۱۱ دلیل حرف زدن در خواب و راه حل آن

به گزارش اقتصاد آنلاین، اختلال حرف زدن در خواب با نام علمی Somniloquy در کودکان و نوجوانان شایع تر از بزرگسالان است.

مطالعات نشان داده اند که بروز این اختلال از نظر جنسیت زن و مرد هیچگونه فرقی با یکدیگر ندارد. این یعنی احتمال درگیری با این مساله در هر دو جنس زنان و مردان یکسان است.

صحبت در خواب باعث حرف یا بیان غیر منسجم در خواب می شود.این وضعیت می تواند در هنگام مرحله حرکت سریع چشم (REM) و حرکت غیر سریع چشم (NREM) رخ دهد.ممکن است این سوال پیش آید که آیا حرف زدن در خواب خطرناک است؟

باید اذعان داشت خیر، این شرایط معمولا برای فرد بی خطر است. اما سبب آزار اطرافیان خواهد شد.پیرامون علت حرف زدن در خواب تحقیقات کمی انجام شده است.

ممکن است این وضعیت به جز آزار دادن دیگران، برخی عوارض منفی برای سلامتی در پی داشته باشد.در این مقاله به بررسی علت حرف زدن در خواب و نکاتی برای جلوگیری و درمان این مشکل می پردازیم.

علت حرف زدن در خواب

متخصصان به طور کامل در رابطه با علت حرف زدن در خواب برخی افراد مطمئن نیستند. در واقع هنوز مشخص نیست که چرا برخی صحبت کرده و برخی دیگر حرف نمی زنند.

به طور کلی افرادی که در خواب حرف می زنند دچار مشکل یا بیماری زمینه ای خاصی نیستند.صحبت در خواب نوعی اختلال خواب پریشی یا پاراسومنیا است.

با وجود اینکه به صورت کلی حرف زدن در خواب امری بی خطر و تصادفی است، اما گاهی اوقات می تواند با بیماری های جدی تر از جمله بیماری پارکینسون مرتبط باشد.

نتایج یک مطالعه نشان داد بیماران پارکینسون هفت برابر بیش از دیگران دچار اختلال رفتاری حرکت سریع چشم در خواب (REM) یا اختلال رفتاری (RBD) خواهند شد.

RBD یک اختلال خواب شامل حرکات فیزیکی ناشی از خواب های واضح، گاهی ناخوشایند با صدا و حرکات ناگهانی و اغلب خشونت آمیز دست و پا در خواب REM است.

همچنین تحقیقات نشان می دهند که شیوع حرف زدن در خواب در میان افرادی که دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سایر بیماری های روانی هستند، دو برابر بیش از سایر افراد است.

برای نمونه، PTSD احتمال بروز اختلال رفتاری در خواب REM و سایر انواع خواب پریشی یا پاراسومنیا در کهنه سربازان را افزایش می دهد.

عوارض جانبی

صحبت کردن در خواب عموما بی خطر است اما باعث اختلال در خواب دیگران خواهد شد.

این وضعیت پیامدهایی از جمله خواب آلودگی در طول روز به دلیل کمبود خواب خوب در طول شد را به همراه دارد.

به علاوه، افراد صحبت های خود در خواب را به یاد نیاورده و گاهی چیزهایی به زبان می آورند که بر روابط آنها تاثیر منفی خواهد داشت.

دوره های مکرر صحبت کردن در خواب به همراه سایر انواع خواب پریشی همچون راه رفتن در خواب، دندان قروچه یا اختلال کابوس دیدن در بزرگسالان نشان دهنده وجود یک اختلال زمینه ای مانند آپنه انسدادی خواب است.

در صورتی که افراد نگران کمبود خواب یا کیفیت خواب خود باشند باید با یک متخصص پزشکی یا متخصص خواب صحبت کنند.

زمان تماس با پزشک

معمولا اپیزودهای صحبت کردن در خواب کوتاه هستند. با این وجود پزشک یا متخصص خواب در شرایط زیر به افراد کمک می کند:

صحبت در خواب افراد بزرگسال که سابقه آن را نداشتند.

صحبت در خواب با حرکات خشونت آمیز و واکنش واقعی در خواب همراه بوده که به آن اختلال حرکات REM گفته می شود.

اپیزودهای مکرر صحبت در خواب که خواب دیگران را مختل کند.

در صورتی که حرف زدن در خواب به طور مکرر رخ داده و تبدیل به یک مشکل شود یا با سایر رفتارهای خواب پریشی دیگر همراه شود باید در یک بررسی خواب آزمایشگاهی یا پلی سومنوگرافی شرکت کرد تا سایر اختلالات خواب مرتبط با حرف زدن در خواب رد شوند.

درمان

روش های مدیریت و رفع انواع خواب پریشی ها از جمله مشکل حرف زدن در خواب به نوع حرکت یا رفتار فرد، دفعات و شدت اپیزودها یا وجود اختلال زمینه ای خواب و سایر اختلالات سلامتی و عصبی وابسته است.

معمولا حرف زدن مکرر در خواب نیازی به درمان ندارد.

با این وجود درمان دارویی موثر برای بعضی اختلالات از جمله RBD در دسترس است.

همچنین در همه موارد، مشاوره در مورد عوامل محرک از جمله کمبود خواب و مصرف الکل نیز کمک کننده خواهد بود.

به علاوه فراهم کردن محیط خواب امن ضروری محسوب می شود.

رفتار درمانی شناختی (CBT)

یک راه حل درمانی کمک کننده به این وضعیت، رفتار درمانی شناختی (CBT) است. CBT نوعی درمان است که بر تغییر رفتارها و الگوهای افکار، بهبود عواطف و تقویت مکانیسم های مقابله ای متمرکز است.

رفتار درمانی شناختی با به کار گرفتن مهارت های ریلکسیشن صحبت در خواب را هدف قرار داده و با دستورالعمل های خود به کاهش اضطراب کمک می کند.

تحقیقاتی در سال 2013 بهبود هر 6 نفر دارای اختلالات خواب پریشی که با رفتار درمانی شناختی و هیپنوتیزم تحت درمان بودند را نشان دادند. با این وجود این حجم جامعه آماری بسیار کم بود. این مطالعه در حرف زدن در خواب متمرکز نبود و به طور کلی اختلالات خواب را بررسی کرد.

یک بررسی در سال 2015 نیز یافته های مشابهی داشت. البته اعلام کرد که پیش از پشتیبانی قطعی از این ایده به مطالعات بیشتری در مورد اثربخشی رفتار درمانی شناختی در درمان خواب پریشی نیاز است.

با اینکه بر اساس داده ها رفتار درمانی شناختی به کاهش اختلالات خواب پریشی کمک می کند اما هیچ روش قطعی برای توقف صحبت در خواب وجود ندارد.

لازم به ذکر است که عادت هایی همچون ورزش کردن قبل از خواب، مصرف بیش از حد کافئین و مصرف دارو برای خواب آرام موثر است.

خلاصه

صحبت در خواب یکی از انواع شایع خواب پریشی است. این مشکل در درجه اول کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد.

این وضعیت اغلب خود به خود برطرف خواهد شد. اما همیشه یافتن علت و رسیدگی به آن به ویژه در هنگام بروز در بزرگسالان دارای اهمیت است.

رفتار درمانی شناختی از راههای جلوگیری از صحبت در خواب محسوب می شود. البته تحقیقات مرتبط با آن در مراحل اولیه است.

گاهی اوقات نیز بهبود کمیت و کیفیت خواب به رفع مشکل صحبت در خواب کمک خواهد کرد.