اینجای دنیا، همه مادرها قبل زایمان می میرن!
برای اختاپوس تولید مثل کردن فعالیتی جالب نیست به این خاطر که در اغلب مواقع به مرگ نر و ماده منجر می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزیاتو، داستان از این قرار است که برخی از اختاپوس‌های ماده، جفت نر خود را خفه کرده و او را می‌خورند. نرهایی که می‌توانند از آزمون بسیار سخت جفتگیری نجات پیدا کنند و توسط هشت پای ماده بلعیده نشوند، وارد فاز جدیدی به نام «پیری» می شوند.
در این حالت، اختاپوس نر از غذا خوردن دست می‌کشد و با سرعت بسیار زیادی وزن کم می‌کنند. بدنبال این امر، رنگ بدن اختاپوس از بین می‌رود و زخم‌هایی روی بدنش ایجاد می‌شود که درمان‌پذیر نیستند و ترمیم نمی‌شوند. در نهایت او تعادل رفتار خود را از دست می‌دهد و اولین شکارچی می‌تواند او را صید کند. یا حتی ممکن اختاپوس نرِ سالخورده به سمت خشکی رفته و در آنجا بمیرد.
اما مرگ زنان بسیار آهسته‌تر صورت می‌گیرد. اختاپوس ماده مکانی امن برای تخم‌ریزی پیدا می‌کند (برخی از هشت پاها بین صدها تا هزاران تخم در یک بار جفتگیری با خود حمل می‌کنند). پس از ریختن تخم‌ها در محل امن، اختاپوس ماده با وسواس زیاد و بدون خستگی به مراقبت و تمیز کردن این تخم‌ها می‌پردازد.
این روند چندین ماه به طول می‌انجامد و در طول این مدت، ماده از غذا خوردن امتناع می‌کند تا اینکه بدنش به تدریج شروع به خوردن خودش می‌کند تا در نهایت بمیرد.
یک گونه از اختاپوس که در عمق دریاها ساکن است طولانی‌ترین زمان خوابیدن روی تخم‌ها را در میان همه موجودات روی کره زمین دارد. در ماه مه ۲۰۰۷ میلادی محققان موسسه تحقیقاتی آکواریوم خلیج مونتری یک اختاپوس را پیدا کردند که در عمق ۱۴۰۰ متری در کف اقیانوس از تخم‌های خود نگهداری می‌کند.
آنها در فاصله زمانی ۴ سال و نیمه سه بار به اختاپوس سر زدند و متوجه شدند که هنوز هم در حال نگهداری از تخم‌هاست اما هر بار رنگ و روی خودش سفیدتر و چهره‌اش بیمارتر از قبل بود. تا اینکه سرانجام وقتی برای بار چهارم در سپتامبر ۲۰۱۱ به همان منطقه رفتند چیزی جز پوسته‌های خالی تخم پیدا نکردند.
پس از بیرون آمدن اختاپوس‌ها از تخم، مادر با فشار آب آنها را به سمت اقیانوس هدایت می‌کند. پس از این مرحله، اختاپوس سالخورده و پیر می‌شود و بی هدف در اقیانوس شنا می‌کند تا صید شود یا بمیرد.
