درمان جوش روی کیسه بیضه چگونه است؟
جوش روی کیسه بیضه معمولاً بیضرر است، اما ممکن است نشانه ویروس یا عفونت نیز باشد. جوشها بهویژه میتوانند تحت تأثیر کیسه بیضه به وجود آیند زیرا عرق و رطوبت اغلب تجمع یافته و منافذ پوست را مسدود میکند.
به گزارش اقتصادآنلاین، عرق و سلولهای پوستی مرده از دلایل عمده ایجاد جوش هستند. ازاینرو، جوشها معمولاً بدون درمان از بین میروند. علت اصلی ایجاد جوشها منافذی است که با موارد زیر مسدود میشوند:
-
سلولهای مرده پوست
-
خاک
-
عرق
-
روغنهای طبیعی بدن
وقتی منافذ مسدود میشود، باکتریها جمع میشوند و باعث قرمزی، برآمدن آن ناحیه از پوست، چرک، یا گاهی اوقات هر سه میشود.
انواع و دلایل
جوشها میتوانند در بیشتر نواحی بدن ایجاد شوند. جوشها میتوانند تقریباً در هر ناحیه از بدن ایجاد شوند و انواع مختلفی وجود دارد:
-
جوشهای سرسیاه که وقتی چربی منافذ را مسدود کند، ایجاد میشوند و در مجاورت هوا اکسید میشوند و به رنگ سیاه دیده میشوند.
-
جوشهای سرسفید که به همان شکل تشکیل میشوند اما با بسته شدن قسمت بالای منافذ سفید باقی میمانند.
-
پاپول یا برجستگیهای قرمز که اغلب هنگام لمس احساس درد میکنند
-
جوشهایی که نوک سفید در مرکز آنها وجود دارد که در اثر تجمع چرک ایجاد میشود.
-
برآمدگیها یا برجستگیهایی در زیرسطح پوست که اغلب دردناک هستند.
-
هر یک از این اشکال جوش ممکن است در کیسه بیضه ایجاد شود.
-
علت ایجاد جوش روی کیسه بیضه معمولاً همان جوش صورت یا کمر است.
موی زیرپوستی
موی زیرپوستی دلیل اصلی ایجاد جوش در کیسه بیضه است. این مورد زمانی اتفاق میافتد که مویی پیچخورده و دوباره به داخل پوست رشد کند. معمولاً یک لکه قرمز ایجاد میکند که میتواند خارش داشته باشد یا ناراحتی ایجاد کند. هنگامیکه فولیکولهای مو در اثر سلولهای مرده پوست مسدود شوند، ممکن است موی درونپوست رشد کند.
این امر باعث میشود که مو بهجای اینکه به سمت بیرون رشد کند به پهلو یا درون رشد کند. موهای ناحیه شرمگاهی معمولاً نسبت به موهای سر موجدارتر ضخیمترند بنابراین بیشتر زیرپوستی میشوند. موهای زیرپوستی بیشتر در مناطقی که تراشیده شدهاند دیده میشود. اگر کسی موهای بیضه یا اطراف آن را با تیغ اصلاح کند، ممکن است باعث پدیدارشدن موی زیرپوستی شود.
فولیکولیت
فولیکولهای مو در اطراف موی زیرپوستی میتوانند ملتهب یا آلوده شوند. این وضعیتی است که بهعنوان فولیکولیت شناخته میشود. فولیکولهای مو ممکن است متورم شده و پر از چرک شوند و اغلب در یک خوشه ظاهر شوند.
بثورات گرمایی
بثورات گرما میتواند بر روی پوست در هوای گرم پدیدار شوند. این بثورات بهصورت لکههای کوچک و قرمز ظاهر میشود و معمولاً باعث خارش یا احساس خارش میشود. تعریق میتواند بثورات را تحریک کند، بنابراین خنک نگهداشتن پوست میتواند به بهبود علائم کمک کند.
عفونتهای مقاربتی (STIs)
عفونتهای مقاربتی یا STI ذکر شده زیر میتوانند باعث ایجاد مواردی در کیسه بیضه شوند:
-
تبخال باعث میشود تاولهای کوچکی روی پوست ایجاد شود.
-
سفلیس اکنون یک بیماری STI نسبتاً غیرمعمول است، اما میتواند باعث ایجاد زخم در پوست شود.
-
شپش عانه که به آن خرچنگ نیز میگویند، میتواند باعث ایجاد جوشهای کوچک قرمز شود.
