کودکان ثروتمند بهتر حرف می زنند؟
سه دهه پیش، محققان رشد کودک دریافتند که دایره لغات کودکان والدین کم درآمد در زمان رسیدن به سن مهدکودک، دهها میلیون کلمه کمتر از همسالان ثروتمند آنان است. این شکاف کلمهای با اختلاف اقتصادی و اجتماعی در پیشرفت تحصیلی آنان مرتبط بوده و خواهد بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، نتایج تحقیقات جدید دانشگاه برکلی کالیفرنیا در زمینه فرزندپروری نشان میدهد، مدتهاست که کمبودهای مربوط به والدین مقصر شکاف واژگانی کودکان بوده و در حال حاضر نیز مقصر این شکاف، ثروت شده است.
به گزارش مدیکال اکسپرس، یافتههای منتشر شده ماه جاری در مجله Developmental Science، نشان میدهد که والدین ممکن است هنگام تجربه کمبود مالی با کودکان خود کمتر صحبت کنند.
ماهش سرینیواسان، محقق ارشد این تحقیق و استاد روانشناسی دانشگاه برکلی گفت: ما علاقهمند بودیم بدانیم وقتی والدین در مورد کمبود مالی فکر یا تجربه میکنند چه اتفاقی میافتد که با فرزندان خود کمتر گفتوگو میکنند.
سرینیواسان افزود: نتایج نشان میدهد که ممکن است آموزش والدین برای رفع شکاف پیشرفت تحصیلی بدون پرداختن به مسئله گستردهتر نابرابری درآمد کافی نباشد.
وی ادامه داد: مداخلات موجود در جهت از بینبردن این شکاف غالبا در بهبود مهارتهای والدین متمرکز شده است، اما یافتهها نشان میدهد که کاهش بار مالی والدین میتواند شیوههای تعامل با فرزندان را بهطور اساسی تغییر دهد.
محققان در اولین آزمایش به دنبال مشاهده نحوه تعامل والدین با فرزندان خود (کودکان ۳ ساله) بودند و از والدین خواسته شد، زمانهایی که اخیرا کمبودی تجربه کردند را مشخص کنند. در عوض از گروه کنترل والدین خواسته شد که سایر فعالیتهای اخیر را توصیف کنند. از ۸۴ والد مورد مطالعه، افرادی که در گروه آزمایش، تجربه کمبود مالی را داشتند، کمتر با کودکان سه ساله خود صحبت و سایر والدین اشکال دیگری از کمبود مانند کمبود میوه یا عدم امنیت را اعلام کردند.
در آزمایشدوم از طریق فناوری LENA (دستگاههای کوچک گام شمار) برای ضبط کلماتی گفتاری و شنیداری کودکان استفاده کردند. همانطور که محققان پیشبینی کردند، تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که والدین در پایان ماه با فرزندان خود کمتر مکالمه داشتند و این زمانی بود که پسانداز کمتری داشتند و منتظر دریافت فیش حقوقی یا منبع درآمدی خود بودند.
مونیکا الوود-لوو، دانشجوی روانشناسی دانشگاه برکلی و محقق اصلی تحقیق گفت: از آنجا که ما در زمانهای مختلف ماه موارد را ثبت میکردیم، در واقع میتوانستیم از والدین بهعنوان کنترلکننده استفاده کنیم و این امکان فراهم بود که الگوهای گفتاری را در شرایط فشارمالی بدون خصوصیات شخصی نیز مشخص کنیم.
محققان روزانه یک ساعت مکالمه را در هر خانه ضبط میکردند، سپس تمام کلماتی را که کودکان شنیده بودند، شمردند. نتایج بررسی نشان داد که فاجعه اولیه فاصله ۳۰ میلیون کلمهای بر اساس سن سه سال بود.
محققان عنوان کردند: فقر و بسیاری از تجربیات دشوار مرتبط با آن میتواند بر گفتار والدین تاثیر بگذارد. یافتههای اولیه فرضیه محققان را تایید میکند همچنین رابطه عمیق بین نگرانیهای پول و تعامل لفظی والدین با فرزندان را بیشتر میکند.
الوود-لوو گفت: «این تحقیق به این معنا نیست که کودکانی که والدین آنها از نظر اقتصادی با مشکل روبرو هستند محکوم به داشتن واژگان کوچکتر هستند، اما باید بدانیم که اگر نگران تامین غذای روزانه یا خرج و مخارج و محل زندگی و مدرسه فرزندان باشیم، کمتر با فرزندان گفتگو میکنیم و سهم آنان از کنار ما بودن تنها رنگ آسمان خواهد بود.»