دروغ بزرگی به نام تلویزیون LED
در خیابان جمهوری تا چشم کار می‌کند نمایشگرهای بزرگ و رنگی می‌بینی که کنار هم ردیف شده‌اند؛ رنگ‌های تند و انبوه تصاویری که با چند دقیقه نگاه کردن به آن، چشمانت خسته می‌شود و به سرعت برایت خطای دید به وجود می‌آورد.
اینجا همه از رزولوشن‌های میلیاردی! حرف می‌زنند و تصاویر جادویی که با ١٧٠ درجه تغییر زاویه دید، همچنان وضوح خود را حفظ می‌کنند. از رنگ‌های شارپ، از تیره‌ترین سیاه تا خالص‌ترین سفید ... اما شاید کمتر کسی بداند که هیچ‌کدام از این ادعاها واقعیت ندارند. شاید کمتر کسی بداند که در بازار تلویزیون ایران مدت‌هاست یک دروغ بزرگ شنیده می‌شود با عنوان تلویزیون LED و نکته اینجاست که در بازار برندها، حق دانستن این واقعیت تنها از مشتریان ایرانی گرفته شده است.
LCD های پیشرفته در لباس LED
چند سالی است که از معرفی نسل جدید نمایشگرهای تلویزیونی به بازار جهان می‌گذرد. از تلویزیون‌های پلاسما گرفته تا LCD و LED ها و عمده تفاوت این نمایشگرها به صفحه تخت و نحوه تشکیل تصویر در آنها برمی‌گردد. LED ها که پیشرفته‌ترین تکنولوژی در زمینه ساخت نمایشگرهای صفحه تخت به شمار می‌روند، برخلاف دو همتای قدیمی‌تر خود به جای بهره‌گیری از لامپ‌های فلورسنت از سیستم نوردهی دیودی استفاده می‌کنند. این تکنولوژی باعث می‌شود LED ها قطر کمتری داشته باشند و در ایجاد تصاویر عمق‌دار و سایه روشن‌ها قوی‌تر عمل کنند. البته کارشناسان معتقدند این تفاوت تصویر در نمایشگرهای کوچک‌تر قابل تشخیص نیست و به همین دلیل است که برندهای جهانی تنها برای ساخت نمایشگرهای بزرگ از سیستم نوردهی دیودی استفاده می‌کنند.
به گفته این کارشناسان تنها LED های واقعی موجود در بازار، نمایشگرهای بزرگی هستند که در استادیوم‌های ورزشی یا تابلوهای تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند و سایر نمایشگرهایی که برای استفاده خانگی معرفی می‌شوند درواقع نسل پیشرفته‌تری از LCD ها هستند. در این تلویزیون‌ها برای بهبود رنگ سیاه لامپ‌های فلورسنت در قسمت پشت و لبه‌های پنل قرار داده شده‌اند تا تصاویر با عمق بهتری تشکیل شوند. این تکنیک گرچه به سیستم نوردهی تلویزیون‌های LED شباهت دارد اما اساس ساختار این تلویزیون‌ها به کلی متفاوت است.
ارائه اطلاعات غلط کالایی در سایر کشورها ممنوع است
با تولید مدل‌های پیشرفته‌تر نمایشگرهای LCD، برخی از برندهای بزرگ مدل‌های جدید خود را با عنوان LED به بازار کشورهای مختلف صادر کردند اما این موضوع مدت زیادی طول نکشید و آن کشورها با اعمال ممنوعیت‌های وارداتی و تبلیغ کالا، برندها را ناچار کردند تا برای مشتریانشان شفاف‌سازی کنند. نمونه این اتفاق در بازار انگلیس رخ داد. قوانین تبلیغاتی این کشور، کمپانی سامسونگ را مجبور کرد تا عنوان LED/LCD را برای معرفی تلویزیون‌های جدید انتخاب کند. انگلیسی‌ها با این موضوع قانع نشدند و از سامسونگ درخواست کردند که سیستم تولید نور در تلویزیون‌های جدید را به‌طور کامل برای مشتریان انگلیسی شرح دهد و از تفاوت این نوع تلویزیون با LED ها پرده‌برداری کند.
یک کارشناس تولید نمایشگرهای تلویزیونی می‌گوید: در بیشتر کشورهای جهان قوانین گمرکی اجازه نمی‌دهند کالاهایی وارد شوند که اطلاعات غلط به مصرف‌کننده می‌دهند. به‌عنوان مثال چند سال پیش آمریکا کمپانی LG را مجبور کرد که در کاتالوگ‌های یک نوع لباسشویی، اطلاعات مربوط به حباب‌سازی را حذف کند. این موضوع درباره تلویزیون نیز صدق می‌کند و بیشتر تلویزیون‌هایی که در ایران عنوان LED را یدک می‌کشند در کشورهای خارجی با عنوان LED/LCD وارد بازار شده‌اند.
