بیرونقی کنسرتها!
«۸۰ درصد ایرانیها اصلاً به کنسرت نمیروند»؛ این آمار را ایسپا اعلام کرده است. علاوه بر آن تاکید دارد که ۸.۶ درصد ایرانیها هر چند سال یکبار و ۷.۵ درصد هم فقط سالی یکبار پایشان به کنسرتهای موسیقی باز میشود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آفتاب یزد، در این میان، تنها نیم درصد ایرانیها ماهی یکبار و نیم درصد هم ماهی چندبار کنسرت میروند. این طور که معلوم است گرانی یقه همه چیز را گرفته و در این بین، محصولات و رویدادهای فرهنگی اولین قربانیان این وضعیت هستند. تکلیف کتاب و مطبوعات که روشن است و حالا گرانی به بلیتهای کنسرت هم رسیده است. با این اوصاف موضوعی که امروز با آن رو بهرو هستیم افزایش موسیقیها و کنسرتهای خیابانی در خلال کاهش کنسرتهای هنرمندان است که معمولا برای درآمدزایی صورت میگیرد.
*هزینه بالای بلیت کنسرتها
گفته میشود که یکی از علتهای اصلی بیمیلی ایرانیها برای کنسرترفتن، هزینه بالای بلیت کنسرتها آن هم در شرایط اقتصادی این روزهای کشور است، با این همه مشخص است که تعداد کنسرتها نیز به دلیل همین بیمیلی مردم تا حد زیادی کاهش یافته است. مسلم است که تفریحات فرهنگی مثل کنسرت از سبد کالایی خیلی از ایرانیها حذف شده است و در خیلی از شهرستانها هم اصلا کنسرتی برگزار نمیشود. سیستان و بلوچستان جزو آن دسته شهرستانهایی است که به ندرت کنسرتی در آن برگزار میشود!
بلیت هر کنسرت معمولا از 50 هزار تومان شروع میشود و تا سقف 200 هزار تومان نیز ادامه دارد. برای مثال بلیت کنسرت اخیر علیرضا طلیسچی از 50 تا 185هزار تومان به فروش گذاشته شده است، قیمت بلیت کنسرت «با من بخوان» علیرضا قربانی از کف 60هزار تا سقف 180هزار تومان فروخته شده است. کف قیمت بلیت کنسرت مردادماه فرزاد فرزین 50هزار تومان و سقف آن 185هزار تومان تعیین شده است؛ درحالیکه کنسرت اخیر پرواز همای با عنوان «اپرای حلاج» از 80هزار تومان آغاز شده و تا 170هزار تومان فروخته شده است.
*ناراحتی هنرمندان
این در حالی است که خیلی از هنرمندان نیز از این موضوع ناراحت هستند، حسین زمان، خواننده موسیقی پاپ کشورمان که بعد از ۱۷ سال اجازه فعالیت گرفت در نخستین کنسرتش درباره گرانی بلیتهای کنسرت گفته بود: «من از اینکه قیمت بلیتهای کنسرت تا این حد بالاست بهشدت غمگینم و ناراضی هستم و عاجزانه از مسئولان میخواهم که هزینه بلیت را کاهش دهند. چه اشکالی دارد؟ هزینههای جانبی را پایین بیاورند تا مردم بتوانند در کنسرتها حضور پیدا کنند. اگر فضایی در اختیار من بگذارند، من و گروهم حاضریم بدون دستمزد هر تعداد شبی که بخواهند کار کنیم.» پیش از این هم خیلی از خوانندگان دیگر وعده داده بودند که به دلیل گرانی بلیتهای کنسرت حاضر هستند که کنسرت خیابانی برگزار کنند. از جمله هنرمندانی که بر این موضوع تاکید داشت همایون شجریان بود. او پیشتر در صفحه اینستاگرامی خودش نوشته بود: «عزیزان در این ایام که چون سیاوش در گذر آتش هستیم نمیدانم چه کنیم تا حالمان کمی بهتر شود. چنانچه مشکل مجوز نباشد سراپا در خدمتم تا بدون هیچ انتفاعی کنسرت خیابانی گسترده برای شما عزیزان اجرا کنم. شاید دلمان در کنار یکدیگر آرام بگیرد.» این موضوع با اینکه با استقبال عمومی همراه بود اما به بهانههایی مثل نبود زیرساخت لازم برای کنسرت خیابانی تاکنون محقق نشده است.
