با نیم گرم اضافه وزن چه کنم؟!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جوان، راشل فراخ زنی ۳۷ ساله که تنها ۱۸ کیلوگرم وزن دارد! او یکی از زنانی است که تصمیم به اجرای رژیم‌های سخت و رسیدن به وزن ایده‌آل خود گرفته است. او به شدت از غذا خوردن امتناع کرده و حتی پس از خوردن خوراکی اندکی هم سعی در استفراغ و خالی کردن معده خود می‌کرد. این عادت پس از رسیدن به وزن مطلوب نیز ادامه پیدا کرد تا اینکه متوجه شد درگیر بیماری به نام بی‌اشت‌هایی عصبی شده است. اکنون ۱۰ سالی است که راشل از این اختلال غیرارادی رنج می‌برد و با وجود کمک‌های مالی مردمی و حمایت‌های عاطفی همسرش هنوز نتوانسته فرآیند درمان را طی کند. راشل مبتلا به بیماری آنورکسیا شده و ظاهری شبیه استخوان دارد. او لاغرترین زن دنیا نام گرفته است.

خوردن یا نخوردن؟

بولیمیا و آنورکسیا دو بیماری مربوط به اختلالات عصبی هستند. بولیمیا یا همان bulimia nervosa بیماری مربوط به پرخوری عصبی و آنورکسیا یا anorexia nervosa بیماری اختلال در غذا خوردن و میل شدید به لاغری است. مبتلایان به بولیمیا افرادی هستند که علاقه شدیدی به غذا خوردن دارند و برخلاف آن‌ها بیماران آنورکسیا با وجود احساس گرسنگی شدید از غذا خوردن امتناع می‌کنند. بیماران هر دو دسته دچار اختلالات روانی بوده و پرخوری یا فرار از خوردن غذا برایشان امری غیرارادی و غیرقابل کنترل است. آن‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند خود را کنترل کنند و اکثر اوقات بعد از غذا خوردن سعی در استفراغ و خالی کردن معده خود دارند. از عوامل بروز این بیماری‌ها می‌توان به اعتماد به نفس پایین، ژنتیک، وسواس فکری، کمال‌گرایی افراطی و فشار‌های وارد شده از طرف خانواده و دوستان اشاره کرد. این بیماری‌ها بیشتر دامنگیر افراد زیر ۴۰ سال می‌شود. در گذشته بیشتر زنان جزو مبتلایان به این دو بیماری بودند، اما امروزه مردان نیز به دلیل مشکلات اجتماعی، وسواسی و... طیف وسیعی از مبتلایان به آنورکسیا و بولیمیا را تشکیل داده‌اند.

علائم رفتاری افراد مبتلا

افراد مبتلا به آنورکسیا از داشتن اضافه وزن حتی نیم گرم هم هراس دارند. آن‌ها همیشه از مواد خوراکی پرهیز کرده و به غذا به چشم دشمن قسم‌خورده‌شان نگاه می‌کنند. زمانی هم که چیزی میل کردند، به سرعت سعی در استفراغ و تخلیه آن از معده می‌کنند. بولیمیایی‌ها نیز میل شدیدی به غذا دارند و زمانی که خوراکی می‌بینند به صورت غیرارادی به آن حمله‌ور می‌شوند. البته این عادت استفراغ و استفاده از ملین‌ها در هر دو گروه وجود دارد. بولیمیایی‌ها به دلیل ترس از چاقی بیشتر و آنورکسیایی‌ها به دلیل تنفر از غذا و حفظ اندام، تن به هر کاری می‌دهند تا کالری وارد شده به بدن‌شان را نابود کنند. همیشه جلوی آینه در حال برانداز کردن خود هستند و نظر دیگران در رابطه با ظاهرشان بسیار برایشان پراهمیت است.

علائم روانی و جسمانی مبتلایان

با وجود تشخیص سخت این بیماری‌ها، اما نشانه‌های روانی و فیزیکی‌ای نیز وجود دارد. نشانه‌های روانی آن‌ها مانند بی‌خوابی، بدرفتاری، انزواطلبی، پوشیدن زیاد و غیرطبیعی لباس برای مخفی کردن بدن خود، اجرای عادت‌های عجیب غذا خوردن، ورزش‌های فوق‌سنگین، ایجاد محدودیت غذایی و... و نشانه‌های جسمی و فیزیکی نیز مانند لاغری غیرطبیعی، چاقی بیش از حد، سرگیجه، ریزش مو، مشکلات پوستی، کمبود ویتامین و املاح معدنی بدن، فشار خون، تپش قلب، اختلالات گوارشی، ورم دست و پا و خستگی شدید است. البته در خصوص بروز آنورکسیا و بولیمیا بیشتر عوامل روانی دخیل هستند تا جسمانی. به خصوص افرادی که وسواس فکری دارند و به نظرات دیگران بهای زیادی می‌دهند. افرادی که به شدت تحت تأثیر بازیگران و مدل‌ها قرار می‌گیرند و آن‌ها را الگو می‌دانند. وجود شبکه‌های مجازی نیز در این موضوع بی‌تأثیر نبوده و رفته رفته ذهن افراد به خصوص نوجوانان و جوانان را درگیر خود می‌کند.

