سرقت از جیب خالی ملت

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، ساده‌انگارانه‌ است اگر تصور کنیم با مشکلی «فوتبالی» مواجهیم و باید آن را «فوتبالی» حل کنیم. پرداخت بیش از 170 میلیارد تومان به یک مربی بی‌مصرف نه تنها فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بلکه می‌تواند، مجموعه دولت را تحت‌الشعاع قرار دهد. البته نباید یادمان برود که ما پیش از این دو میلیون یورو به ویلموتس داده بودیم و اگر مبلغ جریمه‌ای که فیفا برای‌مان در نظر گرفته را هم بپردازیم، رقم پرداختی‌های فدراسیون فوتبال ایران به بدترین مربی تاریخش می‌شود 8 میلیون و 200هزار یورو. ضرب و تقسیم و تبدیل کردنش به ریال با شما. فکر کردن اینکه با این پول چه‌ کارهایی می‌شد در این کشور انجام داد، چه برنامه‌هایی را به سرانجام رساند و چقدر به پیشرفت فوتبال کمک کرد هم با شما. فقط بد نیست بدانید،کل بودجه ورزش ایران در سال 98 چیزی حدود 150 میلیارد تومان بوده است.

دروغ تا لحظه آخر

کارشناسان حقوقی و رسانه‌ها از لحظه انتشار حکم فیفا به درستی با اشاره به آن پرانتز معروف(or certain fee) دلیل شکست ما در مقابل ویلموتس و وکلایش را برملا کردند. پرانتز فاجعه‌آفرینی که مهدی تاج، رییس وقت فدراسیون فوتبال در برنامه فوتبال برتر با غرور و در پاسخ به سوال مجری که پرسید چه کسی این پرانتز را اضافه کرده، گفت:«اصلا فکر کنید من اضافه کردم». پرانتزی که در بند مربوط به شرایط فسخ قرارداد قرار گرفت و آن را از پرداخت «3 ماه حقوق به عنوان غرامت در صورت فسخ» تبدیل کرد به «پرداخت 3 ماه حقوق به عنوان غرامت در صورت فسخ (یا پرداخت مبلغی مشخص)». آن مبلغ مشخص هم از نظر ویلموتس و وکلایش همچنین کمیته تعیین وضعیت فیفا 6 میلیون و 200 هزار یورو بوده است.

با این حال اگر دید حقوقی را کنار بگذاریم، دلیل شکست ما در پرونده ویلموتس و کلا همه اتفاقات اینچنینی صرفا به خاطر یک پرانتز یا بندی در قرارداد نبوده است. به قول دکتر والری لگاسوف در سریال چرنوبیل این به خاطر دروغ‌هاست. نگاه کنید به پروسه‌ای که در یک سال گذشته طی شد. وقتی بحث حقوق 3 میلیون یورویی ویلموتس مطرح شد، مهدی تاج آمد و تکذیب کرد و گفت، قرارداد خیلی پایین‌تر از این حرف‌هاست. وقتی بحث ضعف‌های قرارداد به میان آمد، مهدی تاج گفت این بهترین قراردادی است که تا به حال بسته شده است. وقتی به حقه‌بازی ویلموتس اشاره کردیم، مهدی تاج گفت ویلموتس مربی نجیبی است. وقتی گفتیم این مربی آن قدری که شما به او پول می‌دهید، نمی‌ارزد مهدی تاج گفت، دستمزد او منطقی است. وقتی بحث نحوه فسخ قرارداد و پرداخت 3 ماه حقوق به او چه در صورتی که ویلموتس فسخ می‌کرد چه ما را مورد انتقاد قرار می‌دادیم، مهدی تاج گفت این شاه‌بیت قرارداد است. وقتی میثاقی مجری برنامه فوتبال برتر با صراحت به تاج گفت آن پرانتز معروف برای ما دردسر درست خواهد کرد، رییس سابق فدراسیون فوتبال گفت، منظور از ملبغ مشخص «حقوق یک ماه» است. وقتی میثاقی تاکید کرد کارشناسان حقوقی می‌گویند، می‌تواند هر مبلغی تا سقف مبلغ کل قرارداد باشد، تاج باز گفت استنباط ما چیز دیگری است! در تمام این مدت همه ارکان فدراسیون هم در این دروغ‌گویی‌ها دخیل بودند. آنها کار را به جایی رساندند که حتی وقتی حکم‌ فیفا علیه ایران منتشر شد و همه مردم داشتند با چشمان خودشان نامه فیفا و رقم جریمه 6 میلیون و 200 هزار یورویی را می‌دیدند، باز هم فدراسیون تکذیب کرد و آن را شایعه دانست! و تنها زمانی کوتاه آمد و پذیرفت که دیگر چیزی برای مخفی کردن نمانده بود. بله! آنچه فوتبال و ورزش ایران را امروز به این حال و روز انداخته و در آستانه ورشکستگی مطلق قرار داده، یک پرانتز جادویی نیست بلکه دروغ‌ است. دروغ‌هایی که فوتبال ایران را به ویرانه‌ای تبدیل کرده است.

