بازگشت حلزونی سوخت جت
تقاضای جهانی برای سوخت جت پس از فروپاشی در سال گذشته حالا کم‌کم در حال بهبود یافتن است.
به گزارش اویل‌پرایس، در کوتاه‌مدت به دلیل افزایش چشمگیر قیمت نفت طی ماه‌های اخیر و رشد اقتصادی، قیمت سوخت جت افزایش یافته و هزینه‌های سنگین‌تری را به ایرلاین‌هایی که خود به دلیل بیماری کووید آسیب بسیار زیادی دیده‌اند، تحمیل کرده است. در چشم‌انداز بلندمدت نیز مساله کربن‌زدایی و فشار به شرکت‌های هواپیمایی برای استفاده از سوخت هواپیمایی پایدار (SAF) مساله‌ای اساسی است. تعهدات اقلیمی شرکت‌ها می‌تواند تقاضا برای سوخت جت حاصل از نفت خام را کاهش دهد و آنها را به سمت سوخت هواپیمایی پایدار که یک سوخت زیستی است و از منابعی مانند روغن پخت و پز، روغن بدون پالم، زباله‌های جامد و خانگی و منابع دیگری مانند ضایعات چوب و حتی از حیوانات و گیاهان به دست می‌آید، سوق دهد.
بازیابی تقاضا با افزایش ترافیک هوایی
جو اسرایل، مدیرعامل پالایشگاه آمریکایی پارپاسیفیک (Par Pacific) پیش‌تر درباره بازیابی تقاضا به رویترز گفت: «میزان تقاضا برای سوخت جت شروع به بهبود داشته است و این نشانه‌هایی از حیات برای پالایشگران است که حالا می‌توانند سوخت جت بیشتری نسبت به گذشته تولید کنند.»اداره امنیت حمل و نقل ایالات‌متحده از میانه ماه مارس روزانه بیش از یک میلیون مسافر را در فرودگاه‌ها غربالگری می‌کند. هرچند این عدد تنها برابر نیمی از تعداد مسافران در سال ۲۰۱۹ است، اما در مقایسه با مارس و آوریل ۲۰۲۰ که قرنطینه‌های گسترده اعمال شد و هواپیماها زمین‌گیر شدند، بیش از ۱۰ برابر افزایش پیدا کرده است.
مطابق اطلاعات سرویس جهانی ردیابی پرواز فلایت رادار ۲۴ (Flightradar۲۴) تعداد پروازها در ایالات متحده هم اکنون سه‌برابر تعداد پروازهای سال ۲۰۲۰ است و در سطح جهانی نیز تعداد پروازها در مقایسه با سال گذشته بیش از دو برابر شده است. فلایت رادار می‌گوید که در مارس ۲۰۲۱، تعداد پروازهای تجاری در جهان بهبود یافته است هر چند که ترافیک پروازهای تجاری هنوز ۵/ ۳۱ درصد در مقایسه با سطح پیشا همه‌گیری کاهش یافته است. اما تعداد پروازهای تجاری در ماه گذشته میلادی رکورد کریسمس سال ۲۰۲۰ را شکست، یعنی زمانی که هنوز بیماری کووید-۱۹به سطح همه‌گیری در اروپا و بسیاری نقاط دیگر نرسیده بود.
در چین اما بهبود ترافیک هوایی پس از تعطیلات سال نو چینی از سرگرفته شده است و ترافیک ۲۵ فرودگاه شلوغ این کشور عملا به سطح قبل از شیوع کرونا بازگشته و ۱۳۳ درصد بالاتر از آنچه در ابتدای آوریل ۲۰۲۰ بود را برای خود ثبت کرده‌اند.انتظار می‌رود پیشرفت در زمینه واکسیناسیون و بازگشایی مقاصد گردشگری برای گردشگران واکسینه شده در تابستان سال جاری، باعث افزایش بیشتر تعداد مسافران شود که این امر به معنای تقاضای بیشتر برای سوخت جت نیز هست.
چالش افزایش قیمت نفت و سوخت جت
ایرلاین‌ها به ویژه از نظر هزینه‌ها در سال جاری با مشکلات زیادی روبه‌رو خواهند شد. صنعت هواپیمایی یکی از آسیب‌دیده‌ترین صنایع از بیماری کووید است و طی سال گذشته ده‌ها هزار کارگر این صنعت در سراسر جهان اخراج شده و شغل خود را از دست داده‌اند. اما شرکت‌های خطوط هوایی از یک هزینه نمی‌توانند فرار کنند و آن هم هزینه‌های مربوط به سوخت جت است.
انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (IATA) در گزارش چشم‌انداز ماه آوریل خود اعلام کرد که افزایش قیمت نفت و تقویت اقتصاد جهانی باعث افزایش قیمت تمام شده سوخت می‌شود و این مساله بزرگ‌ترین چالش صنعت هواپیمایی در سال جاری خواهد بود.
انتظار می‌رود ترافیک پروازهای داخلی به لطف بازیابی اقتصادها، تقویت تقاضای داخلی برای پرواز و نبود محدودیت‌های سفرهای داخلی در کشورها عملکرد به مراتب بهتری نسبت به پروازهای بین‌المللی برای ایرلاین‌ها داشته باشند. یاتا تخمین می‌زند که بازارهای داخلی کشورها می‌توانند در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ تا ۹۶ درصد از سطح پیش از بحران کرونا بازیابی شوند که نشان از پیشرفت ۴۸ درصدی این بخش نسبت به سال ۲۰۲۰ دارد. با این هزینه‌ها برای ایرلاین‌هایی که می‌خواهند جریان نقدی خود را از بین نبرند همچنان یک چالش اساسی است. یاتا تخمین می‌زند که میانگین بهای هر بشکه سوخت جت برابر با ۶۸ دلار و ۹۰ سنت باشد در حالی که این رقم برای سال ۲۰۲۰ برابر با ۴۹ دلار و ۵۰ سنت بود.
در چنین شرایطی ظرفیت ایرلاین‌ها با سرعت کمتری نسبت به رشد مسافران در حال بازیابی است. به گفته یاتا بدهی‌های سنگین ایرلاین‌ها در کنار افزایش قیمت سوخت جت، این شرکت‌ها را مجبور به انجام پروازهایی می‌کند که هزینه‌های نقدی عملیاتی خود را کاملا پوشش دهند. به نظر می‌رسد شرکت‌های هواپیمایی عجله‌ای برای از سرگیری پروازهای زیان‌ده خود ندارند.
تهدید سوخت هواپیمایی پایدار
در حالی که صنعت هواپیمایی در طول بحران کووید برای بقای خود می‌جنگید، کاهش انتشار کربن و استفاده از سوخت هواپیمایی پایدار (SAF) بیش از دوران پیشا همه گیری در این صنعت طرفدار پیدا کرد. شرکت‌های هواپیمایی تعهداتی درباره استفاده بیشتر از SAF دادند که در بلندمدت می‌تواند جای بخشی از تقاضای جهانی نفت را برای تولید سوخت جت بگیرد. تقاضا برای سوخت جت ۸ تا ۹ درصد از کل تقاضای نفت جهان در سال ۲۰۱۹ را تشکیل داده بود.
البته باید در نظر داشت که استفاده از سوخت هواپیمایی پایدار کماکان در سراسر جهان قابل اغماض است و به این زودی‌ها تقاضا برای سوخت جت را به شکل جدی تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. به عنوان مثال هواپیمایی دلتا (Delta) در نظر دارد تا پایان سال ۲۰۳۰ میلادی، ۱۰ درصد از سوخت جت پالایشی خود را با سوخت هواپیمایی پایدار جایگزین کند.شرکت یونایتد ایرلاینز (United Airlines) هم در اوایل ماه جاری اعلام کرد که با ۱۲ شرکت پیشرو در این زمینه همکاری خواهد تا در خرید ۴/ ۳ میلیون گالن سوخت هواپیمایی پایدار با آنها مشارکت داشته باشند.
برای درک ابعاد این قضیه، تنها کافی است این عدد را با مصرف ۴ میلیارد گالن سوخت جت توسط این خطوط هوایی در سال ۲۰۱۹ مقایسه کنید. هر چند همین امر نشان از گامی به سوی SAF دارد.با توجه به اینکه هنوز هواپیماهای مسافربری برقی تولید نشده‌اند، در حال حاضر سوخت مایعی مانند سوخت هواپیمایی پایدار تنها گزینه مناسب واقعا موجود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در این صنعت است. انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی می‌گوید که سوخت هواپیمایی پایدار می‌تواند انتشار CO۲ در این صنعت را تا ۸۰ درصد کاهش دهد و انتظار دارد استفاده از آن در سال‌های آینده به طور فزاینده‌ای رشد کند.
البته انتقاداتی درباره خطرات رقابت و آسیب رساندن این سوخت با توجه به منابع تامین آن از طریق محصولات غذایی و منابع با ارزش آبی وجود دارد، همچنین بسیاری معتقدند که این سوخت به طور بالقوه می‌تواند باعث نابودی بیشتر جنگل‌ها شود که یاتا در این مورد اختلاف نظرهای جدی با منتقدان دارد.
