تفاله‌های بی‌ارزش در فضای مجازی
وقتی پیرامونمان لبریز از اتفاقات بد است، هرکاری کنیم ما هم به آن آغشته می‌شویم اما می‌شود اندکی صبوری به خرج داد، به سرعت زیر بهمن اخبار بد نرفت و به غلتاندن اشتباه خبرهای بد دست نزد.
به گزارش اقتصادآنلاین، احسان محمدی در روزنامه آرمان امروز نوشت: سرگین‌غلتانک یا سوسک سرگین نوعی سوسک است که به شکل خاصی تغذیه می‌کند. این سوسک‌ها از توانایی ویژه‌ای در جمع‌آوری تغذیه خود برخوردارند. هر سرگین‌غلتانک می‌تواند در یک شب مقدار غذای ۲۵۰بار سنگین‌تر از وزن خود را جابه‌جا و دفن کند. شاید مقایسه آزاردهنده‌ای به‌نظر برسد اما برخی از ما در زندگی روزمره نقش سرگین‌غلتانک را بدون اینکه متوجه بشویم بر عهده می‌گیریم.
هر روز خبرهای بد و متعفن، عکس‌های آزاردهنده و روح‌خراش، ویدئوهای ناامیدکننده و تفاله‌های بی‌ارزش را غلت می‌دهیم و این‌ور و آن‌ور می‌بریم، هم برای دیگران می‌فرستیم و هم با خود به رختخواب می‌بریم. این خبرها که به افکار تبدیل می‌شوند، می‌توانند اندک‌اندک روی رفتار ما هم تاثیر بگذارند و بدون آنکه متوجه شویم به قاصد خبرهای همه‌تلخ تبدیل می‌شویم؛ کسی که او را جزو افراد سمی دسته‌بندی می‌کنند. کسانی که باید از آنها پرهیز کرد، گریخت! حتی اگر بهترین عطرها را بزنید و آراسته‌ترین لباس‌ها را تن کنید وقتی از یک دالان متعفن و پرزباله رد می‌شوید باز هم بوی بد خواهید گرفت. مثل همان جمله که آدمی وقتی با کسی نشست و برخاست کند حتی اگر خوی او را نگیرد، بویش را می‌گیرد. در این تردیدی نیست. در فضایی که سیاه و زغالی است سر و دست و تن آدم سیاه می‌شود.
وقتی پیرامونمان لبریز از اتفاقات بد است، هرکاری کنیم ما هم به آن آغشته می‌شویم اما می‌شود اندکی صبوری به خرج داد، به سرعت زیر بهمن اخبار بد نرفت و به غلتاندن اشتباه خبرهای بد دست نزد. هر روز در شبکه‌های اجتماعی اخبار ناخوشایندی دست‌به‌دست می‌شود و عکس‌ها و ویدئوهایی بازدید میلیونی پیدا می‌کنند که جز ترویج یأس و ناامیدی، القای حس بدبختی، تلقین سقوط کردن در چاهی که هیچ انتهایی ندارد و... هیچ سودی ندارد. مشکلی را حل نمی‌کند و تنها حال عمومی دیگران را بدتر می‌کند. از سفیدنمایی به همان اندازه فراری‌ام که از سیاه‌نمایی! قرار نیست مخاطب گرسنه را با نشان‌دادن عکس غذا سیر کرد. کار رسانه هم نباید فریب افکار عمومی باشد اما در شبکه‌های اجتماعی مواظب این باشیم که هر خبر و نظری را بازنشر نکنیم. اگر خبر خوبی نمی‌دهیم حداقل با خبرهای بد روز دیگران را خراب‌تر نکنیم. باور کنیم که هر کس مصیبت‌های خودش را دارد و با مصیبت‌افزایی به او کمکی نمی‌کنیم. بسیاری از این اخبار غلط، بدون منبع و فاقد محتوا هستند. آبروی افراد را حراج می‌کنند، تحقیر ملی را به‌دنبال دارند و انگار مدام به هم می‌گوییم اینجا بدترین جای دنیاست، ما مفلوک‌ترین، بیچاره‌ترین، دزدترین و بدترین مردم روی کره زمین هستیم.
با این اخبار بسیاری اوقات دیگرانی که دوست داریم و آرامششان برایمان مهم است را گرفتار این تلاطم‌های روانی خطرناک می‌کنیم و اسمش را می‌گذاریم اطلاع‌رسانی! قاصد خبرهای بد نباشیم. اخبار متعفن و بی‌فایده را دست‌به‌دست نکنیم و به بزرگ‌ترشدن آنها کمک نکنیم.
