در ایجاد همزیستی بین اکثریت شیعه و اقلیت سنی و همچنین اقلیت مسیحی و یهودی موفق بوده است. ما میخواهیم دیالوگ و همکاری با کشورهای مختلف سنی و از جمله عربستان سعودی را تقویت کنیم. با این حال، عربستان سعودی با اقلیت شیعیاش خیلی بد رفتار میکند. ما نسبت به سرنوشت شیعیان در عربستان بی تفاوت نیستیم، همانطور که در مورد سرنوشت جامعه سنی این کشور نیز دغدغه داریم. ما معتقدیم که باید در مسیر دموکراسی حرکت کرد و به اصل «هر نفر، یک رای» در تمام کشورها احترام گذاشت. آیا شما ایران را به عنوان یک دموکراسی میدانید؟ مسلماً، ولی یک دموکراسی متفاوت از دموکراسی مد نظر شما زیرا دموکراسی در کشور ما یک دموکراسی دینی است. فهم این امر در کشوری لائیک همچون فرانسه میتواند دشوار باشد. فقط یک مدل دموکراسی که در دنیا وجود ندارد. مدل دموکراسی ما یک مدل جوان است که 36 سال دارد و در حال شکوفایی است. دموکراسیهای غربی بی نقص نیستند. دموکراسی ما نیز بی نقص نیست، ولی اگر با اوضاع دیگر کشورهای خاورمیانه مقایسه کنید، تفاوت را مشاهده خواهید کرد. تمام نهادهای ایرانی مستقیماً یا غیر مستقیم توسط مردم انتخاب شدهاند. فکرش را بکنید که هر وزیر باید در برابر مجلس حضور یابد و جداگانه رای اعتماد مجلس را بگیرد. سالهاست که در کشور ما، مجلس دستور کار خود را خودش تعیین میکند، در حالیکه در فرانسه، از سال 2008 به بعد این کار انجام میشود و آنهم فقط برای نیمی از دستور کار مجلس که البته قبلاً دولت تمامی دستور کار مجلس را تعیین میکرد. همه اینها در غرب ناشناخته ماندهاند، ولی واقعیتهای دموکراسی ما را نشان میدهند. نزدیکی روابط با واشنگتن باعث نمیشود که بین شما با مسکو و پکن فاصله ایجاد شود؟ درباره روسیه و چین، این دو کشور منافع خودشان را دارند، ما نیز منافع خودمان را داریم و همکاری با آنها نیز به شکل قابل ملاحظهای توسعه یافته است. این کاملاً با روابط آمریکا که با اختلافهای عمیقی مواجه بوده و باعث یک بی اعتمادی قابل ملاحظه هم شده است، فرق میکند- به کودتا علیه مصدق در سال 1953 که سازمان سیا در آن نقش داشت فکر کنید. آیا آمریکاییها واقعاً رفتارشان را در قبال ما تغییر میدهند؟ این یک عنصر تعیین کننده برای آینده خواهد بود. در زمانی که تحریمها علیه ایران باید از بین بروند، شما چه پیامی برای شرکتهای فرانسوی دارید؟ شرکتهای فرانسوی قبلاً، در ایران حضور داشتند و تصویری نسبتاً مثبت از خود به جا گذاشتهاند، ولی امروزه این شرکتها بسیار محتاط هستند و بخصوص به دلایل بانکی. دیگر شرکتهای اروپایی و همچنین آمریکایی بسیار فعال هستند. آنها خود را برای فعالیت به محض برداشته شدن تحریمها آماده میکنند و الان هم در کشور حضور دارند. شرکتهای فرانسوی نباید وقت را از دست دهند. زمان آن فرا رسیده است.