تمام تلویزیون‌های بازار ایران مونتاژی است
در ایران برخلاف بسیاری از کشورهای جهان، برندهای خارجی به راحتی می‌توانند با هر عنوانی جولان داده و مشتریان ایرانی را فریب دهند. کارشناس تولید نمایشگرهای تلویزیونی درباره علت عمده این مسأله می‌گوید: تمام تلویزیون‌هایی که نام تجاری برندهای بزرگ جهان را یدک می‌کشند و در بازار ایران موجود هستند، در واقع تلویزیون‌های مونتاژشده در ایران به شمار می‌آیند. این موضوع باعث شده که برندها به راحتی قانون منع تبلیغ LCD ها با عنوان LED را زیر پا بگذارند. جالب است بدانید این برندها در ازای مونتاژ محصولاتشان در ایران به مشتریان ایرانی هیچ نوع ضمانتنامه‌ای ارائه نمی‌دهند و گارانتی‌هایی که عرضه می‌شوند مربوط به تولیدکنندگان داخلی است و نه برند اصلی.
این کارشناس ادامه می‌دهد: تنها برندی که قانون تبلیغاتی LCD های جدید را در بازار ایران رعایت می‌کرد برند پاناسونیک بود که علت آن مونتاژ نشدن در ایران و واردات نمایشگر به صورت کامل از کشور تولیدکننده به شمار می‌آمد. پاناسونیک در بازار ایران به دلیل محدودیت‌های وارداتی ناشی از تحریم، کمیاب شد و در حال حاضر سایر برندهای موجود یا نمایشگرهای مونتاژی به شمار می‌آیند یا تولیدات متفرقه و بی‌کیفیت چینی هستند.
تشخیص LEDهای واقعی برای مصرف‌کنندگان غیرممکن است
جولان تلویزیون‌های دروغین LED در بازار ایران در حالی رخ می‌دهد که شرکت سونی حدود ٢ سال پیش، از تولید نمونه اولیه پیشرفته‌ترین تلویزیون‌های خود موسوم به OLED خبر داد و LG و سامسونگ نیز در پاییز سال گذشته از OLED های خود پرده‌برداری کردند. این تلویزیون‌های بزرگ که حداقل سایزشان ٥٥ اینچ است با قیمت‌هایی بین ٣٠ تا ٥٠ میلیون تومان به بازار جهانی عرضه شدند. شرکت‌های سازنده، مدعی‌اند OLED ها یا نمایشگرهای خمیده دارای بهترین و کامل‌ترین سیستم نوردهی هستند و می‌توانند تاریک‌ترین سیاهی را ایجاد کنند. آنها معتقدند زاویه ٣٠ درجه‌ای دید تلویزیون‌های پیشین در این تلویزیون‌ها بهبود پیدا کرده است و افراد با تغییر مکان نسبت به مانیتور می‌توانند تصاویر را بدون کدری و با وضوح کافی ببینند.
کارشناسان بازار تلویزیون معتقدند OLED ها و در کل تلویزیون‌های بزرگی که قیمت گزاف‌تری دارند LED های واقعی به شمار می‌آیند اما با این حال ملاک قابل تشخیصی برای مشتریان وجود ندارد که آنها بتوانند LED های واقعی را به راحتی از LCD ها تفکیک کنند.
حمایت از مصرف‌کننده در ایران پشتوانه قانونی ندارد
در ایران هیچ قانونی برای حمایت از مصرف‌کنندگان وجود ندارد. کارشناسان اقتصادی می‌گویند که فریب مشتریان در سایر کشورها جرم به حساب می‌آید و مجازات قانونی خاصی برای آن در نظر گرفته شده است اما در ایران با وجود احکام فقهی مبنی بر مصادیق فریب در معامله، هیچ قانون مشخصی برای حمایت از مصرف‌کنندگان وجود ندارد.
بیژن عبدی کارشناس اقتصاد در این‌باره می‌گوید: در مباحث فقهی با اصطلاحاتی مانند «خیار تدلیس» و «خیار رویت» به فریب در معامله اشاره شده است. این احکام اشاره می‌کنند که چنانچه فروشنده خصوصیاتی را بگوید که وجود خارجی ندارد یا فروشنده کالایی را بهتر از آنچه هست معرفی کند، مصرف‌کننده حق فسخ معامله و دریافت خسارت را دارد اما این احکام به دلیل نداشتن پشتوانه قانونی در ایران اجرا نمی‌شوند و مصرف‌کننده ایرانی عملا هیچ حق قانونی در این زمینه ندارد.
این کارشناس ادامه می‌دهد: در سایر کشورهای جهان احزاب و سندیکاهایی برای احقاق حقوق مصرف‌کننده تعریف شده‌اند که این سندیکاها در صورت شکایت مصرف‌کننده برای او وکیل استخدام می‌کنند و خسارت می‌گیرند.
