سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAOs) به اهداف خود می رسند؟
سازمانهای خود مختار غیرمتمرکز (DAO)ها قرار است، شکل بهتری از حکومت و ساختار شرکتی باشند. در تئوری داستان همین است که با مکانیسم رای دادن به اعضای دائو قدرت به مردم به طور خودکار و دائمی اعطا میشود تا همه تصمیمات را در صلح و هماهنگی اتخاذ کنند. اما واقعیت چیست؟
اقتصاد آنلاین – حسین قطبی؛ همانطور که به انجمن دانشکده حقوق هاروارد در مورد حاکمیت شرکتی گزارش شده است، وضعیت دائو در حال حاضر به این صورت است. در سال ۲۰۲۱، ارزش کل وجوه رمزنگاری شده موجود در خزانههای دائو از ۴۰۰ میلیون دلار به ۱۶ میلیارد دلار افزایش یافت و تعداد دارندگان سهام در دائو از تنها 13.000 به 1.6 میلیون افزایش یافت. بر اساس آزمایشگاه اسنپ شات (SnapShot Labs) (یک پلتفرم رای گیری برای دائو که دادههای تحلیلی را نیز ارائه میدهد)، تعداد DAOها از حدود 700 تا در ماه مه 2021 به حدود 6.000 تا در ژوئن 2022 افزایش یافته است.
رشد خیره کننده دائو
1.6 میلیون عضو دائو معادل کل جمعیت فیلادلفیا است و 16 میلیارد دلار وجوه رمزنگاری شده موجود در خزانههای دائو، معادل تولید ناخالص داخلی کشورهایی مانند گرجستان، جامائیکا یا لائوس است. بنابراین رشد سرمایه و شرکت کنندگان فوق العاده است. اما آیا همه این دائو ها واقعاً کاری انجام میدهند؟ آیا آنها به طور فعال پیشنهادها را تصویب میکنند؟ چه تعداد از اعضا به طور فعال در حکمرانی شرکت میکنند؟ چند نفر وجه قابل توجه قفل شده در دائو را مدیریت میکنند؟ در این مقاله برخی از این سؤالات را بررسی میکنیم تا ببینیم آیا انقلاب دائو با این هیاهو مطابقت دارد یا خیر. با ساده ترین سؤال شروع کنیم.
آیا DAOها به اهداف خود میرسند؟
زمانی که کانستیتوشن دائو (ConstitutionDAO) برای جمع آوری بودجه کافی به هدف خرید نسخه اصلی قانون اساسی ایالات متحده (یکی از تنها 13 نسخه قانون اساسی موجود) تشکیل شد، آنها موفق شدند 47 میلیون دلار در قالب اتریوم را از 17.500 عضو جمع آوری کنند، اما در نهایت کن گریفین (Ken Griffin)، مدیرعامل میلیاردر یک صندوق پوشش ریسک و مدیر عامل سیتادل، بالاترین پیشنهاد را ارائه کرد و از آنها پیشی گرفت و کانستیتوشن دائو در مناقصه شکست خورد.
در نهایت، کانستیتوشن دائو اعلام کرد که پس از تلاش گروهی ناموفق خود برای خرید یکی از ارزشمندترین و نمادینترین اسناد در تاریخ ایالات متحده منحل خواهد شد. همچنین تیم کانستیتوشن دائو اعلام کرد تمام کمکهای مالی را به اهداکنندگان پس خواهد داد. از این رو این تیم سعی کرد وجوه را به هر یک از اعضا برگرداند، اما بسیاری از وجوه سپرده شده به دلیل تمام هزینههای مربوط به تبدیل ETH به USD برای حراج و سپس بازگشت به ETH برای بازپرداخت از بین رفتند. در واقع میتوان گفت، این پروژه نیت خوبی داشت، اما پر هزینه و ناموفق بود.
