روسیه ادعای «عدم اجازه برداشت ایران از ۸حلقه چاه گازی در خزر» را کذب خواند
سفیر ایران در مسکو میگوید، خبر مربوط به توافق با روسیه برای عدم بهرهبرداری از ذخایر گازی ایران در خزر کذب محض است. پیشتر ماجرای استفاده روسیه از پایگاه نظامی نوژه هم مشمول تایید و تکذیبهای مشابهای شده بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دویچه وله فارسی، رییس انجمن صنفی گاز فشرده ایران (سیانجی) در مصاحبهای گفته است که "طبق توافق قبلی با روسیه، ایران حق برداشت از ۸ حلقه چاه بزرگ گازی در دریای خزر که در محدوده آبی ایران است را ندارد."
در پی انتشار این مصاحبه کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی در مسکو عصر روز سه شنبه ۱۱ آبان (۲ نوامبر) در این رابطه گفت: «در طول ۲۰ ماهی که به عنوان سفیر در روسیه هستم چنین موضوعی نبوده است، ولی متاسفانه هر از چند گاهی خبرهایی در فضای رسانهای برای تاثیرگذاری بر روابط ایران و روسیه منتشر میشود.»
"شرکت نفت خزر" نیز در سایت رسمی خود با انتشار جوابیهای، خبر یاد شده را تکذیب کرد و نوشت: «سخنان منتسب به آقای اردشیر دادرس، رییس انجمن صنفی سیانجی با موضوع وجود توافقی میان ایران و روسیه مبنی بر سلب اختیار روسیه از ایران برای برداشت از چاههای گازی در محدوده آبی کشورمان در خزر، مصداق نشر اکاذیب، کاملا بیپایه و در تضاد با اصل نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.»
رییس انجمن صنفی سیانجی در مصاحبه خود با خبرنگار اقتصادی ایلنا گفت: طبق توافق قبلی با روسیه ایران حق برداشت از ۸ حلقه چاه بزرگ گازی در دریای خزر که در محدوده آبی ایران است را ندارد.
اردشیر دادرس، رییس انجمن صنفی سیانجی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، افزوده بود: «طبق معاهده و توافق ایران و روسیه، تا زمانی که تراز گاز ایران مثبت است و تولید به نسبت مصرف داخلی جوابگو است، ما حق استخراج منابع گازی دریای خزر را نداریم، ضمن اینکه توجیه اقتصادی هم ندارد که از این منابع برداشت داشته باشیم.»
او نتیجه گرفته بود که بنابراین ما فعلا نباید به فکر منابع گازی دریای خزر باشیم.
رییس انجمن صنفی سیانجی ایران درباره علت این موضوع گفت: «اکنون روسیه ۱۸.۱ درصد از ذخایر گاز دنیا را داراست و این رقم در مورد ایران ۱۷.۹ درصد است، چنانچه از خزر برداشت داشته باشیم این رقم به ۱۸.۲ درصد رسیده و در مقام بالاتری از روسیه قرار میگیریم که طبق توافقهایی که قبلا با این کشور صورت گرفته، نباید اینچنین شود تا روسیه همچنان در صدر باشد.»
سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو میگوید، این گونه خبرها، روابط دو کشور و افکار عمومی را تحت تاثیر قرار میدهد و مراجع قانونی برای برخورد با این گونه موارد ورود کنند.
کاظم جلالی افزود: «شهریورماه نیز در یک گزارش خبری با عنوان "جزئیات قرارداد ۲۰ ساله ایران و روسیه، کنترل فروش گاز ایران به دست روسیه افتاد؟" به نام وی هم در گزارش اشاره شد، در حالی که او درباره نفت و گاز با هیچ رسانهای مصاحبه نکرده بود.
مقایسه با مورد استفاده روسیه از پایگاههای نظامی ایران
در اواخر سال ۱۳۹۵ پس از آنکه استفاده روسیه از پایگاه نظامی نوژه همدان رسانهای شد، مسئولان جمهوری اسلامی واکنش نشان دادند. بازتاب این خبر در رسانههای بینالمللی و ایران مخالفتهایی را در پی داشت.
استقرار جنگندههای روسی در ایران، ابتدا با سوالات زیادی در داخل کشور همراه بود و از جمله ۲۰ نماینده مجلس در نامهای به علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی، خواستار توضیح درباره "استقرار جنگندههای روسی در همدان" شدند. مهمترین بحثی که در داخل کشور نسبت به این موضوع مطرح بود، تقابل این اقدام با اصل ۱۴۶ قانون اساسی بود که استقرار هرگونه پایگاه نظامی خارجی در کشور حتی برای استفاده صلحآمیز را ممنوع میداند.
ایران پس از رسانهای شدن موضوع توسط مسئولان وزارت دفاع روسیه، مدعی شد که به هواپیماهای روسی اجازه استفاده از پایگاه نظامی همدان را نخواهد داد.
اما سپس محمد جواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران در فروردین ۱۳۹۶ اعلام کرد که استفاده از پایگاههای نظامی این کشور برای روسیه تحت شرایطی ممکن است.
ظریف به خبرنگار رویترز گفت: «روسیه هیچ پایگاه نظامی در ایران ندارد. ما با روسیه همکاری خوبی داریم و هرگاه روسیه برای مبارزه با تروریسم نیازمند استفاده از امکانات ایران باشد، ما مورد به مورد تصمیم خواهیم گرفت.»
روسیه برای بمبافکنهای خود و بهویژه برای هواپیماهای نوع توپولوف M-22 و برخی از هواپیماهای نوع سوخو نیاز به استفاده از پایگاه نظامی همدان داشت. توافقی که پشت درهای بسته بین مسئولان نظامی دو کشور حاصل شده بود.