جهان یک‌و‌نیم درجه گرم‌تر می‌شود
در خوشبینانه‌ترین حالت اگر تمام کشورهای جهان متعهد به «پیمان پاریس 2015» باشند باز هم شاهد تغییر اقلیم و افزایش دمای هوا تا میزانِ 1 الی 1/5 درجه هستیم.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، ما از جنبه‌های مختلف به طبیعت نگاه می‌کنیم. یکی از این دیدگاه‌ها، تاثیرات تغییر اقلیم است که می‌تواند وضعیت حفاظتی بسیاری از گونه‌ها و زیستگاه‌های ما را تشدید کند. متاسفانه این موضوع خیلی مورد توجه قرار نگرفته و به تاثیری که تغییر اقلیم روی وضعیت حفاظتی محیط زیست ما دارد توجه نمی‌شود. به‌عنوان مثال در بحث استفاده و حفاظت از منابع آبی، مسائل مربوط به کشاورزی و استفاده از آب و مدیریت آب را مطرح می‌کنیم و کسی اهمیتی به آن نمی‌دهد، چراکه اگر قرار بود اتفاقی بیفتد در سیستان‌وبلوچستان کسی جالیز و هندوانه نمی‌کاشت. به هر ترتیب موضوع حفاظت از زیستگاه‌ها و تاثیرات اقلیمی از آن جهت که ارتباط مستقیمی با زندگی انسان‌ها دارد، بسیار گسترده و قابل توجه بوده و نیازمند بررسی‌های وسیع است. در این رابطه با مژگان جمشیدی، فعال و کارشناس محیط زیست، گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.
بزرگترین مشکل زیست‌محیطی امروز جهان
مژگان جمشیدی، فعال و کارشناس محیط زیست، در خصوص از بین رفتن زیستگاه‌ها که منجر به تاثیرات اقلیمی شدیدتری می‌شود، گفت: مساله تغییر اقلیم بزرگترین مشکل زیست محیطی امروز جهان است. او ادامه داد: تغییر اقلیم در کشورهای مختلف تبعات و تاثیرات متعددی می‌تواند داشته باشد. به‌عنوان مثال تغییر اقلیم در کشوری مانند ایران، که بخش وسیعی از آن را بیابان‌ها تشکیل می‌دهد، با نواحی بارانی و مرطوب اروپا متفاوت است.
جهان گرم‌تر می‌شود
این فعال محیط زیست به سند تغییر اقلیمی ایران تا سال 2100 اشاره کرد و افزود: در سند چشم‌انداز اقلیم که سازمان هواشناسی کشور با همکاری هیات دولتی تغیر اقلیم سازمان ملل در سال گذشته منتشر کرد، گفته شد: «در خوشبینانه‌ترین حالت اگر تمام کشورهای جهان متعهد به پیمان پاریس 2015 باشند باز هم شاهد تغییر اقلیم و افزایش دمای هوا تا میزان یک الی 1/5 درجه هستیم.» جمشیدی با تاکید بر اینکه تاثیر و افزایش دما در منطقه خاورمیانه بیشتر است، توضیح داد: اقلیم‌شناسان کشور خودمان بارها متذکر شده‌اند تاثیراتی که تغییر اقلیم در منطقه خاورمیانه می‌گذارد بارها بیشتر از سایر مناطق جهان است، زیرا متاسفانه در خاورمیانه تخریب محیط زیست و تغییر اقلیم بیش از سایر مناطق جهان بوده است. این فعال محیط زیست وقوع جنگ‌های پی‌درپی در منطقه خاورمیانه در سال‌های اخیر را یکی از عوامل آسیب‌رسان به محیط زیست برشمرد و گفت: محیط زیست همواره در اولویت آخر در کشورهای جهان سوم بوده و هست. هنگامی که بحران‌های اقتصادی و سیاسی و مسائلی مانند جنگ اتفاق می‌افتد محیط زیست بیشتر تخریب شده و بیشتر نادیده گرفته می‌شود. در کشور ما به گفته رئیس سازمان جنگل‌ها از سال 90 حدود یک‌میلیون هکتار کانون بحرانی بیابانی، تنها به دلیل خشک‌شدن تالاب‌ها به کشورمان اضافه شد. او ادامه داد: بیابان‌زایی به‌سرعت در حال افزایش است، این اتفاق که تخریب زیستگاه هم نامیده می‌شود با از بین رفتن پوشش مرتعی و جنگلی منجر به تخریب زیستگاه خواهد شد. همچنین به لحاظ علمی می‌دانیم که تخریب جنگل تا چه حجمی می‌تواند باعث آزادسازی کربن در جو شود و اقلیم جهانی را متاثر کند.