*افزایش کنسرتهای خیابانی
اگر به بازارهای تهران سری زده باشید یا از وسایل حمل و نقل عمومی مثل مترو استفاده کنید مطمئنا با جوانانی روبهرو شده اید که ساز به دست، موسیقی مینوازند و افراد خوشذوق زیادی هم هستند که در حال لذت بردن از این موسیقیها، مبالغی را به نوازنده پرداخت میکنند. موسیقی خیابانی خیلی وقت است که زیر پوست شهر در جریان است اما این روزها به دلیل مشکلات اقتصادی که وجود دارد هنرمندان زیادی برای کسب درآمد مجبور به عرضه هنرشان به این طریق هستند. از طرف دیگر از آن جایی که گرانی بلیتها این اجازه را به خانوادهها نمیدهد که بتوانند به کنسرت خواننده مطلوبشان بروند بنابراین کنسرتهای خیابانی از طرف افراد جامعه نیز با استقبال بیشتری روبهرو شده است، اما همچنان پیچوتابهای زیادی برای اخذ مجوز کنسرتهای خیابانی وجود دارد و این پیچوتابها با وجود پیگیریهای اعضای شورای شهر نیز تاکنون به جایی نرسیده است.
*دولت و سهم 10 درصدیاش از بلیتفروشیها
این طور که معلوم است مسئولان نهتنها قصد آسان کردن شرایط کنسرت رفتن را ندارند، که حتی در خیلی از موارد هیزم بر آتش ریختهاند و تصمیم گرفتهاند ۱۰ درصد از درآمد بلیتفروشی کنسرتها را از تهیهکنندگان بگیرند و میگویند درآمد ناشی از این محل برای ساماندهی فعالیتهای فرهنگی، هنری و تعمیر، تجهیز و اداره مجتمعهای فرهنگی و هنری شهرستانها غیر از مراکز استان، اختصاص پیدا میکند. هنرمندان زیادی نیز از این طرح شکایت دارند و میگویند عاقبت آن، گرانی بیشتر بلیت و کمتر شدن مخاطبان کنسرتهای موسیقی است. در همین زمینه ۲۰۰۰ هنرمند موسیقی در نامهای به این مصوبه اعتراض کرده بودند و آن را «دستاندازی به جیب هنرمندان موسیقی» خواندند و خواستار لغو آن شدند. یکی از هشدارهای جدی درباره طرح ۱۰ درصد این است که چنین هزینهای حتماً از جیب مردم پرداخت خواهد شد؛ کما اینکه به ظن خیلیها در حال حاضر و با شروع فصل کنسرتها، هزینه بلیتها افزایش یافته و این قانون، دلیل مهم این افزایش قیمتها شمرده میشود.
*همه هزینهها از جیب مردم
این طور که معلوم است متولی خاصی برای تعیین قیمت بلیت کنسرتها وجود ندارد و تهیهکنندگان بر اساس معیارهای خودشان قیمتها را تعیین میکنند و حتی در برخی کنسرتها بلیتهای ۴۰۰ هزار تومانی هم فروخته میشود. چنین آشفتهبازاری باعث پسزدن بیشتر کنسرتها از سوی مردم و البته لطمه بیشتر به کنسرتهای موسیقی فاخر و ایرانی شده است. هر چه که هست پرواضح است که همه هزینهها از جیب مردم پرداخت میشود و متاسفانه اوضاع اقتصادی نیز به نحوی است که خیلی از مردم توان پرداخت هزینههای این چنینی را ندارند؛ بنابراین کنسرت از سبد خانوادهها حذف میشود و در نهایت مردمی که تنها دلخوشیشان دیدن زنده کنسرت هنرمند مورد علاقهشان است، حالا از این موضوع بیبهره هستند و این موضوع به گفته کارشناسان افسردگی را در جامعه افزایش میدهد.