تصمیم گیری از مهمترین مهارتها
تصمیم گیری یکی از مهمترین مهارتهای انسانی است و فرزند شما برای تبدیل شدن به فردی سالم و بالغ، نیازمند رشد و توسعه این مهارت ویژه است. تصمیم گیری از آن رو اهمیت زیادی دارد که مسیر درست زندگی را به فرزند شما نشان میدهد. اما دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، درصورت آموزش تصمیم گیری صحیح به فرزندانتان، میتوانید آسوده باشید که آنها در زندگیشان از مزایای با ارزشِ این مهارت بهره خواهند برد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، تصمیمگیری درست و بهموقع حس رضایت و خشنودی را در زندگی فرد به ارمغان میآورد و این رضایت جز با انتخابی درست به وجود نخواهد آمد. هرچند هنگامی که فرزند شما تصمیمات خوبی اتخاذ نکند دچار ناراحتی و مشکل خواهد شد اما همین تجربیات و آموختن از آنها، مسیر درستی را برای تصمیمگیریهای صحیح آینده، برای او فراهم میکند. با این مقاله همراه باشید تا مطالب بیشتری درباره تقویت مهارت تصمیم گیری در کودکان یاد بگیریم.
تشویق فرزندان به تصمیمگیری
تشویق فرزندتان به تصمیمگیری، بهسادگی بیان این جمله که «خودت تصمیم بگیر و اختیارت با خودته» نیست. بهجای آن باید تصمیمگیری درباره مسائل مختلف را بهصورت قدمبهقدم و بر اساس سن و بلوغ فکری فرزندانتان به آنها واگذار کنید. چون در غیر این صورت ممکن است که فرزندتان به خطر بیفتد. اما نگران نباشید، شما میتوانید بهمرور زمان، مهارت تصمیم گیری درست را به کودکتان بیاموزید. برای مثال؛ نباید به فرزندتان بگویید که میتواند هر آبنباتی را که دوست داشت از بین آبنباتهای فروشگاه انتخاب کند. در این صورت یا از فرط دودلی، دستپاچه و در تصمیم گیری ناتوان میشود یا دلش میخواهد همه وسایل داخل فروشگاه را بخرد. کاری که باید بکنید این است که حق انتخاب از بین چند آبنبات مشخص را به او بدهید تا او از بین آنها به انتخاب موردنظرش برسد.همچنان که فرزندتان بزرگتر میشود، میتوانید تصمیمگیریهای او را گسترش دهید تا بهمرور زمان مهارت تصمیمگیری در او تقویت و برای تصمیمات مهم و سرنوشتساز زندگی آماده شود. درواقع با هر تصمیم گیری به فرزندتان میآموزید که تصمیمات خوب و بد را از هم تمیز دهد و عواقب تصمیم خود را به عهده بگیرد. یادتان باشد که این هم یکی از راههای نزدیک شدن به فرزندتان است؛ وقتی که بهترین دوست او باشید میتوانید از تصمیماتش آگاه شوید و بهموقع از حق مداخله خود برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی استفاده کنید. فراموش نکنید که مداخله شما باید بسیار هوشمندانه، دقیق و در زمان درست باشد.
تصمیمگیری خوب
بخشی از کمک شما به فرزندتان برای اخذ تصمیمی خوب، مربوط به فرایند تصمیم گرفتن است. شما باید به فرزندتان بیاموزید که چگونه قدمبهقدم، به تصمیم مناسب برسد. تصمیم گیری فرایند پیچیدهای دارد و سالها تجربه لازم است تا به این مهارت دست پیدا کنیم. هیچکس نیست که بتواند ادعا کند که همیشه بهترین تصمیمات را میگیرد، از آنجا که کودکان فاقد تجربه و چشمانداز مناسب درباره موضوعات هستند، معمولا درجا و برمبنای رسیدنِ فوری به نتیجه تصمیم میگیرند. اولین چیزی که باید به آنها بیاموزید این است که قبل از پریدن، لحظهای توقف کنند. کودکان شما تنها با چند ثانیه تردید، قادرند تا از اخذ تصمیمات بد جلوگیری کنند. البته ناگفته نماند که توقفِ پیش از پرش در کودکان به تفکر نیاز دارد که چنین چیزی در نهاد کودک وجود ندارد چون او یک فرد بزرگسال نیست. اما مطمئن باشید که میتوانید فرزندتان را هرگاه که میخواهد بدون تفکر تصمیم بگیرد متوقفش کنید. درست است که نمیتوانید همیشه و همه جا او را زیر نظر داشته باشید، اما زمانهایی که میخواهد بدون فکر تصمیم بگیرد (همه ابعاد موضوع بهروشنی برایش مشخص نیست،) از او بپرسید که چگونه میتواند درباره این موضوع مشخص، تصمیمی متفاوت از آنچه درحال حاضر به آن رسیده است، بگیرد؟بعد از اینکه فرزندتان آموخت تا قبل از تصمیمگیری بهاندازه کافی صبر کند، باید به او بیاموزید که چند سوال کلیدی و مهم را از خودش بپرسد:
«چرا دلم میخواهد که این کار را انجام بدهم؟» این پرسش کمک میکند تا فرزندتان انگیزه خود را از یک تصمیم گیری مشخص درک کند. معمولا کودکان حداقل بعد از تصمیم گیری میدانند که چرا چنین تصمیمی گرفتهاند و تفاوت تصمیم غلط و درست در زمینه آن موضوع مشخص را تشخیص میدهند. معمولا یکی از مشکلات متداول درمورد تصمیمگیری، مواجهه کودک با انگیزههای متضاد است. ممکن است که فرزند شما بداند که انجام فلان کار یا گرفتن فلان تصمیم، کاری دور از فکر و اشتباه است؛ اما تحت تأثیر همسالان خود مخصوصا اگر در سنین بلوغ باشد، آن کار را انجام بدهد. تنها آموزش صحیح و مشخص کردن عواقب هر تصمیم میتواند فرزند شما را از رفتن مداوم به «سمت تاریک» تصمیمگیری باز دارد.
