عصبانیکردن روحانی در دستورکار مخالفان!
مخالفان دولت یازدهم بعد از گذشت شش ماه از دولت تدبیر وامید به دنبال عصبانی کردن حسن روحانی هستند.
رئیس جمهور روحانی از همان روزهای ابتدایی رسیدنش به صندلی ریاست قوه مجریه سعی کرد که با کم ترین تنش با جناحهای سیاسی و مخالفانش کار خود را آغاز کند. او در اولین نشست خبری در جمع خبرنگاران و اهالی رسانه، از فراجناحی بودن خود سخن گفت و اعلام کرد که حسن روحانی متعلق به همه جناحهاست و هیچکس نمیتواند رئیس دولت یازدهم را مصادره به مطلوب کند. روحانی در اولین حضور خود در مجلس شورای اسلامی بر خلاف رئیس جمهور پیشین، مجلس را در راس امور دانست و اعلام کرد که فرزند مجلس است. روحانی در اولین گام و با بررسی هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدینژاد فهمید که اگر میخواهد مشکلات اقتصادی کشور ر ا حل کند باید مجلس را همراه با خود داشته باشد. قوهای که در دوران احمدینژاد هیچگاه سر سازش با رئیس قوه مجریه پیدا نکرد و بارها وی را برای سوال و یا استیضاح وزرایش به مجلس کشاند. رئیس دولت ارتباط خوبی با حوزههای علمیه قم برقرار کرد. روحانی در یکی از اولین اقدامهای خود راهی قم شد، با مراجع تقلید دیدار کرد. سخنان آنان را به جان دل گوش داد و به این حضرات قول داد که در دولت او روحانیت و مراجع تقلید جایگاه ویژهای دارند و همانطور که سید رضا اکرمی به آن اشاره کرده است:« سخنان مراجع در نزد رئیس جمهور جایگاه ویژهای دارد».بعد از آن نیز اعضای دولت نیز با مراجع تقلید دیدار کردند و گزارشی از عملکرد خود را به علمای حوزه ارائه دادند و آنان را در جریان امور کشور قرار دادند. مراجع تقلید نیز با ابراز رضایت از عملکرد دولت، اعلام کردند که به آینده دولت روحانی امیدوار هستند. رئیس دولت یازدهم دست دوستی و وحدت خود را به سمت نظامیان به ویژه اعضای سپاه پاسداران دراز کرد. روحانی از سپاه در خواست کرد، تا برای رفع مشکلات اقتصادی دولت را همراهی کند و گام به گام با دولت حرکت کند. روحانی بازهم اشتباهات احمدی نژاد را در دستور کار خود قرار داده بود. احمدی نژاد در سالهای پایانی خود به اعتراض سپاه پرداخت. روحانی با استفاده از اشتباههای رئیس جمهور پیشین ایران سعی کرد نهادهای مختلف جمهوری اسلامی را با خود همراه کند تا بتواند در کنار آنان مشکلات اقتصادی به ویژه پرونده هستهای ایران را حل کند. رئیس جمهور در کنار این همراهی حتی یک گام نیز بیش تر برداشت و در کنار تمام انتقادهایی که طی این شش ماه از دولت او شد سعی کرد سکوت کند، و بازهم دم از وحدت بزند. دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، در مقابل تمام انتقادهای مجلس اعلام کرد که نظر مجلس برای همیشه نزد دولت محترم است و دولت خود را موظف میداند که نظر مجلس را در سیاستهای خود اجرا کند. رئیس جمهور روحانی حتی در مقابل اشتباهات دوستان خود و برخی سخنان نسنجیده اطرافیانش مانند سخنان ترکان در مورد کسانی که را به روحانی رای ندادهاند، با صبر برخورد کند. شعر حافظ و سیاست روحانی این رفتار رئیس جمهور، آدمی را یاد آن شعر معروف حافظ میاندازد که « با دوستان مروت، با دشمنان مدارا». روحانی با این استراتژی شعر حافظ به دنبال تغییر در موازنههای سیاسی در ایران است، او به خوبی درک کرده است که برای موفقیت در مذاکرات هستهای و رفع تحریمها احتیاج به وحدت داخالی دارد. این رفتار رئیس دولت و آرامش اوف باعث شد تا مخالفان دولت به دنبال ایجاد یک استراتژی تازه در مقابل دولت یازدهم باشند. مخالفان دولت، بعد از روی کارآمدن دولت جدید به دنبال عصبانی کردن رئیس جمهور بودند. آنان در اولین گام و در ماجرای رای اعتماد کارشکنی خود را آغاز کردند و رئیس جمهور مجبور شد، برای وزارت ورزش و جوانان 4 نفر را به مجلس معرفی کند. مخالفتها با بودجه و استعفای برخی نمایندگان در اعتراض به این بودجه، فرخواندن متعدد وزرا به مجلس، دخالت در انتصاب معاونین وزار از سوی برخی نمایندگان از