توجیه اقتصادی پالایشگاه سیراف در هاله‌ای از ابهام/ چرا پس از گذشت چهار سال سیراف هنوز در پله نخست قرار دارد؟!
طرح پالایشی سیراف با ظرفیت ۴۸۰ هزار بشکه در روز با گذشت چهار سال همچنان در مرحله انتخاب سرمایه گذار و در گیر و دار تامین سرمایه به سر می برد و وضعیت اقتصادی این پروژه چه برای سرمایه‌گذاران و چه برای اقتصاد ملی ابهاماتی وجود دارد.
به گزارش اقتصادآنلاین، گفتنی است کل تولید میعانات گازی ایران از پارس جنوبی حداکثر ۹۷۰ هزار بشکه در روز خواهد بود و تعهدات جاری تامین میعانات گازی بعنوان خوراک در پالایشگاه های نفتی و پتروشیمی ها ۶۵۰ هزار بشکه در روز است، در نتیجه تنها ۳۲۰ هزار بشکه از این میعانات قابل استفاده خواهد بود که کمتر از خوراک مورد نیاز هشت پالایشگاه سیراف است و هنوز چاره ای برای رفع این کمبود اندیشیده نشده است.
از سویی دیگر تولیدات طرح مذکور عمدتا نفتا خواهد بود لیکن در ایران هیچ پروژه پتروشیمی خوراک مایع جدیدی کلید نخورده و به دلیل قیمت ارزان گاز تحویلی به پتروشیمی‌ها و با توجه به ممنوعیت سرمایه‌گذاری دولتی بعید است در آینده نیز چنین طرحی کلید بخورد.
از طرف دیگر ورود حجم قابل توجه نفتای تولیدی سیراف به بازار جهانی، قیمت این محصول را در بازارهای جهانی کاهش خواهد داد. با این شرایط به نظر می رسد طرح پالایشی سیراف توجیه اقتصادی خود را از دست داده است.
