تنبلی کودکان در مشق نوشتن را چگونه مدیریت کنیم؟
مشق ننوشتن بچه های دبستانی یکی از شایع ترین مشکلات پدر و مادر است که برای برطرف شدن این مشکل باید با شیوه مناسب و برخورد درست، کودک را به انجام تکالیف مدرسه تشویق کرد.
تاکتیک هایی برای بهتر مشق نوشتن کودکان
به گزارش اقتصاد آنلاین، وقتی کودکان در مشق نوشتن کوتاهی می کنند بعضی از والدین آن را شخصی قلمداد کرده و به شدت ناراحت و عصبانی می‌شوند، در حالی که چنین چیزی نیست. کودک نمیخواهد تکالیفش را انجام دهد و برای آن علت های گوناگونی وجود دارد برای این نیست که از شما خوشش نمی آید یا با شما لجبازی می‌کند؛ لجبازی کودک نتیجه بحثهای زیاد و طولانی والدین در اثر روش تربیتی اشتباه و که در برخورد کودک با والدین به وجود می‌آید؛ بنابراین والدینی که اعتقاد دارند که کودکشان لجبازی می کند بهتر است به گذشته ارتباط خود با فرزندشان حتی پیش از مدرسه فکر کنند.
برای برخورد با تنبلی در نوشتن مشق ها زمان مشخص کنید
برای برطرف کردن مشکل تنبلی در نوشتن مشق ها باید زمان مشخص کنید. بهتر است از معلم سوال کنید که مشق نوشتن بچه ها چقدر طول می‌کشد؟
به وجود آوردن هدف و انگیزه
یکی از علتهایی که بعضی از بچه ها تمایلی به درس و نوشتن مشق ندارند، نداشتن انگیزه یا اینکه کاربرد آن را در زندگیشان ندیده اند. پس مشق را برای بچه جذاب و کاربردی کنید؛ یعنی اینکه در زندگی روزانه از آنها استفاده کنید. به طور مثال در مغازه بگویید: «دخترم می‌توانی قیمت این را برایم بخوانی؟» یا تشویقش کنید که تابلو‌ها را نگاه کرده و فروشگاه مورد نظر شما را پیدا کند!
به هیچ وجه بچه را مجبور نکنید که تکالیفش را انجام دهد و در عوض تلاش کنید برای او انگیزه درونی ایجاد کنید تا اینکه مشق هایش را به راحتی بنویسد، مثل اینکه بگویید: «تو بچه باهوش و با استعدادی هستی ، معلم و دوستانت می فهمند که تو چقدر سعی و تلاش می‌کنی و موفق هستی» یا اینکه « در دفترت نگاه میکردم دیدم دستخط تو هر روز بهتر و زیباتر میشود.»
اجازه دهید بچه در مدرسه به خاطر انجام ندادن تکالیفش مجازات شود
شما باید اجازه دهید که کودک مشقی که کامل نیست را با خود به مدرسه ببرد و برای آن تنبیه شود. از آن به بعد متوجه میشود که ننوشتن مشق سبب خجالت در مدرسه می شود. اما چنانچه دائم مشق هایش را برایش انجام دهید طعم این تنبیه را نمی چشد.
زمان و مکان مشق نوشتن را معلوم کنید
توجه کنید که زمان مشق نوشتن در کودکان متفاوت است. برخی از کودکان دوست دارند ابتدا تکالیفشان را انجام دهند و بعد استراحت کنند و برخی دیگر دوست دارند اول استراحت کنند و بخوابند و بعدازظهر‌ها مشق هایشان را بنویسند؛ بنابراین بهتر است برای تقویت شخصیت کودکتان از وی سوال کنید دوست دارد چه زمانی، کجا و چطور تکالیفش را انجام دهد.
ولی توجه کنید که جای انجام تکلیف باید دارای شرایطی از جمله نور مناسب، آرامش و سکوت، چیدمان مناسب و منظم بودن باشد؛ بنابراین بعضی از جاها مانند آشپزخانه، روبروی تلویزیون، تخت خواب و میزتحریر شلوغ و به‌هم‌ریخته مکان خوبی برای مشق نوشتن نیست و سبب به هم ریختن حواس کودکان میشود.
استفاده از پاک کن ممنوع
تا جایی که می شود از پاک کن استفاده نکنید. اشتباه ترین کار این است که والدین پاکن به دست بالای سر بچه می ایستند و هر چه وی اشتباه نوشت را پاک می کنند.
این مانند جنایت است! شما با این کار اعتماد به نفس بچه را نابود می کنید؛ و لجبازی و نفرت را در او زیاد می کنید. بگذارید خودش بنویسد. نوشته های بد و اشتباه خود بچه با ارزش تر از نوشته های درستی است که شما نوشته اید.
برای بازی کردن او هم وقت مناسب بگذارید
زیاد برنامه ریزی خود را جدی و خشک نکنید . زمانی را هم برای تفریح و بازی او قرار دهید.
کودکتان را با خودش مقایسه کنید
کودکتان را با خودش مقایسه کنید و هیچ وقت او را با بچه دیگری مقایسه نکنید زیرا این کار بچه را لجباز تر می کند پس به او نگویید تو از دوستت بدتر می نویسی به جایش به او بگویید تو دیروز مشقت را بهتر نوشتی.
