حسادت فرزندتان را مدیریت کنید

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، چطور می‌توان به فرزندان یاد داد که با حسادت شان بدرستی مواجه شوند و آن را مدیریت کنند؟

1-‌ به فرزندتان بیاموزید که حس حسادتش را سرکوب و مخفی کند. از مذموم بودن و قبیح بودن این حس برایش بگویید و یادش بدهید که آن را با رفتارهای مثبت جایگزین کند. رفتار مثبت در مقابل حسادت یعنی رقابت، تلاش بیشتر و آرزوی خوب داشتن برای دیگران. یادتان باشد عیان کردن حسادت و میدان دادن به آن، باعث می‌شود این حس ادامه پیدا کند و مدام شعله ورتر شود. اما سرکوب حسادت و جایگزین کردن رفتار درست می‌تواند هم از او انسان سازگارتری بسازد و هم این حس را کمرنگ‌تر کند.

2- فرزندتان را به خاطر حسادت سرزنش نکنید. به او بگویید که هر کسی ممکن است چیزی را که دیگری دارد، دوست داشته باشد یا دلش بخواهد جای کسی دیگر باشد. در این مواقع به جای عصبانی شدن و بدرفتاری با آن فرد، باید بگوید: «منم دوست دارم چنین چیزی داشته باشم یا چنین کاری بکنم.»

3- به فرزندتان یاد بدهید آنچه دیگران هستند یا دارند، الزاماً بهتر از آنچه او هست یا دارد نیست. اگر دوستش قد بلندتری دارد، در عوض او موهای بهتری دارد. یا اگر دوستش در ریاضی بهتر است، او مهارت‌های انشا‌ نویسی بهتری دارد. در واقع باید سعی کنید موضوع حسادت را به شکل یک تفاوت نشان دهید و از او بخواهید بر نقاط قوت خود تمرکز کند نه نقاط قوت دیگران.

4- گاهی باید جلوی حسادت بچه‌ها ایستاد و آن را در نطفه خفه کرد. مثلاً وقتی بچه‌ها به امکانات دیگران حسادت می‌کنند و از شما یا خودشان توقعات بیجا دارند. اگر فرزندتان به موبایل دوستش حسادت می‌کند، نباید خودتان را به هر دری بزنید تا برای خواباندن آتش حسادت او مشابه همان موبایل را برای او تهیه کنید. برایش توضیح دهید که مقایسه، مبنای حسادت است و در چنین موضوعاتی مقایسه کار اشتباهی است. نیازی نیست به هر قیمتی شده خواسته‌های مادی غیرمنطقی او را برآورده کنید.

5- حسادت را به یک رقابت منصفانه و انگیزه پیشرفت تبدیل کنید. به فرزندتان بگویید که لازم نیست از موفقیت دیگران عصبانی باشد. به جای آن باید هدفگذاری کند و برنامه داشته باشد تا خودش را ارتقا دهد و به جای بهتری برسد.

6- گاهی وقت‌ها نوشتن احساسات منفی می‌تواند به فرزندتان کمک کند که از دام حسادت رها شود. نوشتن به شفاف شدن احساسات و افکار کمک می‌کند و گاهی در خلال نوشتن، فرزند نوجوان شما در می‌یابد که آنچه به آن حسادت می‌کرده آنقدرها هم مهم نیست و حتی شاید احمقانه هم باشد!