مسابقه تسلیحاتی در شبه جزیره کره بالا گرفت

اقتصادآنلاین-موسی حسن‌وند؛ شبه جزیره کره شاهد تشدید سریع تنش ها به دلیل عواقب اقدامات نظامی بزرگ است. از آنجایی که پیونگ یانگ و سئول هر دو تصمیم گرفته اند تا به سرعت توانایی های نظامی خود را ارتقا دهند، اکنون صحنه برای جنگ خطرناک هسته ای آماده شده تا منطقه را زیر سایه نابودی ببرد.

جعبه آرزوی کریسمس برای کیم

از زمانی که مذاکرات کره شمالی با ایالات متحده در استکهلم در سال ۲۰۱۹ متوقف شد، پیونگ یانگ از تمایل خود برای ارتقای گسترده قابلیت های موشکی خود چیزی اعلام نکرده بود. در اوایل سال ۲۰۲۱، کیم جونگ اون در مقابل کنگره حزب کارگر کره شمالی ایستاد و یک برنامه نوسازی ارائه کرد که شبیه فهرست آرزوهای کریسمس بود.

کیم پس از ساخت بمب هیدروژنی و آزمایش موشک‌های بالستیک قاره‌پیما در سال‌های گذشته، برنامه‌های خود را برای دستیابی به سلاح‌های بیشتر هسته‌ای، زیردریایی‌های هسته‌ای، پهپاد و طیف وسیعی از موشک‌های جدید فاش کرد. کیم جونگ اون تأیید کرده که حتی در مواجهه با ویرانی اقتصادی پس از کرونا، مسیر کشورش به سمت توانایی‌های نظامی ادامه خواهد داشت. او پس از ساخت بمب هیدروژنی و آزمایش موشک‌های بالستیک قاره‌پیما در سال‌های گذشته، برنامه‌های خود را برای توسعه صنایع هسته‌ای فاش کرد.

اتحاد در سئول و واشنگتن پس از کابوس ترامپ

توسعه موشک های مافوق صوت و پایگاه های پرتاب موشک توسط کره شمالی برای همسایه جنوبی و البته آمریکا نگران کننده است و باعث شده فاصله بین دو کشور بیشتر شود. سرویس‌های اطلاعاتی از یک پایگاه موشکی زیرزمینی که در ۱۵ مایلی مرز کره شمالی با چین قرار دارد، پرده برداشتند، اتفاقی بسیار نگران کننده است. حتی زمانی که سئول، توکیو و واشنگتن با یکدیگر برای بازدارندگی پیونگ یانگ همکاری می کنند، افشای قابلیت های موشکی جدید چند حقیقت را مشخص می‌کند.

اولا، با وجود ترکیبی از قابلیت‌های اطلاعاتی و نظارتی، ائتلاف تحت رهبری آمریکا در شرق آسیا نتوانسته توانایی‌های دقیق نظامی پیونگ یانگ را مشخص کند. علاوه بر این، همانطور که افشای یک پایگاه موشکی تازه کشف شده نشان می‌دهد، فهرست دقیقی از مکان‌هایی که این تهدیدات ممکن است از آن سرچشمه بگیرند، وجود ندارد. این موضوع، محاسبات امنیتی در منطقه را پیچیده می‌کند. در صورت وقوع یک درگیری نظامی، ائتلاف آمریکایی که تلاش می‌کند تا تسلیحات کره شمالی را خنثی کند، نمی‌تواند تضمینی داشته باشد که حتی حمله پیشگیرانه به تأسیسات شناخته شده پرتاب موشک، در از بین بردن قدرت موشکی و هسته‌ای پیونگ یانگ موفق باشد.

ثانیا، تلاش کیم برای افزودن به ذخایر تسلیحاتی کشورش، به طور فزاینده ای سیستم های دفاع موشکی در ژاپن و کره جنوبی را تحت فشار قرار خواهد داد. در این شرایط فشارها در کره جنوبی بالا گرفته است. آقای "مون جائه ‌این" رئیس جمهور فعلی کره که به زودی جای خود را به جانشین محافظه‌کارش خواهد داد، از زمان روی کار آمدن در سال ۲۰۱۷، هر سال هزینه‌های نظامی را به طور متوسط ​​۷.۴ درصد افزایش داده است. وی با توجه به دیدگاه اعلام‌شده‌اش مبنی بر ساختن "کشوری که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را تکان دهد"، یک آژانس نظامی جدید برپا کرد و از دستیابی و توسعه قابلیت های نظارتی پیشرفته، موشک های هدایت شونده دقیق و سامانه های دفاع موشکی حمایت کرده است.

سئول همچنین تلاش هایی برای نوسازی نیروهای مسلح برای مقابله با همسایه شمالی خود انجام داده است. سیستم دفاع هوایی و موشکی کره قرار است از رگبار موشک های کره شمالی دفاع کند. اما بحث برانگیزترین مساله حمله پیش‌گیرانه جنوب به شمال است و می‌تواند هزینه های سنگینی را به رهبری کره شمالی تحمیل کند و البته جان او را نیز به خطر بیاندازد. سئول مبالغ قابل توجهی برای دستیابی به قابلیت های شناسایی، موشک های تهاجمی و موشک ها سرمایه گذاری کرده است. سیستم های دفاعی با انجام این کار، محاسبات کره شمالی را نیز به طور اساسی تغییر داده است. ممکن است حملات پیشگیرانه واشنگتن و سئول ممکن است تمام تسلیحات گسترده پیونگ یانگ را از بین نبرند، اما می توانند این قابلیت ها را به طور قابل ملاحظه ای فلج کنند. بعلاوه، رهبری کره شمالی، که بقای خود را بیش از همه اهداف دیگر ارج می نهد، بدون شک توسط سیستم مجازات عظیم که رهبری سیاسی و نظامی سطح بالا را هدف قرار می دهد، تهدید خواهد شد.

بن بست در شبه جزیره

واشنگتن و سئول از این بیم دارند که دستیابی پیونگ یانگ به موشک های جدید، بهبود یافته و قابلیت های پرتاب، سیستم های دفاع موشکی موجود را به شدت تحت فشار قرار دهد. اگر کره شمالی اقدامات تهاجمی خود را آغاز کند، ممکن است پس از غلبه بر این ساختار، خسارات شدیدی وارد خواهد کرد. این باعث افزایش فشار بر سئول می شود تا در صورت تهدید، با یک بحران سیاسی به سمت درگیری آشکار، از قابلیت های حمله پیشگیرانه خود استفاده کند. به طور مشابه، پیشرفت در قابلیت های حمله ارتش کره جنوبی فشار بیشتری را بر پیونگ یانگ وارد می کند. با توجه به طرح پیشنهادی سئول برای نابودی پیشگیرانه موشک ها و رهبری کره شمالی، این کشور منزوی ممکن است مجبور شود از توانایی های نظامی خود "استفاده کند یا از دست بدهد". در واقع، نامزد اصلی ریاست جمهوری، یون سوک یول، رهگیری موشک های کره شمالی را «عملاً غیرممکن» خوانده است. برای آقای "یون سوک یول"، که به زودی کاخ ریاست جمهوری کره جنوبی را به دست خواهد آورد، "تنها روش برای جلوگیری از آنها انجام یک حمله پیشگیرانه زمانی است که نشانه هایی از پرتاب تهدیدآمیز را تشخیص دهیم."

چین، قدرت بزرگی که تسلط قابل توجهی بر کره شمالی دارد، با توجه به اینکه هر دو قدرت در یک کشمکش ژئوپلیتیکی محبوس شده‌اند، بعید است که راه دیپلماسی را هموار کند.

وضعیت موجود راه آسانی برای برون رفت فراهم نمی کند. در حالی که از زمان روی کار آمدن دولت بایدن، ایالات متحده به دنبال مذاکره با پیونگ یانگ بوده است، سونگ کیم، نماینده ویژه ایالات متحده، به دلیل رد پیشنهادات کره شمالی، هنوز در انتظار است. در سئول تا زمانی که دولت جدید روی کار نیاید، نمی‌تواند به طور اساسی به دیپلماسی کمک کند. ائتلاف به رهبری ایالات متحده در آسیا نیز هنوز نتوانسته تنش هایی را که ترامپ از سال ۲۰۱۸ ایجاد کرده خارج شوند. بنابراین قبل از شروع مذاکرات، واشنگتن باید متحدان خود را به میز مذاکره بیاورد و مجموعه ای از اهداف مشترک را تعیین کند. آمریکا فعلا به دنبال محدود کردن زرادخانه کره شمالی و جلوگیری از آزمایش بیشتر و توسعه تسلیحاتی این کشور است. واشنگتن احتمالا مشوق هایی را برای کره شمالی طراحی می‌کند تا بتواند بر تعهدات این کشور نظارت کند. البته با توجه به ارزش‌های رهبران کره شمالی در مورد بازرسی از تأسیسات نظامی، احتمالا این موضوع کار بسیار دشواری باشد. در نهایت، یک توافق بدون چشم‌انداز خلع سلاح هسته‌ای، خطر مخالفت داخلی در آمریکا به‌ویژه از طرف جمهوری‌خواهان را به همراه خواهد داشت. ظاهرا کره شمالی همچنان دولتی غیرقابل مذاکره است.