چرا رمز یک بار مصرف بانکی گران است؟
برخی بانکها در حالی استفاده از رمز دوم یکبار مصرف برای مشتریان خود را اجباری کردهاند که این سرویس در مقایسه با سایر خدمات بانکی کارمزد بالایی دارد؛ موضوعی که برخی دلیل آن را انحصار در ارائه این خدمات توسط یک شرکت خصوصی میدانند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، نیمه دوم سال گذشته بود که بانک مرکزی اعلام کرد که از خرداد ماه سال ۱۳۹۸ مردم باید برای پرداختهای اینترنتی خود به جای رمز دوم ثابت از رمز دوم یکبار مصرف یا پویا استفاده کنند.
بر این اساس، قرار شد که برخی از بانکها از همان زمان به صورت اختیاری رمز دوم یکبار مصرف را در اختیار مشتریان خود قرار دهند و از خرداد ماه سال جاری استفاده از این رمزها اجباری شود.
اما با رسیدن به زمان موعود بانک مرکزی، اجباریشدن رمزدوم پویا به تعویق افتاد، چراکه شرکت اپل برخی اپلیکیشنهای ایرانی را حذف کرد و با توجه به اینکه بخشی از مردم ایران از گوشی آیفون استفاده میکنند، این احتمال میرفت که با اجباری شدن رمز دوم پویا، پس از مدتی این اپلیکیشنهای بانکی حذف شده و برای مردم مشکل ایجاد شود.
در آن زمان گفته شد که بانک مرکزی به دنبال راهکار دیگری از جمله پیامک، برای رمزهای دوم یکبار مصرف است و در عین حال برخی اختلاف نظرها با وزارت ارتباطات درباره قیمت استعلام شماره تلفن همراه وجود داشت که هزینههای این کار را افزایش میداد.
هرچند که هنوز استفاده از رمز دوم پویا اجباری نشده و بانک مرکزی از آن زمان این موضوع را مسکوت گذاشته و اظهارنظری درباره آن نکرده است، اما برخی بانکها استفاده از رمز دوم پویا را در دستور کار خود قرار دادهاند؛ حال آنکه بر اساس اطلاعات به دست آمده هزینه راهاندازی این سرویس برای مشتریان اندکی بالاست.
آنطور که گفته میشود مشتریان بانکی باید برای راهاندازی سرویس رمز دوم یکبار مصرف خود سالانه حدود ۳۳ هزار تومان کارمزد به بانک پرداخت کنند که این رقم در مقابل سایر کارمزدهای بانکی رقمی بالاست.
این در حالی است که استفاده از این خدمات مربوط به یک قشر خاص نبوده و بخش عمدهای از مشتریان بانکی در حال حاضر نسبت به پرداخت اینترنتی اقدام میکنند.
اما نکته مهمتر آنکه شعب بانکی در اعتراض به بالا بودن قیمت راهاندازی رمز دوم یکبار مصرف، دلیل آن را بالا بودن هزینه شرکت ارائهدهنده این خدمات میدانند.
گفته میشود که این خدمات به صورت انحصاری توسط یک شرکت خصوصی انجام میشود و این شرکت هزینه زیادی را برای راهاندازی و نگهداری این سرویس از بانکها میگیرد.
این در حالی است که اگر شرکتهای مختلفی مجوز ارائه این خدمات را داشته باشند، با ایجاد رقابت بین خدماتدهندگان، ممکن است هزینههای اجرای این طرح کاهش پیدا کند.
به نظر میرسد که در حال حاضر، انحصاری در ارائه خدمات رمز دوم پویا وجود دارد که این امر میتواند قیمت بالای راهاندازی این سرویس را توجیه کند.