وزنه‌برداری ایران روزهای تاریکی را سپری می‌کند

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، اگر تا پیش از این امیدوار بودیم به لطف بودن نفراتی مانند کیانوش رستمی، سهراب مرادی و سعید علی‌حسینی، ایران می‌تواند با همان دو سهمیه هم به مدال المپیک دل خوش کند، اما حالا با اتفاقات اخیر باید قید مدال را هم زد. سهراب که محتمل‌ترین گزینه برای کسب مدال طلای دسته 96 کیلوگرم المپیک توکیو بود، با مصدومیت ناگهانی‌اش همه معادلات را برهم زد. اگرچه او این روزها تمرینات سبک خود را شروع کرده، اما پزشکان هنوز نتوانسته‌اند اظهارنظر صریحی درخصوص بازگشت پرقدرت این وزنه‌بردار تا المپیک (مردادماه سال آینده) بکنند. سعید علی‌حسینی در حالی بعد از هشت سال دوباره به تیم ملی برگشت که با مسئولان فدراسیون و کادر فنی دچار چالش شد؛ تا جایی که او در آستانه حذف از المپیک 2020 قرار گرفته است. علی‌حسینی در دو سال گذشته به دو عنوان نایب‌قهرمانی مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی 2018 در این دسته رسید. این وزنه‌بردار اردبیلی برای دور جدید اردوهای تیم ملی در سال ۲۰۱۹ از سوی محمدحسین برخواه، سرمربی تیم ملی دعوت شد، اما به دلایلی مبهم خبری از او در تمرینات نشد. پدر این قهرمان در مقطعی سفر سعید و بعد از آن امتحانات دانشگاهی را دلیل غیبت پسرش در اردوی تیم ملی عنوان کرد و یک‌بار هم از اختلافات موجود بین کادر فنی و این وزنه‌بردار پرده برداشت؛ موضوعی که درواقع باید گفت اصلی‌ترین دلیل عدم حضور علی‌حسینی در اردوها بود. با وجود تمام حرف‌وحدیث‌ها نام سعید علی‌حسینی در فهرست تیم ملی برای مسابقات قهرمانی آسیا (فروردین‌ماه گذشته) قرار گرفت و او با نمایشی دور از انتظار به عنوان نهمی رسید. سعید بعد از آن نیز در تمرینات حاضر نشد و مدعی شد به دلیل آسیب‌دیدگی شرایط شرکت در اردوی تیم ملی را ندارد. او حتی ناکامی‌اش در مسابقات آسیا را هم به مصدومیتش ربط داد و گفت تنها به این دلیل که امتیاز این رویداد برای بازی‌های المپیک محاسبه می‌شده، روی تخته رفته است. آسیب‌دیدگی علی حسینی همچنان ادامه پیدا کرد تا اینکه او به دلیل طولانی‌شدن دوران نقاهتش رقابت‌های قهرمانی جهان تایلند را که هفته پیش برگزار شد هم از دست داد. قهرمان فوق‌سنگین وزنه‌برداری جوانان جهان در شرایطی در این مدت سکوت کرد و حرفی از اختلاف‌نظرهایش با کادر فنی تیم ملی به میان نیاورد که حالا این اختلاف‌ها را علنی کرده است؛ درست چند روز مانده به رقابت‌های انتخابی المپیک سوئیس. طبق قوانین فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، هر وزنه‌بردار برای گرفتن جواز بازی‌های المپیک 2020 باید در شش مسابقه انتخابی شرکت کند. در راستای همین قوانین، وزنه‌برداران همه کشورها برای حضور در المپیک باید در هر بازه شش‌ماهه در یک مسابقه انتخابی حضور داشته باشند. سعید در شش‌ماهه دوم در هیچ مسابقه‌ای به میدان نرفته و در رقابت‌های جهانی غیبت داشته است. تنها رقابتی که پیش‌روی این وزنه‌بردار قرار دارد، مسابقات سوئیس است که فدراسیون ترجیح داده اسم علی‌حسینی را برای این مسابقات رد نکند. این مسابقات کمتر از 20 روز دیگر برگزار می‌شود و اگر سعید نتواند در یکی، دو روز آینده نامش را به فهرست این مسابقات بیفزاید، المپیک توکیو را از دست داده است!

نایب‌قهرمان بازی‌های آسیایی 2018 در مورد این اتفاقات به خبرآنلاین می‌گوید: «اگر دلایل فنی است، خب بیایند حالا که 10 ماه مانده به المپیک در این مورد توضیح بدهند. من هم مثل بقیه تلاش کرده‌ام، حالا چه لزومی دارد که من حذف شوم و نفرات دیگر باقی بمانند. مگر من هزینه‌ای برای فدراسیون دارم؟ متأسفانه دیدگاه فدراسیون منفی است. جاهایی شنیدم که گفته‌اند عملکرد من در بازی‌های آسیایی بد بوده است. من مصدوم بودم، نباید با دوتا پزشک مشورت می‌کردند؟ خوب است چند رکورد و مدال بین‌المللی دارم، اما چه کسی جایگزین من شد و به جهانی رفت؟ کسی که هم در رکوردگیری داخلی اوت کرد و هم در مسابقات جهانی. اینجا وظیفه سرمربی چه بود؟ آیا نباید ورود می‌کرد؟ چرا این کار را نکرد؟ دوستان فقط تلاش می‌کنند تا بگویند من انصراف داده‌ام. کدام انصراف؟ برگه‌ای به صورت کتبی دارند که من انصرافم را اعلام کرده باشم؟ من حتی با اجازه سرپرست رفتم و آقای قاسمی گفتند چند روز دیگر به شما اطلاع می‌دهیم. اطلاع‌رسانی هم به این صورت بود که من خط خورده‌ام و آقای دادرس به جهانی اعزام می‌شوند».

