سوریه کشوری با بیشترین رشد اقتصادی در سال۲۰۱۹
پس از هشت سال جنگ و نابسامانی، با طلوع آفتاب صلح و از پای درآمدن تروریسم، حالا نوبت به ساخت و ساز و توسعه اقتصادی سوریه رسیده است. مردم که از گوشه‌گوشه این کشور گریخته بودند، اندک اندک به خانه‌هایشان باز می‌گردند تا با زدودن غبار اندوه و از دست رفتن عزیزانشان، خود را مهیای کسب و کار و ساخت و ساز کشورشان کنند. آمارها نشان می‌دهد، سال ۲۰۱۹، سال رونق و توسعه سوریه است.
به گزارش اقتصادآنلاین، ایران نوشت؛ در میانه کشورهایی که در سال جدید میلادی در عرصه اقتصادی عملکردی قابل قبول خواهند داشت، بالاترین رکورد در اختیار سوریه است. پیش‌بینی می‌شود نرخ رشد اقتصادی سوریه به ۹.۹ درصد برسد تا بالاترین نرخ رشد را در میان کشورهای جهان داشته باشد. سامر خلیل، وزیر اقتصاد و تجارت خارجی سوریه با تأکید بر گزارش این مجله انگلیسی گفت: «چنین گزارش‌هایی با چشم‌انداز اقتصادی سوریه که برای آینده ترسیم شده است، تطابق دارد زیرا دولت اقدامات لازم را برای بازگرداندن شکوفایی به اقتصاد سوریه اتخاذ کرده است. آنچه در انتشار چنین گزارش‌هایی اهمیت دارد، این است که نوع نگاه جهان به اقتصاد سوریه متحول خواهد شد و واقعیت‌های این کشور مجال ابراز پیدا می‌کنند».
هموار کردن مسیر روابط دیپلماتیک جهان با سوریه
از سوی دیگر، آثار توسعه و رونق را در عرصه دیگری هم به وضوح می‌توان جست. طولانی‌تر شدن صف کشورهایی که درصدد بازگشایی سفارتخانه‌هایشان در سوریه هستند. گزارش‌ها نشان می‌دهند، انگلیس با ترمیم ساختمان سفارت خود، می‌خواهد بزودی سفارتش را در دمشق بازگشایی کند. منابعی می‌گویند، سفیر انگلیس قصد دارد به سوریه برگردد و مأموریت دیپلماتیک خود را از سر بگیرد. پیتر فورد سفیر سابق انگلیس در سوریه، گفته بود امریکا نمی‌تواند مانع از سرگیری روابط دیپلماتیک میان کشورهای اروپایی و عربی با سوریه شود و کشورهای اروپایی روابط خود با دمشق را بدون پیش‌شرط از سر می‌گیرند.
پس از این کشور، هم ایتالیایی‌ها در راستای بازسازی ساختمان سفارت خود وارد عمل شدند تا روابط دیپلماتیک دو کشور دوباره آغاز شود. اما پیش از این دو کشور اروپایی، بسیاری از کشورهای عربی اقدامات لازم را برای بازگشایی سفارت‌های خود در سوریه انجام داده بودند تا بر عقب‌نشینی از مواضع پیشین خود مهر تأییدی بزنند. کویت خبر داده بود، پس از هفت سال مجدداً سفارت خود را در دمشق راه اندازی خواهد کرد. بحرین هم ۲۸ دسامبر ۲۰۱۸، با انتشار بیانیه‌ای خبر داد فعالیت‌های سفارتخانه این کشور آغاز شده است. اما امارات متحده عربی پیش از این کشورها، در ۲۷ دسامبر سفارت خود در دمشق را بازگشایی کرد. وئام وهاب رئیس حزب توحید عربی با اشاره به میل کشورهای عربی برای بازگشت دیپلماتیک به سوریه گفت: «همه سفارتخانه‌ها بزودی به سوریه بازخواهند گشت».
نمایندگان مجلس اردن نیز روز یکشنبه، ضمن هشدار درباره پیامدهای بی‌توجهی به اهمیت روابط دیپلماتیک با سوریه، از دولت خواستند سفارت این کشور را در بالاترین سطح دیپلماتیک در دمشق بازگشایی کند. خبرنگار روسیاالیوم در امان گزارش داد محافل مردمی و نیمه‌رسمی اردن به سرعت خواستار از سرگیری روابط با دمشق شدند. از نشانه‌های این تمایل می‌توان به این اشاره کرد که بلافاصله پس از بازگشایی گذرگاه مرزی میان اردن و سوریه، این گذرگاه پُر از شهروندان اردنی و سوری شد و به دنبال آن هیأت رسمی از پارلمان اردن به دمشق سفر و با بشار اسد دیدار کرد.
اما این بازار داغ مخالفانی هم دارد؛ نصرالحریری رئیس هیأت مخالفان سوری که در ریاض اقامت دارد، گفت: «از آشتی دیگر کشورها با دولت سوریه و بازگشایی سفارت‌های خارجی در دمشق غافلگیر شدیم. امیدوارم آنها در این تصمیم بازنگری کنند».
دولت سوریه نیز در تلاش است تا زیرساخت‌های لازم را برای بازگشت کشورش به عرصه‌های جهانی به سرعت فراهم کند. در همین راستا، وزارت حمل و نقل این کشور اعلام کرد که تمام اقدامات لازم را برای آماده‌سازی فرودگاه‌های این کشور با هدف میزبانی از پروازهای خارجی فراهم کرده است. به گزارش رسانه‌های سوری، فرودگاه‌های این کشور یک به یک آماده میزبانی از هواپیماهای خارجی می‌شوند و حتی مسئولان سوری از تلاش برای احداث فرودگاه‌های جدید در این کشور و توسعه ناوگان هوایی سوریه خبر داده‌اند. اما روزنامه قطری العربی الجدید به نقل از یک منبع مصری نیز اعلام کرد که شرط عربستان، امارات، بحرین و مصر برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب پایان دادن به نفوذ ایران در این کشور است. این منبع افزود: «اگر بشار اسد این شرط را بپذیرد، پایتخت‌های تمام کشورهای عربی بر روی او باز خواهد شد، و رهبران کشورهای عربی به‌طور رسمی وارد دمشق خواهند شد».
سوءاستفاده رژیم صهیونیستی از فرصت تازه
با سفر جان بولتون، مشاور امنیت ملی امریکا به بلندی‌های جولان، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از او خواست تا به عنوان بخشی از معامله خروج نیروهای امریکایی از سوریه حق حاکمیت این رژیم را بر بلندی‌های جولان اشغالی به رسمیت بشناسد و امنیت این رژیم بیش از پیش تأمین شود.
