بانک سرمایه‌ گذاری چیست و نحوه عملکرد آن چگونه است؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، بانک های سرمایه گذاری جهانی شامل جی پی مورگان چیس، گلدمن ساکس، مورگان استنلی، سیتی گروپ، بانک آمریکا، کردیت سوئیس و دویچه بانک هستند.

بسیاری از این نام‌ها از شعبات محلی برای انجام امور عادی بانکداری نیز برخوردار هستند و دارای بخش‌هایی هستند که نیازهای سرمایه‌گذاری افراد ثروتمند را برآورده می‌کنند.

نحوه عملکرد بانک سرمایه گذاری

بخش مشاوره بانک‌ های سرمایه گذاری برای ارائه خدمات خود کارمزد دریافت می‌کنند. بخش معاملاتی آن‌ها نیز بر اساس عملکرد بازار خود کمیسیون دریافت می کنند. همانطور که اشاره شد، بسیاری از این بانک‌ها از شعب بانکداری خرد نیز دارند که از طریق وام دادن پول به مصرف کنندگان و مشاغل کسب درآمد می کنند.

متخصصانی که برای بانک های سرمایه گذاری کار می کنند ممکن است سمت‌هایی به عنوان مشاور مالی، معامله گر یا فروشنده داشته باشند. شغل بانکداری سرمایه گذاری پرسود اما معمولاً با ساعات کار طولانی و استرس قابل توجهی همراه است.

نقش واسطه

بانک های سرمایه گذاری بیشتر به دلیل نقش خود به عنوان واسطه بین شرکت‌ها و بازارهای مالی شناخته شده هستند. به این معنا که این بانک‌ها به شرکت ها کمک می کنند تا سهام خود را در طی فرآیندهای عرضه اولیه عمومی یا عرضه‌های عمومی اضافی دیگر منتشر کنند. آنها همچنین با یافتن سرمایه گذاران اوراق قرضه شرکتی در مقیاس بزرگ ترتیبات تأمین مالی از طریق بدهی را برای شرکت ها فراهم می‌کنند.

نقش مشاوره ای بانک سرمایه گذاری با ارائه مشاوره پیش از پذیره نویسی اوراق بهادار شروع می‌شود و پس از توزیع اوراق بهادار ادامه می یابد.

بانک سرمایه‌گذاری موظف است پیش از اینکه اوراق بهادار برای خرید در دسترس سرمایه‌گذاران قرار بگیرند، صحت صورت‌های مالی شرکت‌ها را بررسی و دفترچه‌ای را که در آن ویژگی‌های اوراق بهادار عرضه شده به طور مفصل برای سرمایه‌گذاران توصیف شده است، منتشر کند.

مشتریان بانک های سرمایه گذاری شامل شرکت ها، صندوق های بازنشستگی، سایر موسسات مالی، دولت ها و صندوق های پوشش ریسک هستند.

نکات کلیدی

بانک های سرمایه گذاری در زمینه مدیریت تراکنش های مالی پیچیده مانند عرضه اولیه عمومی سهام و فرآیندهای ادغام برای مشتریان شرکتی خود تخصص دارند.

بانکداری سرمایه گذاری نوین معمولاً بخشی از یک مؤسسه بانکی بزرگتر مانند سیتی بانک و جی پی مورگان چیس است.

گفته می‌شود که یک مانع اطلاعاتی مانند «دیوار چین» فعالیت های بانکداری سرمایه گذاری را از بخش معاملاتی شرکت جدا می‌کند تا از ایجاد تضاد منافع جلوگیری کند.

اندازه برای بانک های سرمایه گذاری یک دارایی به حساب می‌آید. هر چه بانک ارتباطات بیشتری در جامعه مالی جهانی داشته باشد، به احتمال بیشتری ممکن است از طریق تطبیق خریداران با فروشندگان، به ویژه برای معاملات منحصر به فرد، سود کسب کند.

عملیات بانک‌های سرمایه گذاری را می توان به طور تقریبی به سه کارکرد اصلی تقسیم کرد.

مشاوران مالی

بانک‌های سرمایه گذاری به عنوان مشاور مالی برای سرمایه گذاران بزرگ نهادی، ممکن است توصیه‌های استراتژیک در مورد موضوعات مالی مختلف به این سرمایه‌گذاران ارائه دهند.

آنها این ماموریت را با ترکیب درک کامل از اهداف، صنعت و بازارهای جهانی مشتریان خود با چشم انداز استراتژیک لازم برای شناسایی و ارزیابی فرصت ها و چالش های کوتاه مدت و بلند مدت انجام می دهند.

ادغام و تملک

تسهیل فرآیندهای ادغام و تملک یکی از عناصر کلیدی فعالیت بانک‌های سرمایه گذاری است.

بانک‌های سرمایه گذاری ارزش گزینه‌های خرید بالقوه را تخمین می زنند و ترتیبات لازم برای مذاکره در مورد قیمت منصفانه آن را فراهم می‌کنند. این بانک‌ها همچنین به ساختاردهی و تسهیل فرآیند تملک نیز کمک می‌کنند تا معامله تا حد امکان روان پیش برود.

پژوهش

بانک‌ های سرمایه‌گذاری دارای بخش‌های تحقیقاتی هستند که وضعیت شرکت‌ها را بررسی و گزارش‌هایی را درباره چشم‌اندازهای آنها آماده می‌کنند که اغلب در آن‌ها گزینه‌های خرید، نگهداری یا فروش دارایی‌ها رتبه‌بندی می‌شوند. این تحقیق ممکن است مستقیماً درآمدزایی نداشته باشد اما به معامله گران و بخش فروش آن بانک کمک می کند.

بخش تحقیقات همچنین به مشتریان خارجی که ممکن است معامله‌ای را از طریق میز معاملات بانک انجام دهند و برای بانک درآمد ایجاد کنند، مشاوره سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد.

این تحقیقات دانش نهادی بانک سرمایه‌گذاری را در مورد تحقیقات اعتباری، تحقیقات درآمد ثابت، تحقیقات کلان اقتصادی و تجزیه و تحلیل کمی به روز حفظ می‌کند، که همگی هم به صورت داخلی و هم به صورت خارجی و برای ارائه مشاوره به مشتریان استفاده می‌شوند.

مهم

اندازه در کسب و کار بانکداری سرمایه گذاری یک دارایی به حساب می‌آید و در این حوزه بزرگترین بانک های سرمایه گذاری برای تطبیق خریداران و فروشندگان به یکدیگر به یک شبکه جهانی متکی هستند.

انتقاد از بانک های سرمایه گذاری

بانک های سرمایه گذاری در یک بخش به مشتریان خارجی مشاوره می دهند و در بخش دیگر با حساب های خود معامله می کنند. این وضعیت یک تضاد منافع بالقوه است.

بانک های سرمایه گذاری برای جلوگیری از این تضاد منافع، باید موانع اطلاعاتی خاصی را که به اصطلاح دیوار چینی نامیده می شود بین بخش های مختلف خود ایجاد کنند. این مانع مجازی به معنای جلوگیری از به اشتراک گذاری اطلاعات بخش‌های مختلف با یکدیگر است که به یکی از دو طرفین اجازه می دهد تا به طور غیرمنصفانه به ضرر مشتریان خود سود کسب کند.