به‌جز علی‌حسینی، نام کیانوش رستمی هم برای مسابقات سوئیس ارسال نشده است؛ وزنه‌برداری که خودسرانه تمرین می‌کند و خودش را تافته جدابافته از تیم ملی می‌داند. آخرین حضور موفق او به بازی‌های المپیک 2016 ریو برمی‌گردد که مدال طلا گرفت. او در سه رویداد جهانی 2017 و 2019 و بازی‌های آسیایی 2018 ناکام بوده است و در سایر مسابقات نظیر رقابت‌های قهرمانی آسیا هم ترجیح داده شرکت نکند. 

کیانوش هم مثل علی‌حسینی امتیازی از مسابقات جهانی اخیر به دلیل اوت‌کردن نگرفته و برای اینکه بتواند شانسی برای المپیک توکیو داشته باشد باید در سوئیس وزنه بزند. کیانوش در سه سال گذشته هیچ‌وقت کادر فنی تیم‌های ملی را قبول نداشته است. کادر این تیم در شرایطی در این سال‌ها تغییرات زیادی داشته که تمام سرمربیانی که روی کار آمده‌اند به دلیل خودمحوری‌های این وزنه‌بردار مقابل علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری قرار گرفته‌اند. مرادی با حمایت‌های کورکورانه‌ای که از رستمی کرد، حالا به جایی رسیده که خودش هم با این وزنه‌بردار مدعی و ناموفق به مشکل برخورده است.

این وزنه‌بردار کرمانشاهی به فدراسیون وزنه‌برداری ایتالیا و سوئیس درخواست داده تا شرایط حضور او را در رقابت‌هایی که تا پایان سال میلادی جاری؛ یعنی شش‌ماهه دوم برگزار می‌کنند، مهیا کنند که هیچ‌یک از کشورها نپذیرفته‌اند. با این شرایط باید گفت کیانوش که همواره به‌خاطر شاکی‌بودنش اوضاع بدتری از علی‌حسینی دارد، به احتمال فراوان المپیک 2020 را از دست داده است. البته سعید علی‌حسینی در گفت‌وگوی کوتاهی که روز گذشته  داشت، ابراز امیدواری کرد که با کمک کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بتوانند این مشکل را با مسئولان برگزارکننده مسابقات سوئیس حل کنند. هرچند که مرادی این موضوع را رد می‌کند. او می‌گوید: «علی‌حسینی در مسابقات جهانی غایب بود و حالا هم دیر به فکر افتاده در مسابقات گزینشی حاضر شود. کشور سوئیس درخواست او را برای حضور در مسابقات گزینشی این کشور رد کرده و دیگر راهی برای حضور این وزنه‌بردار در بازی‌های المپیک وجود ندارد». فدراسیون وزنه‌برداری درحال‌حاضر تنها شرایط حضور سهراب مرادی، قهرمان المپیک ریو را در رقابت‌های انتخابی سوئیس فراهم کرده است.

وزنه‌برداری ایران این روزها در حالی یکی از بدترین دوران خود را سپری می‌کند که قربانی تسویه‌حساب‌های شخصی خانواده این رشته شده است؛ از ورزشکاران گرفته تا مربی و رئیس فدراسیون. مرادی در حالی برای چندمین دوره متوالی رئیس این فدراسیون شده که مخالفان زیادی دارد. بیشتر اهالی وزنه‌برداری او را متهم اصلی به وجود آمدن این حواشی و اختلافات می‌دانند. تیم ملی وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های جهانی 2019 عملکرد ناموفقی داشت و با کسب عنوان چهارمی تنها به یک مدال طلا دست پیدا کرد. اتفاق بد جایی بود که رکورد حسین رضازاده شکسته شد و عنوان قوی‌ترین مرد جهان هم از ایران گرفته شد. 

فدراسیون جهانی وزنه‌برداری در راستای مبارزه جدی با پدیده شوم دوپینگ در رشته وزنه‌برداری سهمیه کشورها را برای حضور در بازی‌های المپیک کاهش داده است. این سهمیه‌ها بر اساس آمار ورزشکاران دوپینگی هر کشور در 10 سال اخیر در نظر گرفته شده است. کشورهایی که نمونه‌های دوپینگ آنها از سال 2008 بین 10 تا 20 مورد باشد با دو سهمیه در بخش مردان و دو سهمیه در بخش زنان می‌توانند در بازی‌های المپیک 2020 توکیو شرکت کنند که ایران با 12 نمونه دوپینگ جزء این کشورها محسوب می‌شود. با این وضعیت نامطلوبی که وزنه‌برداری ایران در آن به‌سر می‌برد، ورزش کشور باید امید کمی برای مدال‌آوری این رشته در المپیک 2020 توکیو داشته باشد. رشته‌ای که آغازگر مدال‌آوری کاروان ورزش ایران در بازی‌های المپیک بوده و همیشه در کنار کشتی آبروداری کرده، اما حالا چیزی جز یأس برای آن باقی نمانده است. باید در فاصله دو ماه باقی‌مانده تا المپیک توکیو به بهبودی سهراب امید داشت تا او حداقل بتواند خاطره خوش المپیک ریو را بار دیگر تکرار کند. البته شاید رضا دهدار، تنها طلایی مسابقات جهانی تایلند هم که بهترین عملکرد را در این تیم داشت، بتواند تا آن زمان دست به کار بزرگ‌تری بزند و ورزش کشور را مثل تخته جهانی در المپیک توکیو با یک اتفاق غیرمنتظره روبه‌رو کند.