چرخش ۱۸۰ درجه ای سیاست دفاعی آلمان پس از جنگ اوکراین

اقتصاد آنلاین – پرهام کریمی؛ این طرح‌ها می‌تواند نقطه عطفی برای نحوه تعامل بزرگترین اقتصاد اروپا با جهان باشد. کابینه شولتز که سه ماه پیش روی کار آمد، با یک طرح بلندپروازانه مدرنیزاسیون داخلی، کنترل را از آنگلا مرکل گرفته بود و به نظر می‌رسید که تمایلی به دور شدن از یک درگیری خارجی یا انجام هر حرکتی که می‌تواند به اقتصاد ضربه بزند، نداشت.

ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه با تهاجم خود به اوکراین واقعیت جدیدی را ایجاد کرد. شولتز در این باره گفت: این واقعیت جدید نیاز به یک پاسخ روشن دارد. "که ما به آن پاسخ داده‌ایم."

سخنان او ناظران را متحیر کرد. سفیر اوکراین در آلمان، که اوایل روز یکشنبه از دولت به دلیل کم کاری برای اوکراین انتقاد کرد، جلسه بوندستاگ را "لحظه‌ای واقعاً تاریخی" خواند.

خشم فزاینده عمومی نسبت به تردید آلمان در اقدام علیه روسیه کابینه شولتز را وادار کرد تا طرحی را برای اقدام ترسیم کند که منتقدان و متحدان سال‌ها خواستار آن بودند.

طرح جدید بسیاری از سیاست‌های سنتی آلمان را از بین می‌برد - از اشاره به میراث جنگ جهانی دوم برای توجیه اجتناب از هزینه‌های نظامی، تا تمرکز آن بر تجارت و گفت‌وگو به‌جای موضع‌گیری سخت‌تر در قبال دولت‌های استبدادی.

تورستن بنر، رییس موسسه سیاست عمومی جهانی، گفت: "شوک زیادی بین ما وجود دارد، اما همچنین احساس شرم و گناه از اینکه ما کاری که پوتین انجام خواهد داد را دست کم گرفتیم و اینکه معتقد بودیم سلاح‌های ما تفاوتی ایجاد نمی‌کند."

دولت برای هفته‌ها بر سیاست دیرینه آلمان مبنی بر عدم تحویل سلاح به مناطق درگیری فعال ایستاد. آنالنا بایربوک، وزیر امور خارجه گفت که ارسال سلاح تنها احتمال خشونت را افزایش می‌دهد.

در همین حال، شولتز به دلیل امتناع از بردن نام "نورد استریم ۲" و تهدید به توقف آن، باعث تمسخر کارشناسان و الگوهای رسانه‌های اجتماعی شد. او سرانجام پس از ماه‌ها فرار از فشار ایالات متحده و پایبندی به خط لوله قبلی خود، موافقت کرد که این خط لوله تحت حمایت کرملین را در این هفته متوقف کند.

روز یکشنبه، بایربوک اذعان کرد که کشور در حال انجام "چرخش ۱۸۰ درجه" در راهبردهای تدافعی خود است.

بایربوک، از حزب سبزها که مدت‌ها به خاطر صلح‌طلبی شهرت داشت، می‌گوید: «شاید اینطور به نظر برسد که آلمان امروز نوعی محدودیت خاص را در سیاست خارجی و امنیتی پشت سر گذاشته است. "اگر دنیای ما متفاوت است، پس سیاست ما نیز باید متفاوت باشد."»

اولین نشانه‌های این تغییر شنبه شب زمانی ظاهر شد که آلمان، آخرین کشور بزرگی که در برابر طرح‌های تعلیق بانک‌های روسیه از سیستم پرداخت بین‌المللی، سوییفت مقاومت می‌کرد، سرانجام این اقدام را پذیرفت.

همان شب، پس از هفته‌ها تلاش برای ارسال چند هواپیمای آلمان شرقی به استونی، هم موافقت کرد که این انتقال را انجام بدهد و هم هلند ۴۰۰ نارنجک ساخت آلمان را به اوکراین بفرستد.

بلافاصله پس از آن، برلین برنامه‌های خود را برای ارسال موشک، خودروهای زرهی و ۱۰ هزار تن سوخت اعلام کرد.

بنر خبر داد که آلمان ممکن است مایل به ارایه تسلیحات به متحدان خود شود.

پیشنهادهای جدید، سه حزبی را که دولت آلمان را تشکیل می‌دهند، ملزم می‌کرد تا برخی از ارزشمندترین سیاست‌های خود را نادیده بگیرند.

سوسیال دموکرات‌های چپ میانه از موضع بازتر خود در قبال روسیه چشم پوشی می‌کنند، اصلی که بسیاری از نیروها آن را گرامی می دارند. آنها همچنین حمایت از توافقنامه اشتراک هسته‌ای با واشنگتن را تقویت خواهند کرد که بسیاری از آنها مدت‌ها نگران آن بودند.

صدراعظم اکنون قصد دارد جت‌های قدیمی تورنادو آلمان را که می‌توانند موشک‌های هسته‌ای بارگیری کنند، با جت‌های جنگنده F-۳۵ آمریکایی جایگزین کند. با این حال، او قول داد که نسل بعدی هواپیماها و تانک‌ها باید در اروپا - و به‌ویژه فرانسه- ساخته شوند.

شرکت‌های سبز تعهدی را برای افزایش ظرفیت ذخایر زغال سنگ و گاز پذیرفتند - و همچنین طرح شولتز برای ساخت دو پایانه گاز طبیعی مایع برای آوردن LNG از قطر و ایالات متحده به عنوان راهی برای کاهش وابستگی انرژی خود به روسیه، که نیاز آلمان را تامین می‌کند در حال اجرایی شدن است.

کریستین لیندنر، وزیر دارایی آلمان که طرفدار کسب و کار و دموکرات‌های آزاد ارتدوکس است، استدلالی پرشور برای گرفتن بدهی برای تأمین بودجه طرح‌های جدید ارایه کرد: «این یک بدهی نیست، بلکه سرمایه‌گذاری در آینده است».

سخنرانی‌های روز یکشنبه در مجلس با انبوه تشویق‌های ایستاده روبرو شد.

اما آزمون واقعی هنوز فرا نرسیده است، پس لرزه‌ها به این شکل آلمانی‌ها تأثیر می‌گذارند که کاهش عرضه انرژی روسیه، هزینه‌های انرژی بیشتر، یا هرج و مرج مالی برای مشاغل ناشی از تحریم سوییفت اجرایی شود.

بنر گفت: "شما نمی‌توانید یک شبه جهان بینی خود را تغییر دهید." آنها باید مردم آلمان را همراهی کنند. . . و آنها را متقاعد کنید که سال‌های آسان به پایان رسیده‌اند، روزگار خوبی که اکثر ما از سال ۱۹۸۹ داشته‌ایم چیزی است که باید دوباره برای آن بجنگیم."

شولتز همچنین در سخنرانی یکشنبه خود تلاش جدی برای اقناع حضار انجام داد.

به گفته او، سوالی که آلمانی‌ها با آن مواجه هستند این است که "آیا ما به پوتین اجازه می‌دهیم ساعت را به عقب برگرداند یا اینکه قدرت خود را بسیج می‌کنیم تا برای جنگ‌افروزانی مانند پوتین مرزبندی کنیم."