ایران – کامبوج با حضور 3200نفری زنان
امروز از ساعت 17، دو تیم ملی ایران و کامبوج از چارچوب مسابقات مرحله اول مقدماتی جامجهانی 2022 و مقدماتی جام ملتهای 2023 در ورزشگاه آزادی به مصاف هم خواهند رفت.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، ایران در اولین مسابقه خود در این مرحله موفق شد در خانه هنگکنگ تیم ملی این کشور را با نتیجه دو بر صفر شکست دهد. در هفته اول مسابقات که ایران استراحت میکرد، کامبوج مقابل هنگکنگ قرار گرفت و موفق شد در خانه خودی یک تساوی ارزشمند یک - یک از این تیم بگیرد. در هفته دوم کامبوج دوباره میزبان بود و این بار مقابل بحرین قرار گرفت که با گل حسن الاسود از این کشور کوچک شکست خوردند تا با یک امتیاز از دو بازی همراه با عراق و هنگکنگ به قعر جدول بچسبند. در بازی امروز هم کامبوج شانس چندانی برای پیروزی مقابل ایران ندارد و اگر اتفاقات خاص فوتبالی رخ ندهد، شاگردان ویلموتس کار چندان سختی برای از پیش رو برداشتن حریف ندارند.
کامبوج چطور کشوری است؟
کامبوج رنک 169 فیفا از بین 210 کشور را دراختیار دارد. فوتبال در کامبوج هنوز بسیار مبتدیانه دنبال میشود. چندی پیش استیو مکمنمن و دخترش برای بازدید از NGOهای حمایت از کودکان به کامبوج رفتند و سایت فیفا در گزارشی به وضعیت پیشرفت فوتبال در این کشور پرداخت که هنوز در مراحل اولیه قرار دارد و حتی این کشور هنوز تیم ملی زنان ندارد. یکی از دلایلی که اسم کامبوج به گوش مردم جهان آشناست، خمرهای سرخ و جنگهای خانمانسوز داخلی در دوران آنهاست که چیزی حدود یکچهارم جمعیت این کشور را بر اثر گرسنگی، جنگ و کار بیش از حد از بین برد. در دوران خمرهای سرخ کامبوج تبدیل به یک اردوگاه بزرگ کار اجباری شده بود و طبیعتا کشوری که از آن شرایط خارج میشود، شاید فوتبال اولویت آخر مردمش هم نباشد. فیفا کمکهای زیادی برای توسعه فوتبال در کامبوج کرده و در سالهای آینده تیم ملی فوتبال زنان این کشور نیز تشکیل خواهد شد.
کمتماشاگر اما تاریخی
شاید از خوششانسی کامبوجیها باشد که نام تیم ملی کامبوج در تاریخ فوتبال ایران جاودانه خواهد شد. در این دیدار زنان ایرانی برای اولینبار با خرید بلیت موفق به حضور در ورزشگاه خواهند شد و اگر مشکل خاصی پیش نیاید، فردا 3200 زن به همراه حدود سه تا چهار هزار مرد این مسابقه را از نزدیک تماشا خواهند کرد. یکی از موضوعات عجیبی که در این مسابقه به چشم میخورد، اقدام مسوولان در راستای بلیتفروشی دقیق این مسابقه است. در سنوات گذشته برای بازیهای کماهمیت تیم ملی، مسوولان فدراسیون تماشای مسابقه را رایگان اعلام میکردند تا ملیپوشان از حمایت هواداران برخوردار شوند. حتی در دیدارهای بااهمیتتر مانند مسابقه با کرهجنوبی یا ژاپن، طبقه دوم ورزشگاه حداقل رایگان اعلام میشد، اما در این مسابقه مسوولان ترجیح دادهاند بلیتهای 20 و 25 هزار تومانی به فروش برسانند. مشخص نیست چرا در حالی که بسیاری ترجیح میدهند همراه همسران، خواهران و آشنایانشان به استادیوم بیایند و از تیم ملی حمایت کنند، قیمت بلیتهای این مسابقه باعث شده تا عده زیادی از مردان قید حضور در استادیوم را بزنند.
