حسین محمدی با سلام . نظرات دوستان جالب بود. من بیشتر نظریه نوسازی بافت فرسوده را پسندیدم. نوسازی بافت های فرسوده اعم از تجاری و ادارای و مسکونی بهترین دلیل و انگیزه در رونق مسکن می تواند باشد. چرا؟ در ساخت و سازهای مهم اجتماعی باید یک انرژی و انگیزه اجتماعی قوی وجود داشته باشه و آن زمانی کلید میخوره که همگان نفع ببرند. بعنوان مثال ساخت و ساز دربرخی مناطق (در تهران) ثمرش به یک عده خاص تعلق می گیره و برای عموم و سایرین دلچسب نیست. مانند ساخت و ساز در اطراف دریاچه چیتگر که نمادی از سرمایه داری را القا می کند و گویی مال همه تهرانی ها نیست در حالی که یک تهران جدید داره شکل میگیره ولی تهرانی ها این حس راندارند. اما نوسازی بافت های فرسوده و خاطره انگیز پایتخت که وقتی در آن هستیم حس می کنیم در تهران هستیم و جلوی چشم همه قراضه شده و معضل شده و به جای دادن یک حس خوب که در سابق می داده اکنون موجب ترافیک و آلودگی هوا و گرفتن وقت ساکنانش شده، آرزوی همگانی حتی شهرستانی ها است. بافت فرسوده تهران با همکاری شرکت های خارجی و نیروی کار داخلی اگر شروع به نوسازی بشه مسکن از رکود درمیاد. منظور از کمک گرفتن از شرکت های خارجی استفاده از تکنولوژی ساخت و ساز آنهاست که قیمت را کاهش میده و تورم زا نیست و باعث رقابت و دقت شرکتهای داخلی میشه. شرکتهای خارجی ای هستند که درعرض یک یا چند روز به اندازه شش ماه کار را جلو می برند و در پیمان صداقت دارند و تعاونی مسکن های داخلی را در قیمت و وقت و دقت فریب نمی دهند. متشکرم