در مقابل، Moloch DAO، یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز که تأمین مالی پروژههای خاصی را با هدف بهبود و پیشبرد اکوسیستم اتریوم بر عهده دارد، در سال 2019 با ماموریت ارائه سرمایه پایدار و سریع برای توسعه مبتنی بر بلاکچین اتریوم به صورت منبع باز تشکیل شد. در واقع این پلتفرم دارای یک تیم 70 نفره است که تقریباً چند ماه پیش، بیش از 5 میلیون دلار سرمایه را کنترل میکردند. آنها همچنین دارای یک سیستم عضویت مبتنی بر ارجاع و تأیید برای جذب و نگه داشتن اعضایی هستند که هم برای دائو مناسب هستند و هم احتمالاً به اندازه کافی به آن اهمیت میدهند تا فعال باشند. سوال این است که آیا Moloch دائو میتواند تا ابد پایدار باشد، به خصوص که هدف آنها دادن پول است (اما از کجا میآید؟). این پلتفرم برای بهبود وضعیت مالی خود و کمک به طول عمر خود، کد خود را تغییر داد تا وام انتفاعی را نیز شامل شود. بنابراین زمان نشان خواهد داد که آیا این امر پایداری بودجه کافی را بدون کاهش ماموریت این پلتفرم فراهم میکند یا خیر؟
آیا DAOها حکمرانی فعال دارند؟
برخلاف Moloch DAO، پیوستن به اکثر DAOها به سادگی خرید و نگهداری توکن حاکمیتی آنهاست. اما واقعا چند نفر از دارندگان توکن رای میدهند؟ به گفته DeepDAO، از 3.9 میلیون دارنده توکن تحت حاکمیتی پلتفرمهای دائو، تنها 698.000 نفر در واقع رای میدهند که کمتر از 18 درصد است.
جالب اینجاست که این ۶۹۸ هزار نفر فقط اعضایی هستند که فقط یک بار رای میدهند. رای دهندگان اصلی و سازندگان پیشنهاد واقعی بسیار کمتر هستند و حتی اگر پلتفرمهای دائو برتر را جدا کنیم، در دیگر پلتفرمهای رده پایینتر تعداد دارندگان و رای دهندگان اصلی بسیار کمتر هستند. به طوری که فقط ۶۷۴ دائو از ۴.۸۳۰ تا پلتفرم دائو ردیابی شده توسط DeepDAO، بیش از ۱۰۰ عضو دارند و فقط ۶۱ تا بیش از ۱۰.۰۰۰ عضو دارند. این موضوع وجود قدرت حاکمیت در دست جامعه را ضعیف میکند.
آینده دائو روشن است؟
با توجه به مطالب گفته شده، فقدان مشارکت فعال در حکومت دائو نفرین کننده است، اما قطعا قابل درک است. بازار کریپتو هنوز هم بیشتر از باورمندان واقعی پر از دلالان است. اگر باور داشته باشید که تبلیغات دائو تازه در حال شکل گیری است، نگه داشتن یک توکن دائو میتواند بسیار سودآور باشد. نگه داشتن توکنهای حاکمیتی دائو همچنین ممکن است به فرد اجازه دهد، ایردراپ یا دسترسی به سایر پروژههای کریپتویی، سود سهام یا سایر مزایا را داشته باشد. اما DAOها در واقع به هدف مشارکت طراحی شدهاند. بنابراین چگونه DAOها میتوانند اعضای خود را برای این کار تشویق کنند؟
در حال حاضر، تلاشهایی برای پاداش دادن به اعضای فعال دائو به جهت مشارکت وجود دارد. جامعترین موردی که در این زمینه وجود دارد، پروتکل مدیریت DeXe دائو است که در آن سازندگان با چند کلیک دائو را راهاندازی میکنند و اعضای دائو میتوانند به اصلاح تعدادی از تنظیمات برای پاداش دادن به اعضای فعال، رأی دهند. دائو میتواند انواع مختلف پاداش را برای انواع مختلف پیشنهادها تعیین کند. برای جلوگیری از سوء استفاده، دائو میتواند جوایز را فقط برای پیشنهادات تصویب شده توزیع کند و اقدامات دیگری برای محافظت از سیستم پاداش در برابر عوامل مخرب داشته باشد در حالی که فعالانه مشارکت دائو را تشویق میکند. برای مثال DeXe نشان میدهد که DAOها میتوانند فعال و مفید باشند تا زمانی که مشوقها در یک راستا، شفاف و شفاف اجرا شوند.
سلب مسئولیت: سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال و سایر عرضه اولیههای آنها (ICO) بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیهای از طرف اقتصاد آنلاین یا نویسنده به عنوان سیگنالی برای خرید یا فروش رمزارزها تلقی نمیشود. از آنجایی که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود.