آزمایش موتور جت با هیدروژن سبز
شرکت رولزرویس اعلام کرده که از هیدروژن تولید شده با نیروی باد و جزر و مد برای آزمایش موتور جت استفاده کرده است. این آزمایش در یک سایت در فضای باز در بریتانیا انجام شد و از یک موتور هواپیمای منطقه ای تبدیل شده از رولز رویس در لندن برای آن استفاده شد. هیدروژن استفاده شده در این آزمایش از تاسیسات مرکز انرژی دریایی اروپا در اورکنی، مجمعالجزایری در آبهای شمال سرزمین اصلی اسکاتلند به دست آمده است. هیدروژن کاربردهای متنوعی دارد و می تواند در طیف وسیعی از صنایع به کار گرفته شود.
اقتصاد آنلاین-مهرداد فرامهر؛ به گزارش CNBC، در این آزمایش از یک موتور هواپیمای منطقهای تبدیل شده از رولزرویس استفاده شد که سوخت هیدروژن آن در مرکز انرژی دریایی اروپا در اورکنی تولید میشد. برنامههای کاهش اثرات زیست محیطی هوانوردی این هفته پس از رولزرویس گامی رو به جلو و قابل توجه برداشت و ایزی جت گفت که آنها آزمایش زمینی یک موتور جت را انجام دادهاند که از هیدروژن تولید شده از نیروی جزر و مد و باد استفاده میکند.
در بیانیه این هفته، غول هوافضا رولزرویس که نباید آن را با شرکت اتوموبیل سازی رولزرویس که متعلق بهBMW است اشتباه گرفته شود، این خبر را یک ”نقطه عطف” توصیف کرد و گفت که این ”اولین اجرای یک موتور هوایی مدرن با هیدروژن در جهان است.”
این آزمایش که در یک سایت در فضای باز در بریتانیا انجام شد، از یک موتور هواپیمای منطقهای تبدیل شده از رولزرویس در فهرست لندن استفاده کرده بود.
هیدروژن از تأسیسات مرکز انرژی دریایی اروپا در اورکنی، مجمعالجزایری در آبهای شمال سرزمین اصلی اسکاتلند به دست آمد. تأسیسات مرکز انرژی دریایی اروپا (EMEC)، از زمان آغاز به کار خود در سال 2003، به یک مرکز اصلی برای توسعه نیروی موج و جزر و مد تبدیل شده است.
گرانت شاپس، وزیر امور خارجه بریتانیا در امور تجارت، انرژی و استراتژی صنعتی، گفت: این آزمایش ”نشان دادن هیجان انگیزی بود از اینکه چگونه نوآوری تجاری می تواند شیوه زندگی ما را تغییر دهد.”
شاپس افزود: «این یک داستان موفقیت واقعی بریتانیا است، با هیدروژنی که امروزه برای تأمین انرژی موتور جت استفاده میشود که با استفاده از انرژی جزر و مد و باد از جزایر اورکنی اسکاتلند تولید میشود.»
موارد استفاده هیدروژن
هیدروژن که توسط آژانس بین المللی انرژی به عنوان یک ”حامل انرژی همه کاره” توصیف میشود، کاربردهای متنوعی دارد و میتواند در طیف وسیعی از صنایع به کار گرفته شود.
میتوان آن را به روشهای مختلفی تولید کرد. یک روش شامل الکترولیز، با جریان الکتریکی است که آب را به اکسیژن و هیدروژن تقسیم میکند.
اگر برق مورد استفاده در این فرآیند از یک منبع تجدیدپذیر مانند نیروی باد یا جزر و مد باشد، برخی آن را هیدروژن سبز یا تجدیدپذیر مینامند. امروزه اکثریت تولید هیدروژن بر اساس سوختهای فسیلی است.
استفاده از هیدروژن برای تأمین انرژی موتور احتراق داخلی با فناوری پیل سوختی هیدروژنی متفاوت است، جایی که هیدروژن از مخزن با اکسیژن مخلوط شده و الکتریسیته تولید میکند.
همانطور که مرکز داده سوختهای جایگزین وزارت انرژی ایالات متحده اشاره کرده است: «خودروهای الکتریکی سلول سوختی فقط بخار آب و هوای گرم را منتشر می کنند و هیچگونه انتشار گازهای گلخانه ای تولید نمی کنند.»
در مقابل، ICEهای هیدروژنی می توانند انتشارات دیگری ایجاد کنند. یک موتورساز شرکت موتورسازی کامینز میگوید: «موتورهای هیدروژنی خالص صفر (میزان انتشار گاز گلخانهای صفر) دارند و مقدار کمی دی اکسید کربن آزاد میکنند، اما میتوانند اکسیدهای نیتروژن یا NOx تولید کنند.»
اهداف صنعت هوانوردی
ردپای زیست محیطی صنعت هوانوردی قابل توجه است، به طوری که صندوق جهانی حیات وحش آن را به عنوان «یکی از سریعترین منابع در حال رشد انتشار گازهای گلخانه ای که باعث تغییرات آب و هوایی جهانی می شود» توصیف می کند.
صندوق جهانی حیات وحش WWF همچنین می گوید سفر هوایی«در حال حاضر بیشترین فعالیت کربنی است که یک فرد می تواند انجام دهد.»
در اوایل سال جاری، گیوم فاوری، مدیرعامل ایرباس، به CNBC گفت که هوانوردی ” اگر نتوانیم با سرعت مناسب کربن زدایی کنیم، به طور بالقوه با موانع مهمی روبرو خواهد شد.”
فیوری افزود که هواپیماهای هیدروژنی ”راه حل نهایی” را برای میان مدت و بلند مدت نشان میدهند.
در حالی که در برخی از بخشها هیجان در مورد هواپیماهای هیدروژنی و پتانسیل آنها وجود دارد، مقدار قابل توجهی کار باید انجام شود تا این فناوری تجاری شود و آن را در مقیاس بزرگ گسترش دهد.
مایکل اولری مدیرعامل رایان ایر سال گذشته در صحبت با CNBC زمانی که بحث به چشم انداز فناوریهای جدید و نوظهور در این بخش رسید، محتاط به نظر می رسید.
او گفت: «من فکر می کنم؛ ما باید دوباره صادق باشیم.” ″مطمئناً، برای دهه آینده.؛ من فکر نمیکنم که شما شاهد هیچیک از این موارد نباشید - هیچ فناوری وجود ندارد که جایگزین؛ کربن و هوانوردی فعلی جت شود.»
اولری افزود: «من ورود سوخت های هیدروژنی، ورود سوخت های پایدار، ورود سیستم های پیشران الکتریکی را قطعاً تا قبل از سال 2030 نمی بینم.»