سه تاثیر معکوس کرونا بر فوتبال ایران
شیوع ویروس کرونا طبیعتا آثار خودش را بر همه حوزه‌ها گذاشته و معمولا درهمه جای جهان در هر عرصه‌ای، شاهد یک واکنش مشابه بوده‌ایم.
* افزایش دستمزد به جای کاهش آن: به جرات می‌توان گفت در دوران شیوع کرونا، هیچ خبری به اندازه کوتاه آمدن فوتبالیست‌ها و مربیان از دریافت بخشی از دستمزدشان تکرار نشد. بلااستثنا در تمام قاره‌ها این اتفاق رخ داد و بسیاری از بازیکنان سرشناس‌ترین تیم‌های جهان، حاضر به کاهش عدد دریافتی‌شان، حتی هنگام تمدید قرارداد شدند. این سیاست در راستای کمک به باشگاه در شرایط بحرانی اتخاذ شد. در ایران اما بیشترین جهش در دستمزدهای دریافتی بازیکنان و مربیان، در همین دوران کرونا به ثبت رسید! چند برابر شدن رقم قراردادها صدای همه را درآورد و به یک بحران جدی تبدیل شد. این مساله دو نکته را به خوبی ثابت می‌کند؛ نخست اینکه فوتبال دولتی ایران از قواعد رقابت آزاد تجاری پیروی نمی‌کند. بنابراین باشگاه‌ها به جای فقیر شدن در اثر کرونا، حتی ثروتمندتر هم شدند و تن به امضای قراردادهای نجومی دادند. نکته دوم هم شکافی است که برخی ستاره‌های فوتبال با مردم عادی حس می‌کنند. برای آنها مهم نیست که میانگین برخورداری اقتصادی در جامعه افول کرده و بهتر است در این شرایط کنار مردم باشند. آنها پول‌شان را می‌خواهند، بیشتر از همیشه هم می‌خواهند.
* افزایش تغییر مربی به جای کاهش آن: در شش ماه گذشته در فوتبال اروپا شاهد کمترین میزان از تغییر مربیان بودیم؛ به‌طوری که مثلا در انگلستان مربیان هیچکدام از ۲۰ تیم لیگ برتری که فصل گذشته را به پایان رساندند، برای فصل جدید عوض نشدند. این مساله دو دلیل داشت؛ نخست پرهیز از مخارج اضافه و دیگری برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگران. مسلما حضور هواداران ناراضی یکی از دلایل تغییر مربیان است. وقتی تماشاگری در ورزشگاه نباشد، می‌شود به مربی ناکام فرصت بیشتری داد. در ایران اما حجم تغییرات کادرفنی در لیگ نوزدهم رکورد زد و حتی پس از کرونا بیشتر هم شد. جالب است که اولین تغییر لیگ بیستم حتی قبل از شروع فصل جدید رقم خورد؛ به این ترتیب که مجتبی حسینی از هدایت نفت مسجدسلیمان استعفا داد. او خودش جای مهدی تارتار موفق را گرفته بود!
* کاهش وفاداری به جای افزایش آن: و در نهایت اینکه امسال در اروپا عمدتا بازیکنانی جابه‌جا شدند که از سوی باشگاه در لیست مازاد قرار گرفتند. شاید تنها ستاره‌ای که بر خلاف میل هواداران اقدام به ترک تیم کرد، لیونل مسی بود که او هم در نهایت در برابر خواست بارسلونا تسلیم شد. شرایط ناشی از کرونا، وفاداری بازیکنان را افزایش داد، اما در ایران بسیاری از بازیکنان بی‌اعتنا به این داستان جدا شدند؛ از ترابی و علیپور پرسپولیس، شاید تا حاج‌صفی تراکتور و علی کریمی استقلال. افزایش قیمت ارز، موثرترین عامل در این جریان بوده است.