این جمله تلاشهای برای عصبانی کردن رئیس جمهور بود. روحانی سعی کرد در مقابل این رفتار بیشتر سکوت کند و در انتقاد کوتاهی اعلام کند که حضور وزرا در مجلس بیش از اندازه و خارج از عرف است. توافق ژنو و مخالفت با آن و ایجاد پروژه ناکارآمد جلوه دادن آن دیگر تلاش مخالفان برای عصبانی کردن رئیس جمهور بود. سرمقالههای برخی روزنامهها، نطق برخی نمایندگان و حتی تسلیت گفتن برای اجرایی شدن توافق ژنوابزار این پروژه بود. شیخ دیپلمات که از همان روزهای ابتدایی قول حل مشکلات هستهای را به مردم داده بود، حساسیت ویژه روی این پرونده داشت و بسیار تلاش کرد که در مقابل این انتقادها سکوت کند و در برخی مواقع با توضیحات خود زمینه شفاف سازی این پرونده را فراهم کند. اما بی پایان بودن این انتقادها، کمی زمینه عصبانی شدن رئیس جمهور را فراهم کرد و روحانی در دانشگاه شهید بهشتی، از سخنان منتقدان دولت و سکوت دانشگاهیان انتقاد کرد. رئیس جمهور در سخنان خود گفت:« میخواهم یک نقد هم نسبت به دانشگاه بکنم؛ البته شما باید نقد کنید. اما من میخواهم بگویم چرا دانشگاه خاموش است؟ چرا یک عده بیسواد که از بخشهایی خاص پول میگیرند باید حرف بزنند اما بزرگان، دانشگاهیان و اساتید ما سکوت میکنند؟ چرا وقتی یک اتفاق بینالمللی رخ میدهد، اساتید نامه خصوصی به رئیسجمهور مینویسند؟ چرا فریاد نمیزنید؟ چرا وارد میدان نمیشوید؟ ما روحیه سقراط وار میخواهیم. کسانی که در مذاکرات ژنو، مذاکره کردند نیز از دانشگاهها هستند و از اساتید دانشگاههای ما به حساب میآیند.» خوشحالی از عصبانیت روحانی همین سخنان کافی بود، تا مخالفان دولت به هدف خود برسند و خوش حال از عصبانی شدن روحانی، شروع به انتقاد از سخنان رئیس دولت کنند. یکی از شدیدترین انتقادها را آیتالله مصباح یزدی از حامیان جدی سعید جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری، به سخنان حسن روحانی کرد.نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری گفت: آنهایی که قسیالقلب هستند می گویند شما را چه کار به این کارها؟ شما را چه به اقتصاد و سیاست؟ بی سوادها. حسین شریعتمداری نیز در سرمقاله روزنامه کیهان نوشت:« اکنون باید از جناب رئیسجمهور محترم پرسید؛ اگر «انتقاد» را لازمه پیشرفت، مانع دیکتاتوری و انتقادکنندگان را درخور تشویق میدانید، چرا به کسانی که بسیاری از آنان با ارائه مستندات روشن، به توافقنامه ژنو انتقاد کردهاند، تهمت «کمسوادی»! و مواجببگیری! میزنید؟! و چنانچه حاضر نیستید کمترین انتقادی را بپذیرید چرا پذیرش اشتباه و انتقاد را بزرگترین شجاعت مسئولان معرفی کردهاید؟!» بذرپاش، در انتقاد به روحانی گفت: در پاسخ به این اظهارات رییس جمهور باید گفت، ما بیسوادیم و سواد شما هم در نحوه توزیع سبدکالاکاملانمایان و مشهود بود. بهترین پاسخ به آقایان همین یک مصراع است که گفت، ادب مرد به ز دولت اوست. رسایی، نماینده مردم تهران نیز در تذکری به رییس جمهور از ادبیات نامناسب روحانی خطاب به منتقدان توافقنامه ژنو که آنها را بیسواد خوانده است انتقاد کرد و تاکید کرد: برخی از علما، نخبگان دانشگاهی و نمایندگان مجلس از این توافقنامه انتقاد می کنند. همین سخنان نشان میدهد که این افراد، از این عصبانی شدن روحانی خوشحال هستند و در این میان نحوه اجرای سبد کالا و ارائه آن به مردم، کمک بسیاری در این رفتار مخالفان دولت داشته است. رئیس جمهور روحانی باید بداند که عصبانی شدن در مقابل مخالفان خود، نه کمکی به دولت میکند و نه به مردم و تنها موجب رضایت کسانی را فراهم میکند که انتظار شکست دولت را دارند. تا مشخص شدن پرونده هستهای و رفع کامل تحریمها و حل مشکلات اقتصادی، روحانی باید از همان شیوه استراتژی شعر حافظ استفاده کند. گفتوگوی رئیس جمهور با مردم در رسانه ملی، نشان داد خود روحانی نیز پی به این معنا برده است و لحن آرام او در این گفتوگو و همچنین معذرت خواهی وی از مردم، آبی بود بر آتشی که مخالفان در حال فراهم کردن هیزم آنان بودند.