برای کم‌کردن اضطراب چه کنیم؟

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، استرس لازم است و درواقع به‌عنوان موتور حرکت  افراد عمل می‌کند. اگر فرد هرگز استرس نداشته باشد تلاش نمی‌کند، ولی باید استرس را در خود مدیریت و کنترل کند. استرس تا حدودی لازم است؛ به قول هانس سلیه، زندگی بدون استرس دیگر زندگی نیست. اضطراب منبع بیرونی ندارد و از کنترل و مدیریت فرد خارج شده؛ یعنی فرد نمی‌داند به چه علت مضطرب است. موقتی نیست، زیرا اکثر اوقات این حالت در شخص رخ می‌دهد که با دلشوره، حالت تهوع و تشویش و نگرانی همراه است.

زمانی به فرد می‌توان گفت مضطرب که حداقل شش ماه به طور دائم یا ساعتی مشخص از روز این علائم در او نمود کند. حال برای اینکه اضطراب را در اشخاص یا خود کاهش دهیم چه کنیم؟ اولین قدم در حل یک مشکل پذیرش آن است. فرد باید بپذیرد که دچار اضطراب شده و زندگی او را دچار اختلال کرده است. وقتی شخص پذیرفت اضطراب دارد، باید به روان‌شناس مراجعه کند و روان‌شناس تشخیص می‌دهد که مراجعه‌کننده علاوه‌بر مشاوره به داروی درمانی هم نیاز دارد یا خیر؛ در صورت لزوم باید به روان‌پزشک نیز ارجاع داده شود و دارودرمانی علاوه‌بر روان‌درمانی برای وی  تجویز شود.

مراقبه و مدیتیشن یکی دیگر از راهکارهایی است که معمولا برای فرد مضطرب در نظر گرفته می‌شود؛ یعنی وی در یک اتاق تاریک و ساکت نشسته یا به حالت خوابیده قرار می‌گیرد و ذهن خود را از هر فکری خالی کرده و عمل دم و بازدم را انجام می‌دهد. برای هر نوع ناراحتی روحی و حتی سایر افراد هم عمل مدیتیشن توصیه می‌شود. برای شادزیستن و شادبودن لزوما نباید هرچه که ما می‌خواهیم داشته باشیم، بلکه باید روی داشته‌های خویش تمرکز کرده و افکار منفی را از خود دور کنیم. اگر از هرچه بهترینش را نداریم، از آنچه که داریم بهترین بهره را ببریم.

ورزش‌کردن، یکی دیگر از راهکارهایی است که می‌توان برای فرد مضطرب و حتی همه افراد توصیه کرد. مهم‌ترین ورزش می‌تواند پیاده‌روی باشد که باید ساعاتی از روز را به آن اختصاص داد. باید نوع اضطراب را کشف کرد و پذیرفت که مشکلی وجود دارد. همچنین باید علل و محرک‌های اضطراب را پیدا و آنها را به بخش‌های کوچک تقسیم کرد تا بتوان آسان‌تر مدیریتشان کرد. همچنین سعی کرد سبک زندگی را به‌گونه‌ای تغییر داد که اضطراب کمتری را  تجربه کرد.