اپوزیسیون در نفت؟
وزیر نفت روز گذشته در آیین بهره‌برداری از سه طرح پتروشیمی به کنایه از بی‌اختیار بودن خود گفت؛ از اینکه برنامه‌های بسیاری برای توسعه صنعت نفت داشته و معلوم نیست چه کسی در پشت پرده اجازه نمی‌دهد وی به تحقق اهداف خود مشغول باشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جوان، گرچه مقصود این اظهارات برای کارشناسان حوزه انرژی مشخص و مبرهن است، اما باید قبول کنیم دورانی را تجربه می‌کنیم که بیشتر مدیران و وزرا، برای توجیه ناتوانی خود و به عقب راندن کشور به چنین موضوعات نخ‌نما شده‌ای چنگ می‌زنند.
در این میان طبیعی است که بیژن نامدار زنگنه بیشتر از هر مقام مسئول دیگری از این دستاویز به سود خود بهره ببرد؛ دلیلش هم روشن است، او قول‌های بزرگی داده بود که در تحقق آن شکست بدی را تجربه کرد و منافع ملی را هم به دره عمیقی سوق داد.
آقای زنگنه تعهد کرده بودند پرونده فاز‌های پارس جنوبی را در سال ۹۶ ببندد، تولید نفت و میعانات گازی را در سال ۹۶ حتی با وجود تحریم به ۷/۵ میلیون بشکه در روز برساند، پالایشگاه ستاره خلیج فارس را در سال ۹۴ تکمیل کند، پالایشگاه‌های سیراف را در سال ۹۶ به بهره‌برداری برساند، ۲۰۰ میلیارد دلار برای صنعت نفت سرمایه‌گذاری جذب کند و... همه این برنامه‌ها و هدف‌گذاری‌ها حاصل نگاهی بود که طرفداران شیخ‌الوزرا، آن را «توسعه‌گرا» می‌نامیدند و قطعاً وزیری که چنین برنامه‌ای را رسماً اعلام می‌کند، حتماً برای اجرای آن هم باید نقشه عملیاتی داشته باشد.
فرض می‌گیریم وزیر نفت برای اجرای برنامه‌های خود اراده راسخی داشته‌است، پس چه اتفاقی رخ داده است که آقای زنگنه در مسیر خود کم آورده‌است؟ آیا فشار‌های بیرونی تأثیر‌گذار بوده‌است؟ آیا عده‌ای در داخل چوب لای چرخ وی گذاشته‌اند؟ آیا نهاد‌های نظارتی برای وی مانع‌تراشی کرده‌اند؟
هیچ‌یک از این موارد را نمی‌توان به دیده یقین نگریست، زیرا سیستم نظارتی کشور به حدی با وزیر نفت همراه است که به‌راحتی بر کار‌های غیرقانونی وی صحه می‌گذارند و وقتی درباره قرارداد توتال، دروغ‌ها آشکار می‌شود، هیچ برخوردی با مسببان تضییع منافع ملی نمی‌شود.
آقای زنگنه باور بفرمایید شما هم مجلس را همراه خود دارید و هم دولت را در کنار خود می‌بینید؛ قوه قضائیه هم در پرونده کرسنت و قرارداد‌های نفتی هم کمک حال شما بوده‌اند، پس چه نهادی و چه فشاری و چه پشت‌پرده‌ای موجب شده تا وزارت نفت به اهداف خود نرسد؟
زمانی که خیل عظیمی از نمایندگان سابق و فعلی مجلس در نفت استخدام شدند، صدایی از رئیس مجلس درآمد که گفت: در صورت واقعیت‌داشتن چنین موضوعی با وزیر نفت برخورد می‌کند؟ توزیع سمت‌های مدیریتی مهم میان شاگردان خاصه آقای زنگنه که همگی جوان و فاقد سابقه کاری نفتی هستند، فشار نهادی را به همراه داشت؟ وقتی ویرایش شانزدهم قرارداد‌های جدید نفتی را به اسم ویرایش نهایی به دفتر رهبری ارسال کردید، آیا برخورد سفت و سختی با وزارت نفت شد؟ وقتی برخی معاونان وزارت نفت سال گذشته با پاداش یک میلیاردی بازنشسته شدند و فردای آن با حقوق نجومی دوباره استخدام شدند، صدایی از نهاد‌های نظارتی درآمد؟
آقای وزیر! مشکل امروز صنعت نفت نه فشار‌های خارجی است و نه دستان پشت پرده؛ اصل مشکل در ساختمان خود وزارت نفت است که هیچ تصمیمی نمی‌گیرد تا نتیجه این عدم تصمیم‌گیری، فشار سنگینی را به نظام و دولت وارد کند.
- اینکه معاونان و مدیران ارشدی که با حکم جنابعالی بر رأس کار آمده بودند، تک‌تک استعفا دادند و نتوانستند با شما همکاری کنند به دلیل فشار‌های پشت پرده بود؟
- تأخیر در راه‌اندازی پروژه‌های توسعه‌ای صنعت نفت هم ریشه در این پشت پرده دارد؟
- مقصر تعلل در اجرای بسته‌های سرمایه‌گذاری شرکت ملی نفت هم، همین فشار‌های پشت پرده‌است؟
- افزایش نارضایتی کارکنان نفت و اعتراض‌های همیشگی آن‌ها نیز در پشت پرده هدایت می‌شوند؟
- از دست رفتن بازار‌های گازی را با کلید واژه پشت‌پرده توجیه می‌کنید؟
- این پشت پرده بود که با حذف سیستم مدیریت حمل و نقل سوخت، مصرف بنزین را به بیش از ۱۰۰ میلیون لیتر در روز افزایش داد؟
- تأخیر سه ساله در انعقاد قرارداد‌های آزادگان شمالی، آزادگان جنوبی، یاران، آزادگان و... هم به پشت‌پرده ارتباط دارد؟
به این موارد، ده‌ها مورد دیگر را نیز می‌توان افزود، اما در نهایت به آقای وزیر توصیه می‌کنیم به‌جای فرافکنی و توجیه عملکرد غیرقابل دفاع خود با کلید واژه «پشت‌پرده»، اگر عذرخواهی نمی‌کنند، حداقل کت اپوزیسیون نظام را بر تن نکنند. این کت بر تن هر کس که کیپ باشد، برای وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران جامه زیبنده‌ای نیست.