ایراد نگیرید
وقتی کودکتان آغاز به نوشتن مشق هایش می‌کند کنار وی بنشینید و از نوشته‌های خوب او تعریف و تمجید کنید؛ به هیچ وجه از بچه ها هنگام نوشتن اشکال نگیرید به طور مثال چرا از خط بیرون زدی ، چرا کج نوشتی، چرا درشت یا ریز می‌نویسی، چرا که این اشکالها احساس بدی را در بچه به وجود می آورد. به جای آن از کودک بخواهید که نوشته‌های بدش را مثل نوشته‌های خوبش کند و آنها را تغییر دهد.
فرزندتان را تشویق کنید
تشویق شدن در هر زمانی به انسان احساس خوبی می دهد و باعث افزایش انگیزه وی می شود. وقتی کودکتان مشق هایش را به موقع می نویسد وی را تشویق کنید.
احتیاجی نیست این تشویق حتماً ارزش مادی داشته باشد. شما با یک تشویق زبانی می توانید اثر بسیار مثبتی بر وی بگذارید.
تشویق بیش از حد ممنوع
کودکان در این مواقع قانع می شوند و دیگر انگیزه ای به ادامه انجام تکلیف نخواهند داشت.
تشویق بیش از حد سبب افزایش تنبلی در نوشتن مشق هایشان می شود. یعنی بچه رشوه گیر می شود.
هیچ وقت تکالیف بچه را انجام ندهید
بعضی از بچه ها از مادر خود می خواهند که مشق او را بنویسد . مادر هم از روی دلسوزی این کار را می کند ولی نمی داند همین یک بار نوشتن مشق باعث می شود فرزندش تکلیف خود را ننویسد و مسئولیت را به گردن مادر خود بیاندازد.
مسئولیت انجام تکالیف و وظیفه شناسی در این مورد را به او بسپارید
برخی از والدین خود را مسئول کامل انجام تکالیف می‌کنند. به صورتی که در مدت انجام تکالیف بالای سر دانش آموز حضور دارند، زمان شروع انجام تکالیف را تعیین می‌کنند و راهنماییهای زیادی ارائه می‌کنند.
هر چند لازم است والدین به خصوص در سالهای اول دبستان و آمادگی با نظارت خود برنامه‌ریزی و مسئولیت پذیری را به کودک خود یاد بدهند. ولی بعضی از والدین به اشتباه این مسئولیت را خود بر عهده می‌گیرند بنابراین نمی‌توانند احساس مسئولیت درباره انجام تکالیف را به فرزندان خود یاد بدهند.
بطوری که اگر یک روز مادر حضور نداشته باشد حتی یادش هم نیست که باید تکالیفش را انجام دهد.بنابراین والدین با نظارت موثری که بر انجام تکالیف دارند آرام آرام باید فرزندان را مسئولیت پذیر بار آورند. به طوری که در صورت نبود والدین هم حس مسئولیت برای انجام تکالیف را داشته باشند. این والدین در سالهای بعدی تحصیل کمتر با مشکل درس نخواندن بچه های خود روبرو می‌شوند.
به عبارتی چون والدین نمی‌توانند در تمام دوران تحصیل در انجام تکالیف کودکان خود نظارت مستقیم داشته باشند با افت تحصیلی آنها روبرو می‌شوند. در حالی که اگر این حس مسئولیت از دوران کودکی در بچه شکل گرفته باشد با مشکلاتی از این قبیل روبرو نخواهند شد.
نظارت و حمایت کودک
به بچه اجازه دهید تا مشق هایش را خودش بنویسد و شما آن را بررسی کنید و نکته های لازم را به او بگویید. همیشه به او نگویید که درست یا اینکه غلط نوشته یا اشتباهاتش را خودتان برطرف می کنید.حضور شما باید در حد نظارت باشد و بچه نباید برای انجام تکلیف ، در انتظار نظر و تایید آن از سوی شما باشد .
تنها او را راهنمایی کنید و جواب‌هایتان هم خیلی واضح و مستقیم نباشد و بلکه باید به صورت غیر‌مستقیم بچه را مجبور کنید تا با فکر کردن به پاسخ درست برسد. بچه باید بداند که او در قبال تکالیفش مسئولیت دارد، نه شما و شما تنها راهنما و ناظر هستید.
در سالهای اول مدرسه، نظارت و حمایت حتما باید انجام شود و در سال دوم دبستان این نظارت کمتر میشود و درسال‌های سوم و چهارم، بچه باید درانجام تکالیف اش مستقل شود و تنها از شما راهنمایی بخواهد.
والدین، نباید برای انجام تکالیف کودکشان وسواس به خرج دهند، اما باید به او کمک کنند تا ترتیب بکارگیری شیوه درست برای انجام دادن کارهای خود را یاد بگیرد.
برای مهمانی‌ها از قبل برنامه‌ریزی کنید
مهمانی‌ها را در طول سال تحصیلی به آخر هفته بیاندازید تا هم کودکان به مشق هایشان برسند و هم وقت های خوشی را در کنار خانواده بگذرانند.
