میزان تلفات زخم پای دیابتی با سرطان برابری می کند
دبیر ششمین کنگره بین المللی و هشتمین کنگره ملی زخم و ترمیم بافت گفت: ۳۰ درصد افراد دچار زخم پای دیابتی در طی پنج سال جان خود را از دست میدهند که این رقم قابل رقابت با سرطانهاست.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، سیدمهدی طبایی دبیر کنگره سالانه زخم و ترمیم بافت در مراسم افتتاحیه این کنگره که در سالن ابن سینا دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد گفت: چالش زخم در دنیا اکنون نه به عنوان یک چالش حوزه سلامت بلکه یک چالش اجتماعی و اقتصادی است. از دیابت، پیری جمعیت و افزایش وزن و چاقی به عنوان سه عامل زمینهساز شایع برای ایجاد زخمهای مزمن مثل زخم پای دیابتی نام برده میشود.
این متخصص پوست افزود: با توجه به سبک زندگی و عرصه تکنولوژی و زندگی مرفه جوامع مختلف، دیابت روز به روز در حال افزایش است. آمار افراد مبتلا به دیابت در جهان بیش از ۴۶۰ میلیون نفر تخمین زده میشود که میتوان گفت دیابتیها سومین کشور پر جمعیت جهان را دارند.
دبیر کنگره زخم و ترمیم بافت با بیان اینکه زخم پای دیابتی یکی از مهمترین عوارض ناشی از عدم کنترل مناسب دیابت، است گفت: از هر چهار نفر مبتلا به زخم پای دیابتی، یک نفر دچار قطع عضو میشود. از سوی دیگر ۳۰ درصد افراد دچار زخم پای دیابتی در طی پنج سال جان خود را از دست میدهند که این میزان رقم قابل رقابت با سرطانهاست.
طبایی با اشاره به تحلیلهای موجود حاکی از پیری جمعیت کشور در سالهای آینده ادامه داد: پیر شدن جمعیت، عوارض گوناگونی دارد که یکی از آنها افزایش شیوع دیابت است. در سن زیر ۴۴ سال شیوع دیابت حدود چهار درصد است ولی در بالای ۶۵ سال حدود ۲۸ درصد میشود و همین آمار باعث افزایش خطر ابتلا به زخمهای مزمن میشود.
بنابر اعلام جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران، این متخصص پوست افزود: چاقی نیز یکی دیگر از عوامل زمینه ساز زخمهای مزمن به شمار میرود. میانگین آمار چاقی در دنیا حدود ۱۳ درصد است و در این زمینه هم ایران جزو سردمداران این موضوع به حساب میآید؛ به طوری که طبق آخرین آمار منتشر شده، بعد از آمریکا و پنج کشور خاورمیانه، ایران در رده ششم جهان قرار گرفته است. همه این موارد بحث اهمیت و پرداختن به موضوع زخم را دو چندان میکند.
دبیر کنگره زخم و ترمیم بافت در پایان ابراز امیدواری کرد که کنگره زخم سببساز تبادلات علمی و تشکیل نشستهای تکمیلی شود و راهگشای حوزههای درمان و به آموزش در نجات اندام و جان انسانها باشد.