فناورانه در مراسم خاکسپاری خود شرکت کنید!
برخی کارشناسان بر این باورند که در آینده ای نه چندان دور ما توان آن را خواهیم داشت که مغزهایمان را با تمام محتویات موجود در آن روی رایانه‌ها کپی کنیم تا کلیه اطلاعات آن برای همیشه ذخیره شود. ولی «یان پیرسون» ، دانشمند پیشرو در علوم، نظر متفاوتی دارد.
او چند روز قبل برای نخستین بار این نظریه را مطرح کرد که در سال 2050 میلادی تقریباً همه آنچه که در ذهن ما ذخیره شده است به رایانه‌ها انتقال می‌یابد تا هر زمان که گوشت و استخوان‌های ما پس از مرگ از بین رفت، مغز همچنان به حیات خود ادامه دهد. پیرسون بر اساس استدلال‌های جدید خود اینگونه توضیح داده است که در آینده نزدیک رایانه‌ها به مغز ما متصل می‌شوند و به جای کپی از محتویات آن، به‌صورت مستقیم هرچه را که در مغز ما پردازش می‌شود به حافظه خود انتقال می‌دهند تا پس از مرگ ما از آنها استفاده کنند.
یه گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، گفتنی است پیرسون که از او به‌عنوان معروف‌ترین آینده‌شناس جهان یاد می‌شود این هفته روی وبلاگ خود نوشت: «بالاخره یک روز بدن من و شما می‌میرد و همراه با این اتفاق مغز شما از فعالیت بازمی‌ایستد. ولی مشکل بزرگی در این زمینه وجود ندارد. زیرا 99 درصد ذهن شما همچنان بخوبی کار می‌کند و بواسطه فناوری‌های جدید مبتنی بر فضای پردازش ابری، مغز شما پس از مرگ هم می‌تواند به فعالیت‌های خود ادامه دهد». با نظریه پیرسون، در سال 2050 میلادی زمانی که بدن انسان می‌میرد و مغز او به شکل رایانه‌ای به حیات خود ادامه می‌دهد، انسان می‌تواند در بدن روبات در مراسم خاکسپاری خود شرکت کند.
حیات ابدی فناورانه
اگر هم‌اکنون که این گزارش را می‌خوانید سن شما کمتر از 40 سال است، این شانس برای شما وجود خواهد داشت تا به کمک فناوری‌هایی که در آینده نزدیک روی کار می‌آیند در مراسم خاکسپاری خود شرکت کنید. این فناوری‌ها به گونه‌ای توسعه یافته‌اند که کمک می‌کنند یک کپی از مغز انسان با تمام محتویات آن به سیستم رایانه‌ای منتقل شود و سپس این رایانه هوشمند پردازش اطلاعات مغز را به شیوه‌ای که تاکنون دنبال شده است، ادامه دهد.
پیرسون در این خصوص می‌گوید: زمانی که بدن انسان می‌میرد و مغز او به فعالیت خود خاتمه می‌دهد، سیستم جدید این امکان را فراهم می‌کند تا مغز به شیوه‌ای که تاکنون دنبال کرده است به حیات خود ادامه دهد. پیرسون این تصور را دارد که اگر افراد داده‌های کافی را در مغز خود ذخیره کنند، پس از اقدامات لازم مغز به یک دستگاه اندرویدی ساده متصل می‌شود و سپس بدن یک روبات فعالیت‌های مورد نظر را شبیه به زمانی که در بدن انسان بود دنبال کند.
این مسأله در اصل به این معنی خواهد بود که شخص هرگز نمی‌میرد و فقط عمر بدن او پایان می‌یابد. افراد با این فناوی قادر خواهند بود در تشییع جنازه خود شرکت کنند تا با خداحافظی از بدن قدیمی، زندگی را به شیوه گذشته در بدن روباتیک ادامه دهند.
پیرسون و همکارانش برای آنکه پروژه جدید خود را به بهترین شکل ادامه دهند، تلاش می‌کنند روبات‌های مورد نظر را با شکل ظاهری کاملاً شبیه به افراد مورد نظری که مغز آنها کپی شده است طراحی کند. در حال حاضر چهره‌های بسیار واقعی شبیه انسان از جنس سیلیکون تولید می‌شود که قرار است نسل آینده روبات‌های انسان‌نما هم به همین شکل ساخته شوند.
پیرسون ادعا می‌کند که فرد پس از مرگ جسمانی با همان طرز فکر، رفتار، احساسات و شخصیت در بدن روبات به زندگی خود ادامه می‌دهد و به مرور زمان بدن او تغییر حالت می‌دهد تا واقعی‌تر به نظر برسد و به این شکل هرگز به عمر خود پایان نمی‌دهد.
