ماجرای ناآرامیهای عراق چیست؟
در حالی که کمتر از سه هفته تا برگزاری مراسم اربعین حسینی در عراق مانده، در دو روز گذشته چندین شهر این کشور درگیر تظاهرات مشکوکی شده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، در حالی که کمتر از سه هفته تا برگزاری مراسم اربعین حسینی در عراق مانده، در دو روز گذشته چندین شهر این کشور درگیر تظاهرات مشکوکی شده است.
گزارش های رسیده حاکی است؛ سفارتخانه های آمریکا و انگلیس در بغداد روزهای پرترددی را پشت سر می گذارند و در چند اطلاعیه از برخورد نیروهای امنیتی عراق با برهم زنندگان نظم و امنیت عراق انتقاد کرده اند. همین تحولات سبب کاهش یا اختلال شدید در برخی خدمات دولتی از جمله اینترنت شده است.
بر اساس این گزارش ها؛ این تظاهرات که زیر نام مطالبات اجتماعی برگزار می شود، هدف اصلی اش بر اندازی نظام سیاسی در عراق است. از جمله شعارهای بحث انگیز در تجمعات که مورد توجه تعدادی از رسانه های عراق نیز قرار گرفته وجود شعاری بود که به بهانه اولویت با اصلاح وضع کشور، مردم را به عدم مشارکت در زیارت اربعین حسینی فرا میخواند.
در این شعار که بر روی پلاکاردها نوشته شده بود آمده است: «تا ظلم و ستم برداشته نشود، پیادهروی به سمت کربلا (در اربعین) جایز نیست.»
از سویی؛ تلاش فراوانی از سوی جریانهای مشکوکی برای باز کردن پای حشد شعبی به این درگیری ها انجام میشود تا عملا نیروی مقاومت عراق را مقابل مردم قرار دهد.
همزمان برخی مناطق بغداد به منطقه جنگی تبدیل و دهها لاستیک در خیابانها آتش زده شدهاند و گزارش ها حاکی است در پی انتشار فراخوان تظاهرات در نقاط مختلف بغداد و نیز شهرهای استانهای بصره، دیوانیه، نجف، دیاله، کربلا، المثنی، ذی قار، میسان، واسط و کرکوک چند تجمع برگزار شده است.
به جز انگلیس و آمریکا، شبکههای سعودی در منطقه، الحره آمریکا و همچنین دیگر رسانه های نزدیک به جریان بعثی در عراق، همچنان در خبرها و گزارشهای تصویری و ویدئویی، به صورت لحظهای سعی در تهییج مردم و بزرگنمایی رخدادهای اعتراضات دارند و تلاش برای ترویج آمارهای غیر رسمی و حتی شایعات علیه دولت و نیروهای امنیتی، خط خبری ثابت آنان است.
این تظاهرات که متولیان ناشناخته ای دارد با عناوینی مانند «تظاهرات اکتبر» یا «تظاهرات میلیونی» فراخوان شده بود و با حضور دهها نفر از جوانان عراقی در حالی برگزار شد که گروه های معروف سیاسی مانند جریان صدر یا حزب کمونیست و یا گروه های مقاومت اسلامی که معمولا به عنوان گروه های برگزار کننده تظاهرات های اعتراضی شناخته می شوند از پیوستن به آن خودداری کرده اند.