در آغاز اردیبهشت ماه بود که «تابناک» به نمایندگان مجلس هشتم و هیأت رئیسه آن هشدار داد که نمایندگان چشم بسته و نخوانده طرح امضا می‌کنند؛ که حتی وزارت‌خانه تشکیل می‌شود و طرحی را دو بار امضا می‌کنند؛ و حتی گاه درباره سلامت امضا‌ها هم می‌توان تردید کرد؛ اما ظاهرا کسی به این سخن حق ـ که اثبات جفای به خلق بود ـ گوش نکرد.
کمتر از یک ماه پیش بود که برخی از نمایندگان مجلس گفتند در امضای نامه حمایت از فلان متهم، فریب خورده‌اند و یا کسی دیگر به جای آن‌ها امضا کرده است. هفته گذشته نیز یکی از نمایندگان مجلس در رد امضای طرح استیضاح وزیر ورزش گفته است: «یکی از طراحان استیضاح، با خلاف‌گویی از ما امضا جمع کرد و حقیقت را نگفت. ایشان نامه را به من داد و گفت که مباحث فرهنگ است و من به گمان اینکه قرار است وزیر ارشاد استیضاح شود، نامه را امضا کردم». بد‌تر و بهت‌آور‌تر اینکه احتمال وحشتناکی که تابناک شش ماه پیش درباره امکان جعل امضا در مجلس مطرح کرد، ظاهرا اکنون به حقیقت پیوسته و در خبر‌ها آمده است که برخی از نمایندگان که با شگفتی، نام خود را در میان امضا کننده‌های استیضاح وزیر ورزش دیده‌اند، آشکارا اعلام می‌کنند که چنین طرحی را اساسا امضا نکرده و پس از پیگیری اعلام کرده‌اند که یکی از طراحان استیضاح، امضای آن‌ها را جعل کرده است. پنجم اردیبهشت به مجلس یادآوری شد که «دانستن حق مردم است. اگر کسی عیب شما را نشان داد، به فکر اصلاح آن باشید. لطفا تلاش کنید سایت مجلس خودجوش (!) از دسترس خارج نشود. مردم حق دارند بر کار نمایندگان مجلس نظارت کنند». هم‌اکنون نیز این تقاضایی بحق است که متن دست‌نویس طرح استیضاح وزیر ورزش مانند دیگر طرح‌های مجلس در اختیار مردم و رسانه‌ها گذاشته شود تا مردم خود درباره شبهه‌ای که پدید آمده، قضاوت کنند. راه مبارزه با فساد از شفافیت می‌گذرد، نه از پنهان‌کاری. اگر کسی اشتباه کرده، خودش باید مجازات شود، نه اینکه آبروی یکی از قوای کشور به حراج گذاشته شود.
