مفهوم بی‌ تفاوت نسبت به ریسک به چه معناست؟​

به گزارش اقتصاد آنلاین، این طرز فکر از محاسبات یا استنتاج عقلانی ناشی نمی شود، بلکه بیشتر از یک ترجیح عاطفی سرچشمه می‌گیرد. فردی که رویکردی بی‌ تفاوت نسبت به ریسک دارد، صرف نظر درستی یا نادرستی کاری که می‌خواهد انجام دهد، صرفا بر روی ریسک تمرکز نمی کند. این طرز فکر اغلب وابسته به شرایط است و ممکن است به قیمت یا سایر عوامل خارجی وابسته باشد.

نکات کلیدی

بی‌ تفاوت نسبت به ریسک ذهنیتی را توصیف می کند که در آن سرمایه گذاران در هنگام تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری روی سودهای بالقوه آن تمرکز می کنند.

سرمایه گذاران بی‌ تفاوت نسبت به ریسک ممکن است خطرات سرمایه‌گذاری خود را درک کنند، اما فعلاً آن خطرات را در نظر نمی گیرند.

سرمایه گذاران می توانند طرز فکر خود را از ریسک گریز به بی‌ تفاوت نسبت به ریسک تغییر دهند.

معیارهای بی‌ تفاوت نسبت به ریسک نقش مهمی در قیمت گذاری مشتقات بازی می کنند.

آشنایی با مفهوم بی‌ تفاوت نسبت به ریسک

بی‌ تفاوت نسبت به ریسک اصطلاحی است که برای توصیف نگرش افرادی که ممکن است به دنبال ارزیابی گزینه های مختلف سرمایه گذاری باشند، استفاده می شود. اگر فرد بدون توجه به ریسک صرفاً بر روی سودهای بالقوه تمرکز کند، گفته می شود که وی بی‌تفاوت نسبت به ریسک است. چنین رفتاری که در آن تنها پاداش سرمایه‌گذاری بدون فکر به ریسک ارزیابی می‌شود ممکن است ذاتاً خطرناک به نظر برسد. برای سرمایه گذار ریسک گریز، انتخاب گزینه‌ای با ریسک زیان 1000 دلاری و احتمال سود 50 دلاری با گزینه‌ای که ریسک آن تنها 100 دلار برای کسب همان سود 50 دلار است یکسان نخواهد بود. با این حال برای افرادی که بی‌ تفاوت نسبت به ریسک هستند، ممکن است این دو گزینه یکسان به نظر برسند. با توجه به دو فرصت سرمایه گذاری، سرمایه گذار بی‌ تفاوت نسبت به ریسک فقط به سود بالقوه هر سرمایه گذاری نگاه می کند و ریسک بالقوه نزولی آن‌ها را نادیده می گیرد.

قیمت گذاری و معیارهای بی‌ تفاوت نسبت به ریسک

دلایل مختلفی ممکن است فرد را به سمت اتخاذ ذهنیت بی‌ تفاوت نسبت به ریسک سوق دهند، اما این ایده که تغییرات قیمت گذاری واقعاً ممکن است ذهنیت افراد را از حالت ریسک گریز به حالت بی‌ تفاوت نسبت به ریسک تغییر دهند، به پیدایش مفهوم مهم دیگری منجر می شود: معیارهای بی‌ تفاوت نسبت به ریسک. این معیارهای بی‌تفاوت نسبت به ریسک کاربرد گسترده‌ای در قیمت‌گذاری مشتقات دارند زیرا قیمتی که انتظار می‌رود نگرش بی‌ تفاوت نسبت به ریسک در سرمایه‌گذاران ایجاد کند باید قیمت تعادلی بین خریداران و فروشندگان باشد.

سرمایه گذاران انفرادی تقریباً همیشه ریسک گریز هستند، به این معنی که طرز فکری آن‌ها به گونه‌ای است که در آن ترس بیشتری نسبت به از دست دادن پول از خود نشان می‌دهند تا اشتیاق برای کسب درآمد. این تمایل اغلب باعث می‌شود تا قیمت تعادلی دارایی‌ها تا حدودی کمتر از آنچیزی شود که با توجه به بازده مورد انتظار آتی آن قابل توجیه است. تحلیلگران و دانشگاهیان هنگام تلاش برای مدل‌سازی و تعدیل این اثر در فرآیند قیمت‌گذاری بازار تلاش می‌کنند تا با استفاده از این معیارهای نظری و بی‌ تفاوت نسبت به ریسک، اثر این ریسک گریزی را تعدیل کنند.