Molluscum contagiosum
Molluscum contagiosum ویروسی است که بر روی پوست تأثیر میگذارد. این بیماری در کودکان بیشتر دیده میشود و معمولاً نیازی به درمان ندارد. علامت اصلی آن نقطههای کوچک و برجسته است که سفت هستند. آنها بهصورت خوشهای، معمولاً در چینهای اطراف بدن، مانند زیربغل و کشاله ران ایجاد میشوند.
تماس فیزیکی نزدیک میتواند ویروس را گسترش دهد. برای جلوگیری از شیوع عفونت، فرد نباید از حمام، حوله یا لباس مشترک استفاده کند.
رنگ سفید، قرمز یا سیاه به چه معناست؟
یک جوش ممکن است در طیف رنگی زیر ظاهر شود.
-
جوشهای سفید معمولاً چرک دارند.
-
جوشهای سیاه اغلب سرباز هستند. هوا به چربی میرسد که منافذ را مسدود کرده است و باعث واکنشی میشود که آن را سیاه میکند.
-
قرمزی معمولاً نشانه تحریک یا تورم است.
STI یا عفونتهای دیگر میتوانند باعث ایجاد نقطههای قرمز یا جوش شوند. جوشهای سیاه یا سفید بیشتر به دلیل مسدود شدن منافذی که با چربی یا سلولهای مرده پوست مسدود میشوند، ایجاد میشوند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر جوشها به طور مکرر روی کیسه بیضه ظاهر شوند، افراد میتوانند از مشاوره پزشکی استفاده کنند.
جوشهایی که بهصورت خوشهای ظاهر میشوند، ممکن است دانه یا جوش ساده به نظر برسند، اما میتوانند ویروس یا عفونت باشند که نیاز به درمان دارند.
اگر کسی علائم STI را دارد، باید به پزشک مراجعه کند. علائم آن میتواند شامل خارش، تب، درد هنگام دفع ادرار و ترشح از آلت تناسلی مرد باشد.
گزینههای درمانی چه هستند؟
آب گرم و صابون ملایم برای شستشو توصیه میشود. جوشها اغلب به هیچ درمانی نیاز ندارند. آنها باید طی ۱ تا ۲ هفته بهخودیخود ناپدید شوند. موی زیرپوستی باید به حال خود رها شود، زیرا معمولاً به طور طبیعی از فولیکول مو خارج میشود.
فولیکولیت معمولاً نیازی به درمان ندارد، اما اگر فرد بیش از یک هفته طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کند. استفاده از مواد شیمیایی روی بدن میتواند جوشها را تحریک کند. پوست باید تمیز و خشک باشد، برای شستشو از آب گرم و صابون ملایم استفاده شود.
جوش را دستکاری یا خراشیده نکنید، زیرا این امر میتواند به آن آسیب برساند. جوشی که ترکیده شده است یا دچار خونریزی شده است احتمال دارد آلودگی شود.
بثورات ناشی از گرما را میتوان در خانه با موارد زیر درمان کرد:
-
استفاده از پارچه خنک و مرطوب بر روی پوست برای تسکین تحریکات
-
دوش گرفتن با آب سرد
-
پوشیدن لباس گشاد
-
هیدراته کردن بدن با نوشیدن مایعات فراوان
جوشهایی که در اثر عفونت یا ویروس ایجاد میشوند ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. یک پزشک قادر خواهد بود که در مورد روش صحیح اقدام به شما مشاوره دهد. اگر فردی STI داشته باشد، ممکن است لازم باشد یک دوره آنتیبیوتیک مصرف کند.
پیشگیری
بهداشت مناسب میتواند به پیشگیری از جوش کمک کند. پوشیدن لباس زیر تمیز و دوش گرفتن هر روز میتواند به جلوگیری از ایجاد جوش کمک کند. دوش گرفتن بعد از ورزش یا تعریق زیاد میتواند به جلوگیری از مسدود شدن منافذ عرق که منجر به ایجاد جوش میشود، کمک کند.
لباس زیر گشاد و دوخته شده از الیاف طبیعی میتواند گرما و رطوبت را متوقف کند. اگر جوشها به دلیل موهای زیرپوستی باشد، اجتناب از اصلاح با تیغ میتواند از رشد آنها جلوگیری کند. کرم موبر نسبت به تیغ کمتر ممکن است باعث رشد موی زیرپوستی شود.