پیشگیری از ابتلا به بیماری های تنفسی با دویدن بیشتر
تعجب‌آور نیست که ورزش موجب زندگی سالم می‌شود و در حال حاضر، محققان جزئیات بیشتر این سودمندی را شناسایی کردند. محققان انجمن رادیولوژی آمریکا گزارش می‌دهند که ورزش با خطر طولانی مدت کاهش برونشکتازی، بیماری بالقوه جدی مجاری تنفسی مرتبط است.
به گزارش نیوز، برونشکتازی باعث ایجاد چرخه‌های التهابی متعدد و تکراری می‌شود که می‌تواند به مجاری تنفسی آسیب برساند و باعث بزرگ شدن، زخم شدن و عدم توانایی پاک کردن مخاط شود. همه این موارد می‌تواند بیماران را بسیار مستعد ابتلا به عفونت کند و با افزایش سن و وجود سایر شرایط زمینه‌ای مانند فیبروز کیستیک (بیماری ارثی غدد تولیدکننده مخاط و سایر غدد برون‌ریز بدن) این خطر افزایش می‌یابد. علاوه بر این، هنوز هیچ درمانی برای بیماری برونشکتازی شناخته نشده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، هرچند برخی افراد به این بیماری مبتلا هستند اما علائم ظاهری ندارند و معمولا پزشکان برای تشخیص این بیماری از سی‌تی اسکن استفاده می‌کنند.
با این حال، تاکنون روش‌های کاهش خطر ابتلا به برونشکتازی تا حد زیادی به‌صورت معما باقی‌مانده است. بنابراین، گروه تحقیقاتی برای یافتن پاسخ سوالات خود تلاش و داده‌های جمع‌آوری شده مطالعه طولانی‌مدت بیماری عروق کرونر در بزرگسالان جوان (CARDIA) را تجزیه‌وتحلیل کردند. CARDIA برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ راه‌اندازی شد تا عوامل خطر بیماری عروق کرونر را در بزرگسالان جوان بررسی کند.
در کل، این مجموعه داده ۲۰۷۷ بزرگسال سالم را در سنین ۱۸ تا ۳۰ سال شامل می‌شد. شرکت‌کنندگان طی یک دوره ۳۰ ساله از طریق آزمایش‌های آمادگی جسمانی و سی‌تی اسکن ردیابی شدند.
محقق ارشد این تحقیق، آلخاندرو آ. دیاز، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد و دانشیار در بخش پزشکی مراقبت‌های ریوی بیمارستان بریگام و زنان بوستون اظهار کرد: «ما از تناسب اندام قلبی تنفسی سال صفر و سال ۲۰ همچنین مدت زمان ورزش در تردمیل و برونشکتازی مشخص شده بر روی سی‌تی اسکن قفسه سینه استفاده و ارزیابی کردیم که آیا اختلاف در طول تردمیل بین سال صفر و ۲۰ با برونشکتازی در سی‌تی اسکن در سال ۲۵ ارتباط دارد یا خیر».
در بین کل این گروه، ۲۰۹ نفر (۹.۶ درصد) تا سال ۲۵ مبتلا به برونشکتازی شدند. با این حال، حفظ تناسب قلبی تنفسی احتمال برونشکتازی در سی‌تی اسکن را در سال ۲۵ کاهش داد.»
دیاز توضیح داد: «در یک مدل تنظیم‌شده، یک دقیقه زمان بیشتر قرار داشتن بر روی تردمیل بین سال صفر تا ۲۰ با ۱۲درصد احتمال پایین‌تر برونشکتازی در سی‌تی اسکن سال ۲۵ و حفظ تناسب اندام در سنین میانسالی با احتمال کمتر برونشکتازی همراه است».
چگونه ورزش از بیماری جلوگیری می‌کند؟
محققان در مورد ارتباط بین تناسب قلب و ریه با برونشکتازی، نظریه‌های کمی دارند. تناسب قلبی تنفسی، باعث کاهش سطح التهاب در ریه‌ها می‌شود و احتمالا به جلوگیری از برونشکتازی کمک می‌کند. علاوه بر این، تناسب قلب و ریه به‌طور پیوسته خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مرتبط با برونشکتازی مانند آسم و ذات‌الریه را کاهش می‌دهد یا ممکن است پاکسازی مخاط را برای مجاری هوایی آسان کند.
لازم به ذکر است، در این تحقیق میزان برونشکتازی بالاتر از مطالعات قبلی دیده شده است. محققان می‌گویند: این مورد نشان می‌دهد، سی‌تی اسکن به‌ویژه در تشخیص برونشکتازی موثر است.
محقق این تحقیق افزود: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، تشخیص برونشکتازی با سی‌تی اسکن ممکن است بیشتر از آنچه قبلا تصور شده امکان‌پذیر باشد. با این حال، هنوز پیامدهای بالینی یافتن برونشکتازی در سی‌تی اسکن در افراد بدون علائم یا با علائم خفیف مشخص نشده است.»
دیاز نتیجه‌گیری کرد: «این نتایج فواید تناسب اندام برای سلامتی انسان را افزایش می‌دهد، در حالی که یک سبک زندگی بی‌تحرک یک بیماری همه‌گیر جهانی است اما نقش تناسب اندام به‌عنوان ابزاری برای حفظ سلامت ریه را برجسته می‌کند. راه‌های تنفسی با آنچه در هر دقیقه تنفس می‌کنیم به چالش کشیده می‌شوند و تناسب اندام می‌تواند به حفظ سلامت ریه در برابر آسیب‌ها کمک کند».