مثالی از بی‌ تفاوتی نسبت به ریسک

به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن به 100 سرمایه گذار فرصت کسب 100 دلار سود با سپرده گذاری 10000 دلار در بانک به مدت شش ماه ارائه می‌شود و آن‌ها نیز این سرمایه‌گذاری را می‌پذیرند. در این حالت، عملاً هیچ خطری برای از دست دادن پول وجود نخواهد داشت (مگر اینکه خود بانک در خطر تعطیلی کسب‌وکار خود قرار داشته باشد). سپس فرض کنید به همان 100 سرمایه گذار متعاقباً یک فرصت سرمایه گذاری جایگزین نیز ارائه شود. این سرمایه‌گذاری به آن‌ها فرصت کسب 10000 دلار را می‌دهد در حالی که احتمال از دست دادن تمام 10000 دلار اولیه نیز در آن وجود دارد. در نهایت فرض کنید از این سرمایه‌گذاران نظرسنجی کنیم که کدام گزینه سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنند و به آنها پاسخ سه گزینه‌ای  زیر را ارائه دهیم: (الف) من هرگز آن فرصت سرمایه‌گذاری جایگزین را در نظر نمی‌گیرم، (ب) به اطلاعات بیشتری در مورد سرمایه‌گذاری جایگزین نیاز دارم، (ج) در حال حاضر، در فرصت سرمایه‌گذاری جایگزین سرمایه‌گذاری خواهم کرد.

در این مثال، کسانی که گزینه A را انتخاب می‌کنند سرمایه‌گذاران ریسک گریز و کسانی که گزینه C را انتخاب می‌کنند سرمایه‌گذاران ریسک‌جو در نظر گرفته می‌شوند، زیرا ارزش سرمایه‌گذاری تنها با این مقدار اطلاعات به‌طور دقیق قابل تعیین نیست. با این حال، کسانی که گزینه B را انتخاب می‌کنند، تشخیص می‌دهند که برای علاقه‌مندی یا عدم علاقه‌مندی به گزینه سرمایه‌گذاری جایگزین به اطلاعات بیشتری نیاز دارند. آنها نه مخالف ریسک هستند و نه صرفا به خاطر خود ریسک به دنبال آن هستند. در عوض، آنها علاقه دارند از ارزش بازده مورد انتظار آن اطلاع پیدا کنند تا دریابند که آیا بایستی ریسک آن را بپذیرند یا نپذیرند. بنابراین در لحظه ای که آنها به دنبال اطلاعات بیشتر هستند، بی‌ تفاوت نسبت به ریسک در نظر گرفته می شوند.

چنین سرمایه‌گذارانی احتمالاً می‌خواهند بدانند که احتمال دو برابر شدن پولشان چقدر است (در مقایسه با احتمال از دست دادن همه آن). اگر احتمال دو برابر شدن پول تنها 50 درصد باشد، آنگاه می‌توانند تشخیص دهند که ارزش مورد انتظار آن سرمایه‌گذاری صفر است، زیرا احتمال از دست دادن تمام پول با دو برابر شدن آن برابر است. اگر احتمال دو برابر شدن به 60% تغییر کند، افرادی که در آن نقطه حاضر به پذیرش گزینه جایگزین شوند، ذهنیتی بی‌ تفاوت نسبت به ریسک خواهند داشت، زیرا آنها بر احتمال سود متمرکز شده‌اند و دیگر روی ریسک تمرکزی ندارند.

قیمتی که در آن سرمایه گذاران بی‌ تفاوت نسبت به ریسک رفتاری مبنی بر پذیرش گزینه جایگزین را علیرغم ریسک آن از خود نشان می‌دهند، نقطه مهم تعادل قیمت است. این نقطه ای است که ممکن است در آن بیشترین تعداد خریداران و فروشندگان در بازار حضور داشته باشند.