گردوغبار در تمام استان‌های کشور
جمشیدی با اشاره به اینکه در مقیاس منطقه‌ای و خرده‌اقلیمی هم این اتفاق می‌تواند باعث افزایش دما شود، توضیح داد: ما باعث تخریب کشور شده‌ایم. 20سال گذشته خبری در مورد گردوغبار نبود ولی اکنون این چنین نیست و اخبار فراگیری از گردوغبار در تمام استان‌های کشور به گوش ما می‌رسد. این فعال محیط زیست تاکید کرد: در سال گذشته، رئیس سابق هواشناسی اعلام کرد هوای ایران به‌طور متوسط در 49سال گذشته حدود دو درجه افزایش پیدا کرده است؛ دو درجه عدد بالایی است که نتیجه تخریب‌ها و تغییراتی است که در زیستگاه‌ها و محیط زیست انجام داده‌ایم. او با بیان اینکه افزایش دما باعث خشک‌شدن منابع آبی و تخریب دوبرابری زیستگاه‌های جنگلی و مرتعی باقیمانده می‌شود، ادامه داد: با این اوصاف مسلما انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری اولین تبعات تغییر زیستگاه خواهد بود اما در ابعاد وسیع این تخریب‌ها دامن انسان‌ها را خواهد گرفت. جمشیدی افزود: تخریب زیستگاه فقط شامل گونه‌ها نمی‌شود بلکه در تمام موارد از جمله آب‌وهوا و معیشت مردم و سلامت نیز تاثیرگذار است. این کارشناس محیط زیست با تاکید بر اینکه تخریب زیستگاه منجر به انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری و در گام بعدی منجر به افزایش دمای منطقه‌ای و سپس فقر و تغییرات اقتصادی، اجتماعی و رفاهی می‌شود و حتی ممکن است تبعات سیاسی و امنیتی در پی داشته باشد، گفت: در سیستان تا همین چندسال گذشته از دریاچه هامون به‌عنوان دریا یاد می‌کردند و 15هزار صیاد داشت اما امروز با خشک‌شدن دریاچه، صنایع‌دستی نابود شد، کشاورزی و دامداری از بین رفت، مردم فقیر شدند و تصمیم گرفتند از منطقه مهاجرت کنند و در شهرهای دیگر حاشیه‌نشین شوند. جمشیدی تصریح کرد: تخریب محیط زیست از انقراض گونه‌های جانوری آغاز شده و سپس به گونه گیاهی می‌رسد و در نهایت با افزایش دما و تبخیر آب کشاورزی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. این فعال محیط زیست با تاکید بر اینکه کشاورزی و دامداری همواره بر مبنای دمای هوا و آب به فعالیت خود ادامه داده، عنوان کرد: نفت اولین اقتصاد و دامداری و کشاورزی دومین منبع مهم درآمدی کشور است. باید توجه داشت نابودی زیستگاه‌ها، نابودی دامداری و کشاورزی را در پی خواهد داشت و اگر این اتفاق بیفتد مردم مشاغل خود را از دست داده و سپس فقر و آسیب‌های اجتماعی از راه می‌رسد. او با اشاره به اینکه نیازمند بررسی‌های دقیق آبی و مرتعی و زیست‌محیطی هستیم، عنوان کرد: متاسفانه افق نگاه مردم به موضوع محیط زیست کوتاه است و به حامیان و دغدغه‌مندان آن به چشم انسان‌های لاکچری نگاه می‌شود. اما این چنین نیست، مردم خوزستان 30سال پیش این وضعیت را نداشتند و امروز به این بحران رسیدند.
