منیزیم برای بدن چه کار می کند؟

منیزیم چهارمین ماده معدنی فراوان دربدن انسان است. این ماده مغذی دربیش از 600 واکنش سلولی، ازساخت DNA تا کمک به انقباض عضلانی نقش دارد. کمبود منیزیم با مشکلات بسیاری از جمله ضعف افسردگی، فشار خون بالا و بیماری قلبی پیوند خورده است.

 

منیزیم در انتقال سیگنال ها بین مغز و بدن نقش مهمی ایفا می کند.این ماده معدنی همانند یک دروازه بان برای گیرنده های ان-متیل-دی-آسپارتات (NMDA) عمل می کند که در سلول های عصبی یافت می شود و به رشد مغز، حافظه و یادگیری کمک می کند.

منیزیم درون گیرنده های NMDA از تحریک آن ها به وسیله سیگنال های ضعیف که ممکن است سلول های عصبی را بی دلیل تحریک کند، پیشگیری می کند.

 

منیزیم برای حفظ ضربان قلب سالم اهمیت دارد. این ماده معدنی به طور طبیعی با کلسیم رقابت می کند که برای تولید انقباض های قلبی ضروری است.

زمانی که کلسیم وارد سلول های عضلانی قلب می شود، فیبرهای عضلانی را برای انقباض تحریک می کند. منیزیم این اثر را خنثی و به این سلول ها در کسب آرامش کمک می کند.این حرکت کلسیم و منیزیم در سلول های قلبی به حفظ ضربان قلب سالم کمک می کند.زمانی که میزان منیزیم بدن شما پایین است، کلسیم ممکن است سلول های عضلانی قلب شما را بیش از حد تحریک کند. یکی از علایم شایع این شرایط ضربان قلب سریع یا نامنظم است که می تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.

 

منیزیم درتنظیم انقباض های عضلانی نقش دارد. در عضلات بدن انسان، کلسیم با پروتئین هایی مانند تروپونین C و میوزین پیوند تشکیل می دهد. این فرایند شکل این پروتئین ها را تغییر می دهد که به ایجاد انقباض منجر می شود.

اگر بدن شما به میزان کافی منیزیم نداشته باشد تا با کلسیم رقابت کند، عضلات بیش از حد منقبض می شود که به گرفتگی ها و اسپاسم ها می انجامد.

بر همین اساس، مصرف منیزیم به طورمعمول برای درمان گرفتگی های عضلانی توصیه می شود. با وجود این، نتایج مطالعات درباره قابلیت این ماده معدنی برای تسکین گرفتگی های عضلانی یکدست نیست.

 

نتایج چندین مطالعه نشان می دهد که کمبود منیزیم با خطر بیشتر ابتلا به بیماری قلبی پیوند خورده است. در مقابل، افزایش مصرف این ماده معدنی ممکن است این خطر را کاهش دهد. منیزیم از ویژگی های ضد التهابی قوی برخوردار است، ممکن است از لخته شدن خون پیشگیری و به آرامش رگ های خونی برای کاهش فشار خون کمک کند.

 

سلول های بدن انسان دارای گیرنده هایی برای انسولین است که برای ارائه عملکرد درست به منیزیم نیاز دارد.اگر میزان منیزیم پایین باشد، سلول ها نمی توانند به طور کارآمد از انسولین استفاده کنند که بالا ماندن سطوح قند خون را در پی دارد.افزایش مصرف منیزیم ممکن است قند خون را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهد.اثر مفید منیزیم بر کنترل قند خون تنها در مطالعات کوتاه مدت مشاهده شده است و برای ارائه توصیه های دقیق باید مطالعات بلند مدت نیز در این زمینه انجام شود.

 

مصرف منیزیم ممکن است از طریق کمک به آرامش ذهن و بدن، کیفیت خواب را بهبود بخشد. این آرامش در به خواب رفتن سریع تر نقش دارد و می تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد.همچنین، نتایج مطالعات نشان داده است که منیزیم با گیرنده های گاما-آمینوبوتیریک (GABA) پیوند تشکیل می دهد. هورمون گابا به آرامش فعالیت عصبی کمک می کند که ممکن است بر شرایط خواب اثرگذار باشد.

 

کمبود منیزیم با علایم افسردگی نیز پیوند خورده است. منیزیم به تنظیم عملکرد مغزوخلق وخو کمک می کند و این یکی از دلایل این پیوند است.

نتایج چندین مطالعه نشان می دهد که افزایش مصرف منیزیم ممکن است علایم افسردگی را کاهش دهد.

 

افراد بسیاری مقدار مصرف توصیه شده روزانه (RDI) برای منیزیم (برابر با 400 تا 420 میلی گرم برای مردان و 310 تا 320 میلی گرم برای زنان) را دریافت نمی کنند.

 

اگر نمی توانید از طریق رژیم غذایی نیاز روزانه خود را به منیزیم تامین کنید، مصرف مکمل را مد نظر قرار دهید. البته پیش از آغاز مصرف مکمل با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید زیرا می تواند با برخی داروهای رایج برای فشار خون بالا، آنتی بیوتیک ها یا ادرارآورها تداخل ایجاد کند.