چه کسانی دخیل بوده‌اند؟

تا لحظه نگارش این متن و تقریبا 24 ساعت بعد از رسانه‌ای شدن فاجعه هیچ‌کدام، تاکید می‌کنم هیچ‌کدام از مدیران میانی یا رده بالای ورزش یا فدراسیون فوتبال از سمت‌شان کناره‌گیری نکردند. هیچ‌کدام از آنها حتی زبان به عذرخواهی هم نگشودند. تنها کاری که از دست‌شان برآمده اس‌ام‌اس فرستادن برای مجری برنامه فوتبال برتر روی آنتن زنده تلویزیونی بود و گفتن جمله «ما نقشی در این قرارداد نداشتیم». می‌خواهم همین جا اعلام کنم، گوش ما از این حرف‌ها پر است. به قول مسعود طاهری‌جعفری، بازرس کل امور ورزش و جوانان سازمان بازرسی کل کشور همچنین احسان قاضی‌زاده‌هاشمی، نماینده مجلس که در برنامه فوتبال برتر حضور پیدا کرده بودند، تمامی اعضای هیات رییسه فدراسیون، تیم حقوقی، مباشران، مشاوران، وزارت ورزش، شخص وزیر و معاونش و خلاصه هر کسی که به هر نحوی در این قرارداد دخیل بوده باید شناسایی و به میزان دخالتش مجازات شوند. حتی کسانی که در خارج از حلقه فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بودند هم باید شناسایی شوند. از مرکز فرهنگی ایران و هلند که به یک باره تصمیم می‌گیرد به فدراسیون و وزارت ورزش، مربی معرفی کند تا افرادی نظیر بهروز زنجانی که اصلا معلوم نیست چند سال و بر چه اساسی تبدیل به یار غار مهدی تاج و کی‌روش و افراد رده بالای فوتبال ایران شد و حتی در قرارداد ویلموتس هم نقش ایفا کرد.

شریکان دزد و رفقای قافله

علی کفاشیان، نایب‌رییس سابق فدراسیون فوتبال که در زمان امضای قرارداد با ویلموتس از شانس خوبش سمتی نداشت در اظهارنظری عجیب اعلام کرده «متهم ردیف اول پرونده خود ویلموتس است». در اینکه ویلموتس رسما از فوتبال ایران دزدی کرده، شکی نیست. کسی که به خاطر کار نکرده و تلاش انجام نداده چندین برابر پولی که در دوران مربی‌گری‌اش به دست آورده به جیب می‌زند چیزی بیشتر از یک دزد نیست. دلیل حملاتی که ما به خودی‌ها می‌کنیم این نیست که ویلموتس منزه است. ما می‌گوییم چرا به یک دزد اعتماد کردید و با او قراردادی نبستید که مو لای درزش نرود؟ چرا سوابق او را در تیم ملی ساحل عاج بررسی نکردید و نفهمیدید او چطور آدمی است؟ چرا دست او را برای تلکه کردن فوتبال ایران باز گذاشتید؟ چرا به یک مربی درجه دو دستمزدی به اندازه بهترین سرمربیان جهان پرداخت کردید؟ اینجاست که می‌توانیم به همان نکته‌ای که از چند ماه پیش در همین روزنامه اعتماد بارها به آن اشاره کردیم برسیم. به همان جملاتی که نصرالله پژمان‌فر و احسان قاضی‌زاده، نمایندگان مجلس در برنامه فوتبال برتر رویش تاکید کردند. اینکه در بستن قرارداد «سوء‌نیت» وجود داشته است. یعنی همه این بندها و پرانتزها و اشتباهات و خوش‌بینی‌ها با «قصد‌قبلی» انجام شده است. به این صورت که ویلموتس با دستمزدی چندین برابر استحقاق واقعی‌اش به ایران بیاید، سر دو ماه به خاطر آنچه از قبل واضح بود یعنی عدم توانایی پرداخت دستمزدش به خاطر تحریم‌های امریکا و عدم وجود منابع در فدراسیون، اقدام به فسخ کند و در نهایت درخواست غرامتش را ببرد پیش فیفا و با یوروی 25 هزار تومانی بیش از 200 میلیارد تومان از ایران پول بگیرد. خیر آقای کفاشیان! متهمان ردیف اول پرونده آنهایی هستند که نقش شریک دزد و رفیق قافله را بازی می‌کنند!

