بورس اوراق بهادار آمریکا (AMEX) چیست؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، امروزه AMEX با نام NYSE American شناخته می‌شود. در سال 2008، NYSE Euronext AMEX را تصاحب کرد. در سال‌های بعد، به نام‌های NYSE Amex Equities و NYSE MKT. 1 نیز شناخته شد.

 نکات کلیدی

بورس آمریکا (AMEX) زمانی سومین بورس بزرگ در ایالات متحده بود.

NYSE Euronext در سال 2008 AMEX را تصاحب کرد و امروزه به نام NYSE American شناخته می‌شود.

اکثر معاملات در NYSE hمریکن در سهام با ارزش کوچک است.

NYSE آمریکن از بازرسازان برای اطمینان از نقدینگی و بازاری منظم برای اوراق بهادار فهرست شده خود استفاده می‌کند.

آشنایی با بورس اوراق بهادار آمریکا (AMEX)

AMEX در طول زمان به‌عنوان صرافی که محصولات جدید و طبقات دارایی را معرفی و مبادله می‌کرد، مشهور شد. برای ‌مثال، بازار اختیار معامله خود را در سال 1975 راه‌اندازی کرد. اختیار معامله نوعی اوراق بهادار مشتقه است. آنها قرارداد‌هایی هستند که به دارنده حق خرید یا فروش یک دارایی به قیمت تعیین شده در تاریخ معین یا قبل از آن، بدون الزام به انجام آن را می‌دهند. هنگامی که AMEX بازار اختیارات خود را راه‌اندازی کرد، همچنین مطالب آموزشی را برای کمک به آموزش سرمایه‌گذاران در مورد مزایا و خطرات بالقوه توزیع کرد.

 مهم

AMEX قبلاً رقیب بزرگ‌تری برای بورس نیویورک (NYSE) بود، اما به ‌مرور زمان نزدک این نقش را ایفا کرد.

در سال 1993، AMEX اولین صندوق قابل معامله در بورس (ETF) را معرفی کرد. ETF که اکنون یک سرمایه‌گذاری محبوب است، نوعی اوراق بهادار است که یک شاخص یا سبدی از دارایی‌ها را ردیابی می‌کند. آن‌ها بسیار شبیه به صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند، اما از این نظر تفاوت دارند که مانند سهام در بورس معامله می‌کنند.

باگذشت زمان، AMEX شهرت شرکت‌هایی را به دست آورد که نمی‌توانستند الزامات سختگیرانه NYSE را برآورده کنند. امروزه، بخش خوبی از معاملات در NYSE آمریکن در سهام با ارزش کوچک است و به‌عنوان یک صرافی کاملاً الکترونیکی عمل می‌کند.

تاریخچه بورس اوراق بهادار آمریکا (AMEX)

قدمت AMEX به اواخر قرن هجدهم بازمی‌گردد، زمانی که بازار تجارت آمریکا هنوز درحال‌توسعه بود. آن زمان، بدون بورس رسمی، کارگزاران بورس در قهوه‌خانه‌ها و خیابان‌ها گرد هم می‌آمدند تا اوراق بهادار را معامله کنند. به همین دلیل، AMEX زمانی به‌عنوان New York Curb Exchange شناخته شد.

معامله‌گرانی که در ابتدا در خیابان‌های نیویورک با هم ملاقات می‌کردند، به دلالان کرب‌استون معروف شدند. آن‌ها در تجارت سهام شرکت‌های نوظهور تخصص داشتند. آن زمان، بسیاری از این مشاغل نوظهور در صنایعی مانند راه‌آهن، نفت و نساجی بودند، درحالی‌که آن صنایع هنوز در حال شروع به کار بودند.

در قرن نوزدهم، این نوع تجارت در کنار خیابان و غیررسمی و کاملاً بی‌سازمان بود. در سال 1908، آژانس نیویورک کرب بازار تأسیس شد تا قوانین و مقررات را به شیوه‌های تجاری وارد کند.

در سال 1929، بازار کرب نیویورک به بورس نیویورک تبدیل شد و دارای یک طبقه تجاری رسمی و مجموعه‌ای از قوانین و مقررات بود. در دهه 1950، کسب‌وکارهای نوظهور بیشتری شروع به معامله سهام خود در بورس نیویورک کرب کردند. ارزش شرکت‌های فهرست شده در بورس بین سال‌های 1950 تا 1960 تقریباً دوبرابر شد و در این مدت از 12 میلیارد دلار به 23 میلیارد دلار رسید. بورس نیویورک کرب در سال 1953.2 نام خود را به بورس اوراق بهادار آمریکا تغییر داد.

ملاحظات ویژه

در طول سال‌ها، NYSE American به مکان جذابی برای فهرست‌بندی شرکت‌های جوان‌تر و کارآفرین تبدیل شده است که برخی از آن‌ها در مراحل اولیه رشد خود هستند و مطمئناً به‌اندازه شرکت‌های بلو چیپ شناخته شده نیستند. در مقایسه با NYSE و نزدک، NYSE آمریکن با حجم بسیار کمتری معامله می‌شود.

به دلیل این عوامل، ممکن است این نگرانی وجود داشته باشد که سرمایه‌گذاران نتوانند به‌سرعت برخی اوراق بهادار را در بازار بخرند و بفروشند. برای اطمینان از نقدشوندگی بازار – یعنی به‌راحتی می‌توان یک اوراق بهادار را بدون تأثیر بر قیمت بازار به پول نقد تبدیل کرد- این بورس، بازارسازان الکترونیکی تعیین شده را ارائه می‌دهد.

بازارسازان افراد یا شرکت‌هایی هستند که در طول جلسه معاملاتی برای خرید و فروش یک اوراق بهادار خاص در صورت نیاز در دسترس هستند. این بازارسازان تعیین شده برای شرکت‌های خاص بورس آمریکا در NYSE تعهداتی دارند. در ازای ایجاد بازار برای اوراق بهادار، بازارسازان از طریق اسپرد پیشنهادی و تقاضا و از کارمزد و کارمزد کسب درآمد می‌کنند.

بنابراین، با وجود این واقعیت که NYSE آمریکایی یک بورس کم‌حجم‌تر و متخصص در فهرست کردن شرکت‌های کوچک‌تر است، استفاده آن از بازارسازان آن را قادر می‌سازد تا نقدینگی و بازار منظمی را حفظ کند.