انزوای فوتبال ایران روی موج سیاست
«حق میزبانی تیمهای ایرانی از حریفانش در لیگ قهرمانان آسیا از سوی AFC سلب شده و این تصمیم در آستانه اعلام رسمی است».
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، این خبری بود که روز گذشته فضای رسانهای ورزش ایران را تحت سیطره خود درآورد و منبعش ولید فرج، یکی از معروفترین مجریان برنامههای ورزشی در عربستان بود. به اعتقاد او به دلیل تنشهای موجود بین ایران و آمریکا در منطقه، تیمهای ایرانی از حق میزبانیشان در لیگ قهرمانان آسیا محروم شدند. البته این خبر بخش نگرانکننده دیگری هم دارد؛ تیمهای باشگاهی ایران باید میزبانیشان را به کشور دیگری ببرند، ولی درعوض برای بازی با رقیب، باید به کشور آنها سفر کنند!
کنفدراسیون فوتبال آسیا هم تا عصر روز گذشته چنین شایعهای را به رسمیت نشناخت، ولی تجربه قبلی نشان میداد مطرحشدن این موارد از سوی کشورهای عربی، بهویژه آنها که نفوذ زیادی در AFC دارند، حسابی نگرانکننده است.
البته پیش از آنکه ولید فرج پا پیش بگذارد و چنین شایعهای را مطرح کند، خبر دیگری را هم روزنامه الرأی کویت منتشر کرد؛ آنها نوشتند که نماینده این کشور نمیخواهد به تهران سفر کند و شاید به AFC نامهای بزند تا بازیشان در کشور ثالث برگزار شود. الکویت در مرحله پلیآف لیگ قهرمانان آسیا باید به تهران بیاید و با استقلال، نماینده ایران روبهرو شود، ولی حالا با موضوعات مطرحشده، مشخص است آنها هم به فکر گرفتن ماهی از آب گلآلود افتاده بودند. کویتیها اگرچه ابتدا این موضوع را به صورت قطعی مطرح نکردند، ولی خبر دادند که بازی نماینده کشورشان با استقلال چهار روزی به تعویق افتاده، به این امید که کنفدراسیون فوتبال آسیا بتواند تصمیم مهمی در این زمینه بگیرد. تصمیم مهم به زعم کشورهای حوزه خلیجفارس میشد محرومیت ایران از میزبانی بازیهای آسیایی در رشته فوتبال.
پیشتر اما فوتبال ایران از تقابل با تیمهای عربستانی در ایران منع شد و بازیهایشان به کشور ثالث برده شد. آن زمان، رفتار عدهای در بالارفتن از دیوار سفارت عربستان در تهران، مسئولان AFC را بر آن داشت تا چنین تصمیمی بگیرند. البته آن موضوع فقط با فشار عربستانیها به کنفدراسیون فوتبال آسیا رقم خورد و زور دیگر کشورهای عربی، از جمله امارات برای همگانیشدن این تصمیم راه به جایی نبرد.
تفاوت آن تصمیم با اتفاق کنونی این است که بازی با نمایندگان عربستانی در کشور ثالث برگزار میشد؛ یعنی نه عربستانیها پذیرفته بودند به ایران بیایند و نه ایرانیها به عربستان میرفتند. این تصمیم البته هنوز هم پابرجاست و اگر در لیگ قهرمانان آسیا نمایندگان ایران و عربستان به هم بخورند، باید در زمین بیطرف بازی کنند. بااینحال تصمیم کنونی یک شایعه خطرناک دارد، زیرا این فقط تیمهای ایرانی هستند که نباید در کشور میزبانی کنند، ولی مثلا برای بازی برگشت، تیمهای ایرانی باید به کشور مربوطه سفر کنند و مقابل تماشاگران رقیب به میدان بروند. اگرچه برخی از این شایعات خیلی تند است و زیادهروی دارد، ولی نباید از یاد برد که در پرونده تقابل با تیمهای عربستانی هم ابتدا همهچیز از یک شایعه شروع شد و بعد تا مسئولان ایرانی به خودشان آمده بودند، کار تمام شده بود! حالا هم همهچیز شوخیشوخی تبدیل به یک امر جدی شد، چون فدراسیون فوتبال هم برخلاف واکنش