آیا «سربازی» در قانون اساسی آمده است؟
از روز گذشته با تصویب امکان خرید خدمت سربازی در کمیسیون تلفیق بودجه سال ۱۴۰۱، بار دیگر بحث سربازی اجباری بر سر زبان‌ها افتاده و فضای مجازی عرصه اظهارنظر کاربران درباره این موضوع مهم شده است.
اقتصادآنلاین - طه سراج‌الحق؛ فارغ از همه مباحث مربوط به سربازی اجباری باید دید که آیا خدمت وظیفه عمومی یک تکلیف ناشی از قانون اساسی است یا خیر.
پاسخ به این سوال، «خیر» است و سربازی به عنوان یکی از میراث‌های حکومت رضاخانی، با قانون عادی و آن هم فقط برای پسرها اجباری شده است.
آنچه نزدیک به مفهوم آمادگی عمومی نظامی در قانون اساسی آمده، اصل یکصد و پنجاه و یکم است که مقرر می‌دارد: «به حکم آیه کریمه «واعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم و آخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم» دولت موظف است برای همه افراد کشور برنامه و امکانات آموزش نظامی را بر طبق موازین اسلامی فراهم نماید، به طوری که همه افراد همواره توانایی دفاع مسلحانه از کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند ولی داشتن اسلحه باید با اجازه مقامات رسمی باشد.»
از این اصل، هیچ اجباری برای خدمت وظیفه و آن هم فقط برای مردان برداشت نمی‌شود و صرفا تکلیفی بر دوش دولت برای فراهم‌آوردن امکانات آموزش نظامی گذاشته شده است.
مطمئنا دولت بسیار بهتر از سربازی اجباری می‌تواند این آموزش‌ها را به شکلی جذاب و البته کاربردی در قالب دروس دوره متوسطه - همانند درس آمادگی دفاعی - به همه مردم ارائه کند و به این ترتیب بساط این شیوه منسوخ و آسیب‌زا به اسم سربازی اجباری را برچیند.