«چه انتخابهایی دارم؟» فرزند شما ممکن است هنگام تصمیم گیری با چند گزینه مواجه شود. به عنوان نمونه ممکن است که یکی از افراد گروه بچهها، اغذیهای داشته باشد که دیگران به آن علاقهمند باشند و یکی از بچهها به دیگران پیشنهاد کند تا آن خوراکی را بهزور از کودک موردنظر بگیرند یا علیرغم میل باطنی او، خوراکی اش را با او شریک شوند. در این مرحله فرزندتان چند گزینه برای انتخاب دارد: ۱. او هم با دوستانش در گرفتن خوراکیِ بچه مورد نظر همراهی کند. ۲. از خیر خوراکی بگذرد و رفتار دوستانش را هم نادیده بگیرد ۳. با دوستانش همراه نشود و آنها را هم از کاری که میخواهند انجام بدهند منصرف کند. دانستن این چند گزینه میتواند بهوضوح به فرزندتان نشان دهد که چه تصمیماتی میتواند بگیرد و او اینگونه تشخیص میدهد که کدام تصمیم درستتر است.
«بعدش چه خواهد شد؟» این سوال که اتفاقا پرسش مهمی هم هست در واقع کودک را وادار میکند تا به عواقب تصمیم خود فکر کند. درواقع کودک از خودش میپرسد که اگر تصمیم اشتباهی بگیرم دچار چه مشکلی میشوم و این مشکل چقدر میتواند بد باشد؟! کودکان نیاز دارند تا درباره خطرات و همچنین پاداشهای کوتاهمدت و بلندمدت تصمیمی که میگیرند، قضاوت درستی داشته باشند. چالشی که در این مقطع، کودک را درگیر میکند، این است که کودکان معمولا خطرات و تاوان تصمیم موردنظر را دستکم و مزایای آن را بسیار بیشتر از آنچه در واقعیت وجود دارد، درنظر میگیرند. چنانچه انتظارات خود را بالا ببرید و از عواقب سخت ناشی از تصمیمگیری اشتباه آنها نگذرید، احتمالا آنها پیش از اقدام به هر کار نابخردانهای دوباره فکر خواهند کرد. در نهایت مهمترین پرسشی که کودک شما باید از خود بپرسد این است: «تصمیمی که گرفتهام به نفعم است؟» درک بهترین تصمیم در درازمدت و کوتاهمدت و تصمیمگیری بر اساس نفع شخصی یعنی رسیدن به نقطه اوج فرایند تصمیمگیری.
هدایت فرزند در تصمیم گیریها
شما میتوانید از طریق هدایت فرزند خود در تصمیم گیریها، به او کمک کنید تا تصمیم گیری خوب را بیاموزند. این هدایت اجازه میدهد تا فرزندتان فرایند تصمیم گیری را بهطور کامل درک کند و ببیند که از ابتدا تا انتهای اتخاذ تصمیم، یک فرد بالغ چه مراحلی را طی میکند. شما میتوانید درطول روند تصمیم گیری فرزندتان، با کودکتان همکاری کنید تا نکات کلیدی مربوط به تصمیمش را شناسایی کند و گامهای متفکرانهای در زمینه موضوع موردنظرش بردارد. بعد از اینکه فرزندتان تصمیمش را گرفت، میتوانید به او کمک کنید تا آن را عملی کند و یاد بگیرد که درصورت بد شدن نتیجه تصمیم، چرایی آن را درک و از آن کسب تجربه کند.