اولیه بالاخره پذیرفت که تیمهای ایرانی از میزبانی محروم شدهاند؛ پیش از تأیید رسمی خبر اما فدراسیون فوتبال بیانیهای صادر کرده که ما تضمین امنیتی به AFC دادهایم. در بخشی از این بیانیه آمده بود: «ایران آمادگی میزبانی از حریفان را به طور کامل دارد و در سالهای گذشته این موضوع بهکرات اثبات شده است. برگزاری بینقص و بهیادماندنی فینال لیگ قهرمانان آسیا در سال گذشته در تهران و در حضور جمع زیادی از مدیران ارشد بینالمللی از مصداقهای این موضوع است. در این ارتباط، وزیر ورزش و جوانان هم به نمایندگی از دولت جمهوری اسلامی ایران به صورت کتبی تضامین امنیتی لازم درباره میزبانی را به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارائه کرده است». نکته اما اینجا بود که ایران هرساله، حتی همان زمانی که از میزبانی تیمهای عربستانی منع شد هم به AFC ضمانت لازم را داده بود. اصولا بدون دادن ضمانت امنیتی، به کشوری میزبانی تعلق نمیگیرد. در سوی دیگر باشگاه استقلال که باید چند روز دیگر از نماینده کویت هم پذیرایی کند، مشابه همین صحبتها را مطرح و تأکید کرد که به «شایعات» توجهی نشود. شایعاتی که در نخستین ساعات شب گذشته به واقعیت تبدیل شد تا شوک مهمی به باشگاههای ایرانی داده شود.
این مورد هم دوباره نشان میدهد ایرانیها قرار نیست از گذشته درس بگیرند و به نظر میرسد مجددا از نفوذ کشورهای متمول حاشیه خلیجفارس در AFC غافل ماندهاند.
به همه این زنگخطرها باید وضعیت کنونی فوتبال ایران هم اضافه شود؛ جایی که فدراسیونش رئیس ندارد و باشگاهی مثل استقلال که نزدیکترین نماینده ایرانی برای حضور در بازیهای لیگ قهرمانان آسیاست هم با سرپرست اداره میشود. مهدی تاج «ظاهرا» به دلیل بیماری قلبی قید ریاست بر فدراسیون فوتبال آسیا را زده و جایش را به حیدر بهاروند، نایبرئیس دوم داده است. بهاروند هنوز حکم ریاست ندارد و بهعنوان سرپرست کارش را ادامه میدهد. فدراسیون فوتبال هم طبق قرار قبلی قرار است 25 اسفندماه انتخابات را برگزار کند تا رئیس جدید مشخص شود؛ درست در تاریخی که به نظر میرسد کار از کار گذشته است!
استقلال تهران هم وضعیت مشابهی دارد؛ آنها این روزها اسماعیل خلیلزاده را بهعنوان سرپرست مدیرعاملی دارند و کارهایشان را از طریق او پیش میبرند؛ سرپرستی که با توجه به حکمی که دارد، بعید است بتواند در صورت نیاز از حقوحقوق باشگاه استقلال آنطور که بایدوشاید دفاع کند.
وضعیت فوتبال ایران از لحاظ داشتن کرسی در آسیا هم خیلی تفاوتی نکرده است؛ درست است که ایران کسی مثل علی کفاشیان را در یکی از ردههای بالای AFC داشت، ولی او هم اخیرا جایش را به مهدی تاج داد. تاج هم که دیگر جایی در فوتبال ندارد. ضمن اینکه نفوذ آنها در مقابل رقبای گردنکلفت عربی چندان زیاد نبود؛ چهبسا که اگر چنین چیزی بود و آنها نفوذی داشتند، میتوانستند پیشتر در پرونده تقابل نمایندگان ایران و عربستان در لیگ قهرمانان آسیا کاری کنند.
حالا باید قبل از آنکه شرایط فوتبال ایران بحرانیتر شود و باشگاههای ایرانی بیش از هر زمان دیگری آسیب ببینند، تیمی توانمند، متشکل از مدیران ردهبالا و وکلای آشنا به امور، خیلی سریع تشکیل شود و کنفدراسیون فوتبال آسیا را تحت فشار بگذارند تا چنین رأی شوکهکنندهای را برگردانند. البته اگر مثل دفعات قبل از حق باشگاهها دفاع نکنند!