پایان راه چیست؟

در صورت تداوم بیماری خطرات جدی جسمانی، روانی، مرگ یا حتی گرفتن تصمیم به خودکشی فرد بیمار را تهدید می‌کند. این بیماری‌ها عوارض زیادی مانند مشکلاتی قلبی و تبعات آن، کم‌خونی، از دست دادن عضله، پوکی استخوان، سوءتغذیه، اضافه وزن شدید، افسردگی، عدم رضایت از خود، اختلال شخصیتی و... را برای بیمار ایجاد می‌کند و جسم و روان فرد را به شدت درگیر کرده تا جایی که فکر خودکشی به دلیل عدم رضایت از خود نیز به ذهن فرد بیمار می‌رسد.

تشخیص و درمان

اگر شک دارید مبتلا هستید یا نه بهتر است سه گام حیاتی را بردارید. در قدم اول قد و وزن خود را بگیرید و تناسب آن‌ها را با یکدیگر چک کنید. در گام بعدی آزمایش‌های خون مربوطه را با تشخیص و درخواست پزشک متخصص انجام دهید و پروتئین، ویتامین‌ها، املاح، گلبول‌های قرمز و... بدن خود را بررسی کنید. در گام آخر به روانپزشک برای تأیید سلامت روانی مراجعه کنید. در صورت تأیید بیماری سعی کنید هرچه سریع‌تر تحت مراقبت‌های شدید پزشک قرار بگیرید. مراجعه منظم به روانپزشک را نیز در برنامه هفتگی خود جای دهید و در صورت لزوم از خانواده خود بخواهید در جلسه‌های کمک‌درمانی نیز شرکت کنند. در سبک زندگی خود تغییری اساسی ایجاد کنید. خانواده شخص بیمار با حمایت‌های روانی و عاطفی تأثیر بسزایی در فرآیند درمان دارند.

یک مد اجتماعی آسیب‌زا

تب باربی یا لاغر شدن به یک مد اجتماعی تبدیل شده و فردی که لاغر باشد حس زیبا بودن پیدا می‌کند و حتی گاهی دچار نوعی خودشیفتگی هم می‌شود. چاقی نوعی بیماری است و فرد نیاز به مداوا و حمایت اطرافیان خود دارد. امروزه عروسک‌های کودکان ما تبدیل شده به عروسک‌های باربی و فرزندان‌مان نیز تحت تأثیر آن‌ها از دو سالگی به فکر تناسب اندام هستند. این عادت در ذهن‌شان می‌ماند تا رسیدن به سنین جوانی و تبدیل شدن به نوعی وسواس فکری و اختلال عصبی. پس از مدتی به کل دست از غذا خوردن می‌کشند و برای شبیه شدن به عروسک‌های دوران کودکی‌شان و باربی‌ها زیر تیغ جراحی می‌روند.

داشتن تناسب اندام برای سلامت جسم بسیار مفید است، اما آنورکسیایی شدن خیر. نیازی نیست که همه دارای بینی صاف و چشمانی درشت و... باشند، گاهی تفاوت‌ها نیز زیباست. در بین این همه بینی عملی و صورت‌های پروتزی، صورت‌های خدادادی جلوه‌ای دیگر دارند. برای کمی اضافه وزن نیازی نیست خود را به آب و آتش بزنید تا به وزن ایده‌آل برسید. گاهی کمی اضافه وزن هم باعث زیبایی شما می‌شود.

بهتر است در صورت وجود اضافه وزن لقمه را دور سرتان نچرخانید و به جای اجرای رفتار‌های عجیب و غریب به متخصص تغذیه رجوع کنید و با دریافت برنامه غذایی صحیح و زیر نظر او به اندام مطلوب خود برسید. با این روش نه تنها از شر بیماری‌هایی مانند آنورکسیا، بولیمیا و... در امان هستیم، بلکه از غذا خوردن و هر روزمان لذت خواهیم برد.