بهترین پیشنهاد

بعد از همه این بحث‌ها آن واقعیت مسلم و غیرقابل انکاری که وجود دارد، رقم 6 میلیون و 200 هزار یورو است. این پولی است که ورزش ایران باید پرداخت کند. یک ماه برای پرداخت این مبلغ زمان داریم و البته می‌توانیم به دادگاه CAS شکایت کنیم. وکلای فدراسیون هم اعلام کردند قطعا این کار را می‌کنند. هرچند باید توجه کنیم که صحبت از CAS نباید تبدیل به یک فرار رو به جلو و راهی برای خرید زمان بشود. اگر قرار است به این دادگاه برویم و دوباره کلی هزینه کنیم، بهتر است با دید وسیع و چشمانی باز این کار را انجام دهیم اما تا آن زمان چه باید کرد؟ بهترین پیشنهاد در پاسخ به این سوال را قاضی‌زاده‌هاشمی در برنامه فوتبال برتر داد. بی‌اغراق این بهترین چیزی بوده که در چند سال اخیر یک نفر در حوزه ورزش بیان می‌کند. قاضی‌زاده‌هاشمی در پاسخ به این سوال که پرداخت پول غرامت چگونه است، گفت:«رای دادگاه CAS احتمالا 9 ماه تا یک سال آینده صادر می‌شود و هر هفته مبلغ 6500 تا 7 هزار یورو به این مبلغ اضافه خواهد شد. پرداخت غرامت پرونده ویلموتس در توان وزارت ورزش نیست و ردیف بودجه‌‌ای برای آن در نظر گرفته نشده و وزارت ورزش نمی‌تواند خارج از ردیف بودجه‌اش پرداختی داشته باشد. آقایان باید این مبلغ هنگفت را از جیب خود بدهند و تا اعلام رای نهایی دادگاه CAS تمامی اموال آنها توقیف شود. مگر اینکه توفیقی نصیب آنها شود و ما برنده دادگاه CAS شویم.»

امروز توقیف اموال و ممنوع‌الخروجی کسانی که در پرونده ویلموتس دخیل هستند، بزرگ‌ترین مطالبه مردم است. کسانی که به قول قاضی‌زاده «وضع‌شان هم ماشالله خوب است». اگر چنین کاری انجام نشود و بررسی پرونده و شناسایی متخلفان و مجرمان را بگذاریم برای مشخص شدن نتیجه دادگاه CAS پیدا کردن هر کدام از اینها و کشاندن‌شان به پای میز محاکمه بسیار سخت می‌شود. چراکه عمر دولت و وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال فعلی تا آن زمان به پایان رسیده و افراد دیگری در راس کار قرار می‌گیرند. اصلا شاید هم همه‌ چیز مشمول گذر زمان شود و یک سال بعد بگویند حالا اشتباهی بوده که رخ داده! همان ‌طورکه بارها رسانه‌ها درخواست کرده بودند و حالا هم مصرانه درخواست می‌کنیم. امیدواریم نهادهای امنیتی و قضایی با قدرت و حساسیت بسیار بالا وارد این پرونده شوند. بدون شک روشن شدن ابعاد وحشتناک‌تر قرارداد تاریخ ورزش ایران می‌تواند ما را به سر منشأ بسیاری از فسادها در حوزه فوتبال و ورزش برساند.

تاج کجاست؟

از لحظه انتشار خبر محکومیت فوتبال ایران، ویدیویی از یکی از کنفرانس‌های خبری علی کریمی زمانی که در لیگ برتر سرمربی‌گری می‌کرد در فضای مجازی دست به دست می‌شود. علی کریمی در این ویدیو با عصبانیت می‌پرسد «تاج کجاست؟» این سوالی است که حالا بسیاری از مردم دارند. با وجود همه آنچه در مورد افراد دخیل در پرونده گفتیم بدون شک آن کس که باید اول از همه بازخواست شود، مهدی تاج است. او که به زور خودش را به فوتبال چسباند و حتی پای اینفانتینو را هم وسط کشید تا صندلی ریاستش را از دست ندهد. او که با تهدید تعلیق فوتبال ایران، قوانین داخلی را دور زد. او که با آن قیافه حق به جانب و پشت گرمی که معلوم نیست از کجا ناشی می‌شد همه‌ چیز را تکذیب می‌کرد الان کجاست تا به این سوال پاسخ دهد که «چرا به هر قیمتی به آن صندلی ریاست لعنتی چسبیدی تا فوتبال ایران را نابود کنی؟» هیچ‌کس لبخندهای تاج و خونسردی‌اش را هنگامی که در «بیست‌وسی» مقابل علی رضوانی، مجری برنامه نشسته بود و با هم دل و قلوه رد و بدل می‌کردند فراموش نمی‌کند. هیچ‌کس نخوت مهدی تاج را هنگامی که در برنامه فوتبال برتر حضور پیدا کرده بود و از زیر سوال‌ها فرار می‌کرد از یاد نمی‌برد. هیچ‌کس یادش نمی‌رود او بارها خبرنگاران و اصحاب رسانه را تهدید کرده است. از محرومیت 4 ساله خبرنگاران در صورت پرسیدن سوال «بی‌ربط» از سرمربیان لیگ برتر تا شکایت از کسانی که اخبار فدراسیون را منتشر می‌کنند. او در جام جهانی 2018 هم انتقاد از سرمربی تیم ملی را ممنوع اعلام کرده بود! ما اصحاب رسانه و همه مردم مو به مو رفتارهای مهدی تاج را به خاطر سپرده‌ایم و منتظریم خیلی زود او را در محاکم قضایی ببینیم که در حال پاسخگویی بابت تک‌تک رفتارهایش است.