سبد کالا چیست؟ بررس یک نمونه واقعی

سبد کالا در درجه اول برای محاسبه شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) استفاده می شود.

نکات کلیدی

سبد کالا مجموعه ثابتی از کالاهای عمومی تولید شده در اقتصاد است که قیمت آنها در طول زمان دنبال می شود.

این سبد برای اندازه گیری تورم در طول زمان، مانند شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) استفاده می شود.

اقلام موجود در سبد کالا به‌صورت دوره‌ای به‌روزرسانی می‌شوند و تغییر می‌کنند تا با عادات فعلی مصرف‌کننده هماهنگی داشته باشند و به بهترین نحو ممکن وضعیت گسترده‌تر اقتصاد را نشان دهند.

واسازی سبد کالا

سبد کالا در مفهوم اقتصادی شامل محصولات روزمره مانند غذا، پوشاک، مبلمان و مجموعه ای از خدمات است. با افزایش یا کاهش قیمت محصولات موجود در سبد، ارزش کلی سبد تغییر می کند. سالانه، اداره آمار کار (BLS)  داده هایی مربوط به هزینه اقلام موجود در سبد را جمع آوری و قیمت سبد را با سال قبل مقایسه می کند. نسبت حاصل، شاخص قیمت مصرف کننده یا CPI است.

سبد کالا شامل مواد غذایی و نوشیدنی های اساسی مانند غلات، شیر و قهوه است.  این سبد همچنین هزینه‌های مسکن، مبلمان اتاق خواب، پوشاک، هزینه‌های حمل و نقل، هزینه‌های مراقبت پزشکی، هزینه‌های تفریحی، اسباب‌بازی، و هزینه‌های پذیرش در موزه‌ها را نیز شامل می‌شود. هزینه های آموزشی و ارتباطاتی نیز در محتویات سبد گنجانده شده‌اند و دولت همچنین اقلام تصادفی دیگری مانند تنباکو، کوتاه کردن مو و مراسم تشییع جنازه را نیز به این سبد اضافه می‌کند.

دولت چگونه قیمت اقلام موجود در سبد کالا را اندازه گیری می کند؟

در ایالات متحده، سبد کالا در درجه اول شامل خریدهای مصرف کنندگان شهری می‌شود. بر اساس دفتر آمار کار، CPI  عادات مصرفی دو گروه از جمعیت کشور را منعکس می‌کند: همه مصرف کنندگان شهری و حقوق بگیران شهری و کارکنان دفتری. گروه تمام مصرف کنندگان شهری تقریباً 93٪ از کل جمعیت ایالات متحده را بر اساس هزینه های متخصصان، افراد دارای شغل آزاد، بیکاران، حقوق بگیران و کارمندان دفتری نشان می دهد. شاخص CPI عادات مصرفی مردم ساکن در مناطق روستایی، افراد متعلق به خانوارهای کشاورزی، افراد شاغل در نیروهای مسلح، و افرادی که در موسساتی مانند زندان ها و بیمارستان های روانی هستند را شامل نمی شود.

دولت با مراجعه به فروشگاه‌های خرده‌فروشی، شرکت‌های خدماتی، واحدهای اجاره‌ای و مطب‌های پزشکان در سراسر کشور و جمع‌آوری اطلاعات مربوط به قیمت محصولات و خدمات قیمت اقلام موجود در سبد کالا را دنبال می‌کند. هر ماه قیمت حدود 80000 کالای مختلف جمع آوری می شود. با هر تماس یا بازدید داده هایی در مورد اقلامی که قبلاً بررسی شده اند جمع آوری می شود تا هرگونه تغییر در مقدار یا قیمت کالاها ثبت شود. در رسانه های آنلاین نیز با برگزاری نظرسنجی در محل خرید (POPS) از پاسخ دهندگان پرسیده می‌شود که خریدهای خود را از کجا انجام می‌دهند. سپس ممکن است پاسخ‌های شرکت‌کنندگان این نظرسنجی‌ها برای نمونه برداری انتخاب شوند.

CPI چگونه با تورم ارتباط پیدا می‌کند؟

اگرچه CPI اغلب مشابه تورم در نظر گرفته می‌شود، اما تنها تورمی را که مصرف کنندگان تجربه می کنند اندازه گیری می کند. با این حال، این شاخص تنها معیار تعیین کننده سطح تورم نیست. شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) تورم را در فرآیند تولید و شاخص هزینه اشتغال تورم را در بازار کار اندازه‌گیری می‌کند. برنامه قیمت بین‌المللی تورم واردات و صادرات را نشان می‌دهد در حالی که شاخص ضریب تعدیل تولید ناخالص داخلی شامل تورمی که افراد، دولت‌ها و سایر نهادها تجربه می‌کنند را در بر می‌گیرد.

مثالی از دنیای واقعی

از اواسط سال 2017 تا اواسط سال 2018، CPI در ایالات متحده 2.8٪ افزایش یافت که سریع ترین نرخ افزایش این شاخص از سال 2012 به بعد به حساب می‌آمد. دولت این افزایش را ناشی از افزایش هزینه گاز، مراقبت های پزشکی، مسکن و اجاره بها دانست . این افزایش در CPI زمانی که قیمت‌های اقلام موجود سبد کالا افزایش پیدا کند به معنای تورم است.

این شاخص نشان می دهد که مردم به اقتصاد اعتماد دارند و مایل به هزینه هستند. دولت ها و بانک های مرکزی با پایش شاخص CPI و تورم، سیاست های پولی خود را تنظیم می کنند. معمولا هدف بانک‌های مرکزی اقتصادهای توسعه‌یافته از جمله فدرال رزرو در ایالات متحده، حفظ نرخ تورم در حدود ۲ درصد است. بر اساس گزارش شبکه  CNBC فدرال رزرو ایالات متحده پس از یک دوره طولانی نرخ بهره پایین به منظور مبارزه با اقتصاد و تورم قوی در سال 2018 چهار بار نرخ بهره را افزایش داد.