حواشی حضور زنان
با وجود اینکه امروز ورزشگاه آزادی یکی از روزهای خلوتش را پشت سر میگذارد، اما از روزهای شلوغش حواشی بیشتری را تجربه میکند. فدراسیون فوتبال برخلاف بیانیه صریح فیفا که زنان ایرانی به هر تعدادی که میخواهند باید بلیت بخرند، تعداد محدود 3200 بلیت (معادل 4 جایگاه از 36 جایگاه طبقه پایین) را به زنان اختصاص داد که باید ببینیم آیا تبعاتی برای فدراسیون خواهد داشت یا نه.
یوری ژورکائف به عنوان بازرس رسمی فیفا به ایران آمده و حضور زنان را زیرنظر گرفته است. همچنین روز گذشته مسوولان ورزشگاه آزادی اقدام به فنسکشی و جداسازی ویژه جایگاه زنان از سایر جایگاهها کردهاند؛ اقدامی که در شبکههای اجتماعی با اعتراض گسترده روبهرو شده است. در روزهای اخیر همچنین نیروی انتظامی هم اعلام کرد با حضور زنان در ورزشگاهها مخالف است، اما به وظیفهاش عمل خواهد کرد. بسیاری از کاربران به این موضوع هم واکنش نشان دادند و برایشان سوال بود که آیا نیروی انتظامی که وظیفه برقراری نظم و امنیت را دارد، در جایگاهی هست که بتواند با ورود زنان به ورزشگاه موافق یا مخالف باشد؟ بسیاری از زنانی که موفق به خرید بلیت نشدهاند تا ساعات پایان روز گذشته منتظر باز شدن سایت بلیتفروشی بودند، اما زمانی که تصاویر فنسکشی در سایتها منتشر شد، امیدشان ناامید شد.
نکاتی که باید رعایت شود
یکی از بحثهایی که در شبکههای اجتماعی جنجال به پا کرده بود، بحث توصیههای مردان به زنان برای حضور در ورزشگاه بود؛ توصیههایی که ابتدا در راستای راهنمایی بود و رفتهرفته به لودگی و تحقیر کشیده شد. اما نکته مهم اینجاست که زنان ایرانی به این دلیل که تا به حال به استادیوم نرفتهاند لازم است نکاتی را بدانند.
در واقع هر انسانی که تا به حال به استادیوم نرفته، باید برخی قانونهای نوشته و نانوشته را رعایت کند. یکی از مهمترین مسائل، درمورد اقلامی است که هر کسی به همراه میبرد.
فندک، اسپری، عطر و ادکلن، پاوربانک، لاک، احتمالا اغلب لوازم آرایش، آینه و بهطور کلی هر چیزی که قابلیت پرتاب، برندگی و نوشتن دارد را نباید به استادیوم برد و در صورتی که به همراه ببرید، ضبط میشود و پس گرفتن آن تقریبا غیرممکن است. فقط خبرنگاران و عکاسها میتوانند دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری و لپتاپ به همراه ببرند و تماشاگران حق استفاده از این وسایل را ندارند.
چطور به استادیوم برویم؟
بهترین راه استفاده از اتوبوسها و مینیبوسهایی است که در میادین اصلی شهر حضور دارند تا تماشاگران را به استادیوم برسانند. استفاده از مترو کار بیهودهای است و فاصله ایستگاه مترو تا ورزشگاه آزادی حدود نیم ساعت است. اگر با خودروی شخصی به استادیوم میروید، طبق هماهنگیهای به عمل آمده توسط یگان ویژه، پارکینگهای ۱۹ و ۲۰ که در ضلع شرقی ورزشگاه آزادی قرار دارند مختص ورود زنان خواهد بود.
طبق گفته پلیس، هیچ مردی حق استفاده از این دو پارکینگ را ندارد و علیالقاعده اگر میخواهید همراه همسر، مادر، فرزند، خواهر و آشناهای خانمتان به استادیوم بروید، باید از در پارکینگ از هم جدا شوید. همچنین زنها تنها از طریق در شرقی میتوانند وارد استادیوم شوند. همچنین اپلیکیشنهای تاکسی اینترنتی به مناسبت اولین حضور زنان در استادیوم، تخفیف ویژهای برای آنها لحاظ کردهاند و با وارد کردن کدهای مخصوصی تقریبا تمام هزینه سفر زنان به استادیوم و بالعکس را تقبل خواهند کرد.