او در این خصوص گفت: «شما پس از مرگ با یک بدن جوان‌تر و به‌روز شده‌تر به حیات خود ادامه می‌دهید و با این بدن جدید در مراسم خاکسپاری خود شرکت می‌کنید».
زندگی فناورانه پس از مرگ
این نخستین باری نیست که پیرسون چنین ادعای عجیبی را برای حیات ابدی انسان‌ها مطرح می‌کند. چندی پیش او روش‌های مختلفی را برای به تعویق انداختن مرگ و افزایش چند برابری طول عمر انسان مطرح کرده بود. در این روش‌ها همچنین تئوری‌هایی برای تجدید قسمت‌های مختلف بدن انسان مبتنی بر علم ژنتیک مطرح شده بود تا در نهایت حیات مغز به کمک رایانه و روبات‌ها ممکن شود و زندگی مجازی پس از زندگی حقیقی ادامه یابد.
پیرسون در تازه‌ترین تئوری خود توضیح داد که همه به اندازه کافی خوش‌شانس نیستند تا بتوانند برای همیشه در بدن یک روبات زندگی کنند. او گفت: «ممکن است افراد مجبور شوند تا سال 2060 یا پس از آن صبر کنند تا قیمت این دستگاه‌های هوشمند اندرویدی کاهش یابد و آنها هم بتوانند یک دستگاه از این روبات‌ها را برای خود خریداری کنند. این مسأله به آن معنی است که در مرحله نخست فقط ثروتمندان می‌توانند به کمک فناوری جدید حیات ابدی داشته باشند».
با وجود این اگر شرایط مالی مناسبی نداشته باشید تا یک بدن روباتیک اندرویدی را خریداری کنید، می‌توانید برای دوره زمانی مشخص یکی از این روبات‌ها را اجاره کنید تا به‌عنوان مثال در مراسم خاکسپاری، سالگرد ازدواج، جشن تولد اطرافیان، مراسم فارغ‌التحصیلی فرزندان و... حضور داشته باشند.
در این میان سؤالات فراوانی در مورد چگونگی ذخیره محتویات مغز انسان روی رایانه و مراقبت از این اطلاعات مطرح شده است.
پیرسون در رابطه با نحوه ذخیره محتویات مغز روی سرورهای هوشمند و اتصال آن به سرور شرکت‌های بزرگ نظیر فیس بوک، اپل، گوگل و مایکروسافت هم توضیح داد. او در این خصوص گفت: «شرکت‌های بزرگ که از طریق اپلیکیشن‌های مختلف و شبکه‌های اجتماعی اطلاعات کاربران را به‌صورت لحظه به لحظه در اختیار می‌گیرند، می‌توانند به ما کمک کنند تا جامع‌تر و دقیق‌تر تفکر، شخصیت و نوع رفتار افراد را بررسی کنیم».
پیرسون هم‌اکنون روش‌های مختلف را در فضای آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می‌دهد تا بهترین حالت ممکن را به کار بگیرد. از جمله این روش‌ها می‌توان به تجدید و بازیابی قسمت‌هایی از بدن به کمک مهندسی ژنتیک، مهاجرت به بدن‌های اندرویدی، ساده‌سازی مغز روی رایانه، ادامه حیات مجازی و... اشاره کرد. البته در این زمینه نگرانی‌های فراوان در مورد شرکت‌هایی وجود دارد که محتوای مغز انسان‌ها را کپی می‌کنند و می‌توانند آنها را به فروش برسانند. همچنین این امکان وجود دارد که شرکت‌های مذکور مغز افراد را در قالب یک ذهن کارگر مورد استفاده قرار دهند تا فرد به یک برده تبدیل شود و با این توضیحات می‌توان گفت تئوری مذکور نکات منفی فراوانی را هم در خود جا داده است که باید به آنها توجه شود.
لازم به ذکر است در سال 2007 میلادی بنیاد ملی علوم ایالات متحده جایزه 500 هزار دلاری خود را به دو دانشگاه که طرح «جاودانگی مجازی» را مطرح کرده بودند، اهدا کرد. در کشور روسیه نیز طرح «ابتکار 2045» از سوی یک کارآفرین روسی به‌نام «دمیتی ایتسکوف» ارائه شده است. این طرح که در یک سازمان غیرانتفاعی دنبال می‌شود بر ایجاد فناوری‌هایی تأکید دارد که امکان انتقال شخصیت یک فرد به یک حامل غیربیولوژیکی پیشرفته را فراهم می‌کند و زندگی تا حد جاودانگی را برای همگان ممکن می‌سازد. به هر حال، باید دید کدام یک از این طرح‌ها در آینده نزدیک می‌توانند امکان زندگی جاودانه را برای انسان‌ها به ارمغان آورند.
