کاهش آسیب‌های اجتماعی با فرزندپروری صحیح
مهارت‌های فرزندپروری نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت کودک دارد، به‌گونه‌ای که اثر آن تا پایان عمر او باقی می‌ماند و می‌تواند عاملی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی نیز شود. از این‌رو یادگیری این مهارت‌ها ضروری است. به عبارت ساده‌تر والدین اولین الگوی فرزندان هستند. بنابراین تعامل والدین با یکدیگر خود می‌تواند نقش موثری در عدم‌بروز مشکلات جدی در زندگی آینده آنها داشته باشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، گفتنی است والدین حالات متفاوتی را در رفتار با کودک از خود نشان می‌دهند و می‌توانند با اتخاذ الگوهای رفتاری متفاوت نظیر محبت‌ورزی و آزادگذاری، محبت‌ورزی و محدودکنندگی، تخاصم‌ورزی و محدودکنندگی و یا تخاصم‌ورزی و آزادگذاری رفتارهای مختلفی را در فرزندان به وجود می‌آورند. به‌طور کلی باید در نظر داشت که مهارت‌های فرزندپروری شامل دو معیار عمده محبت و کنترل والدین است و به مجموعه رفتارها، روش‌ها و گفتارهای والدین که نسبت به فرزندان خود اعمال می‌گردد، گفته می‌شود.
اتخاذ روش تربیتی صحیح
یک روانشناس در ارتباط با نقش شیوه‌های تربیتی در سلامت روان فرزندان می‌گوید: شیوه‌هایی که والدین در تربیت فرزندان خود به‌کار می‌گیرند، نقش اساسی در تامین سلامت روانی فرزندان دارد. علیرضا نعمت‌زاده با اشاره به مطلب فوق اذعان داشت: در سایه ارتباط سالم است که می‌توان نیازهای فرزندان را شناخت و نسبت به تامین آنها اقدام کرد.
شیوه مقتدرانه در تربیت فرزندان
وی در ادامه افزود: هر یک از این شیوه‌ها اثراتی بر رفتار کودکان دارند که در این میان اثرات مخرب و منفی شیوه‌های سهل‌گیرانه و مستبدانه بیشتر است. آنچه اهمیت دارد این است که طبق تحقیقات انجام‌گرفته، بهترین شیوه فرزندپروری، شیوه مقتدرانه است که والدین در عین گرم و صمیمی‌بودن با فرزند خود، کنترل‌کننده و مقتدر هستند.
زمینه‌های بروز آسیب‌های اجتماعی
نعمت‌زاده نقش روش‌های تربیتی را در کاهش آسیب‌های اجتماعی مثبت ارزیابی می‌کند و می‌گوید: شیوه‌های تربیتی مذکور به فرزندان کمک می‌کند تا با هنجارهای اجتماعی بهتر سازگار شوند و همچنین تاثیر کمی بر آزادی‌های فردی کودکان دارد. وی ادامه داد: این کودکان باکفایت، واقع‌گرا، دارای اعتمادبه‌نفس، فعال، خودنظم‌بخش و مسئول هستند. این روانشناس می‌گوید: متاسفانه برخی روش‌های تربیتی نادرست می‌تواند عاملی برای افزایش میزان خشونت در میان فرزندان شود که این خود به‌یقین آثار منفی بسیاری در جامعه به‌همراه دارد. به عبارت بهتر فرزندان از کودکی با خشونت در خانه آشنا می‌شوند که این خود می‌تواند منجر به یادگیری خشونت و بروز رفتارهای خشن از سوی آنها در جامعه باشد. نعمت‌زاده در پاسخ به این پرسش مبنی‌بر اینکه روش‌های تربیتی صحیح می‌تواند عاملی برای کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر شود، می‌گوید: به‌طور حتم باید در نظر داشت فرزندی که در خانواده محبت لازم را دیده باشد و همچنین نحوه صحیح رفتار در جامعه و یا در ارتباط با دوستان را فرا گرفته باشد کمتر احتمال مصرف مواد مخدر در او وجود خواهد داشت، چراکه باید به‌خاطر داشت در بسیاری از مواقع مصرف مواد مخدر بیشتر با بهانه‌های دوستی، جلب محبت و... صورت می‌گیرد. از این‌رو کودکی که محبت لازم را از سوی والدین خود دریافت کند کمتر به سراغ مصرف مواد مخدر می‌رود.
معضل استفاده بی‌رویه از تلفن همراه
وی در ارتباط با استفاده بی‌رویه از تلفن همراه و تبلت از سوی فرزندان خاطرنشان کرد: امروزه متاسفانه شاهد افزایش استفاده بی‌رویه و بدون نظارت فرزندان از تلفن همراه و تبلت هستیم که این عامل به‌یقین می‌تواند زمینه‌ساز بروز آسیب‌های اجتماعی بیشتر و همچنین ابتلا به برخی بیماری‌ها در فرزندان شود، چراکه در حال حاضر بنا به دلایل مختلفی مانند مشغله کاری، نبود زمان و یا مکان مناسب برای سرگرمی کودکان بسیاری از والدین استفاده از تبلت‌های تلفن همراه را برای کودکان خود مجاز می‌دانند، این در حالی‌ست که استفاده بی‌رویه از موبایل نه‌تنها باعث بروز برخی بیماری‌ها می‌شود بلکه می‌تواند زمینه‌ساز بروز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی نیز شود.
ضرورت سواد رسانه‌ای
نعمت‌زاده می‌گوید: بهتر است در ابتدا سواد رسانه‌ای والدین افزایش یابد، سپس این آموزش‌ها به فرزندان نیز داده شود و بعد موبایل، تبلت و یا مواردی از این دست را در اختیار فرزندان قرار دهیم، چراکه نبود آموزش و فرهنگ‌سازی خود عاملی برای افزایش پیامدهای منفی استفاده از وسایل ارتباط جمعی خواهد بود. وی در ادامه افزود: متاسفانه امروزه برخی والدین تمایل دارند تا آرزوهای خود را به اجبار به فرزندان تحمیل کنند که این مهم می‌تواند عاملی برای عدم پیشرفت فرزندان باشد. باید متذکر شد که اجبار بیش از اندازه به فرزندان به‌خصوص در کارهایی که هیچ‌گونه تمایل یا انگیزه‌ای برای پیشرفت و یا انجام آن ندارند عاملی برای سرخوردگی آنها خواهد شد. نعمت‌زاده ارائه امکانات بیش از اندازه به فرزندان را یکی دیگر از مشکلات پیش‌روی مقوله فرزندپروری عنوان کرده و می‌گوید: ارائه امکانات بیش از اندازه و افراطی به فرزندان خود می‌تواند عاملی برای تن‌پروری یا عدم‌تمایل فرزندان به پیشرفت و یا انجام برخی کارها شود. این روانشناس در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است قبل از فرزندآوری آموزش‌های لازم به والدین ارائه شود تا از این طریق بتوان سلامت آینده جامعه را به‌راحتی تضمین کرد.
