برندگان و بازندگان دیدار ترامپ و کیم
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، پیش از آنکه برای دیدار با رهبر کرهشمالی عازم سنگاپور شود، گفته بود که در همان دقایق نخست میتواند بفهمد که این دیدار موفقیتآمیز خواهد بود یا نه. شاید همین مسئله باعث شده بود که تردیدها درباره ثمربخشبودن این دیدار قوت گیرد؛ بهویژه آنکه ترامپ ید طولایی در اتخاذ تصمیمات خلقالساعه نیز دارد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، عدهای نیز این اظهارنظر ترامپ را به بیاطلاعی او از کرهشمالی نسبت میدادند. بااینحال این نشست در عمل ثابت کرد که ترامپ برای توافق با کیم به دانش وسیعی از برنامه هستهای کرهشمالی نیازی ندارد؛ زیرا به نظر در همان مذاکره رودرروی نخست، این دو بر سر بسیاری از موارد به توافق رسیدهاند. فارغ از اینکه این توافق چه میزان ضمانت اجرائی دارد و تا چه زمانی دوام خواهد آورد؛ اما تا همینجا نیز بحثهای زیادی بر سر اینکه کدام طرف از این توافق سود برده و کدام طرف متضرر میشود، درگرفته است. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به اینکه چه کسانی از این دیدار سود برده و چه کسانی متضرر شدهاند.
برندگان
اعتبار بازیافته کرهشمالی: صحنه خوشوبش گرم کیم جونگ اون با رئیسجمهور آمریکا در مقابل پرچمهای این دو کشور، دقیقا همان چیزی بود که پیونگیانگ همواره آرزوی آن را داشت. این صحنهها را حتی در بهترین فیلمهای تبلیغاتی رژیم کرهشمالی نیز نمیتوان سراغ گرفت. با این اوصاف باید گفت، جستوجوی دیوانهوار کرهشمالی برای دستیابی به سلاح هستهای در نهایت امر، اعتباری را که این کشور همیشه به دنبال آن بود، برای پیونگیانگ به ارمغان آورده باشد و این تصاویر بر این مسئله صحه میگذارند. هر دو رهبر قبلی کرهشمالی آرزوی دیدار با یکی از رؤسای جمهور آمریکا را به گور بردند. بعد از این دیدار، کرهشمالی به نظر دیگر شباهت چندانی به منزویترین کشور جهان نخواهد داشت.
دونالد ترامپ: از دیگر سو، این دیدار تاریخی با واکنش بسیار مثبتی از سوی حامیان ترامپ مواجه شد که آن را نشانه قدرت، عزم و اراده او برای درهمشکستن هنجارهای دیپلماتیک قدیمی توصیف کردهاند. حتی چارلی کیرک، فعال سیاسی محافظهکار، ترامپ را به علت دستدادن با کیم شایسته دریافت جایزه نوبل دانسته است. البته هنوز تردیدهای زیادی دراینباره وجود دارد که ترامپ چگونه میتواند کرهشمالی را به برداشتن گامهایی عملی در راستای خلع سلاح هستهای مجاب کند. باوجوداین به نظر، قانونگذاران آمریکایی بهویژه جمهوریخواهان در مذاکره با کرهشمالی به ترامپ آزادی و اختیار کامل دادهاند. او میتواند دیدارهای بیشتری را با رهبر کرهشمالی ترتیب دهد. این فرایند را به تعلیق درآورد یا اینکه کلا با یک توییت زیر میز مذاکره بزند. دراینباره لایحهای مبنی بر اینکه ترامپ باید درباره مذاکرات با کرهشمالی به نمایندگان سنا گزارش دهد، نیز مورد استقبال نمایندگان واقع نشد.
فعالان ضدجنگ: این دیدار هیچ دستاوردی هم که نداشته باشد، سایه جنگ میان این دو کشور را دستکم در آینده نزدیک، از سر جهان برداشته است. یادمان نرفته است که همین چند ماه پیش در نتیجه جنگ لفظی میان رهبران این دو کشور، گروهی از جنگطلبان در واشنگتن، احتمال انجام یک حمله پیشگیرانه را زمزمه میکردند. هرچند پیچیدگی شرایط بینالمللی و همچنین دمدمیمزاجی ترامپ باعث نمیشود که در ثبات این وضعیت تردید نکنیم؛ اما همین که وقوع جنگ تا اطلاع ثانوی نیز به تعویق بیفتد، یک اتفاق و خبر خوب است.
بازندگان
هنجارها و قواعد دیپلماتیک: دیدار ترامپ و کیم را بیشتر از آنکه بتوان پیامد و نتیجه قواعد و قوانین بینالمللی دانست، باید به کیش شخصیت این دو رهبر نسبت داد. این در حالی است که همه ابزارهای جامعه جهانی برای جلوگیری از جنگ، توسعه اقتصادی و حمایت از جوامع آسیبپذیر بر پایه ساختارها، تعهدات، اعتماد و صبر شکل گرفته است و این مسئله بدون دلیل نیست؛ در واقع رهبری مبتنی بر کیش شخصیت که امروز ترامپ و کیم آن را نمایندگی میکنند، همان عامل شومی است که در قرن گذشته جهان را به ورطه دو جنگ ویرانکننده کشاند.
قربانیان نقض حقوق بشر: پیش از این نشست، منابع دولتی از این خبر داده بودند که ترامپ قصد ندارد در این دیدار به سوابق وحشتناک رژیم کیم در نقض حقوق بشر اشاره کند و به نظر میرسد رئیسجمهور آمریکا به این وعده خود عمل کرده است. او پیشتر در جریان سخنرانی سالانه خود در نشست مشترک سنا و کنگره وعده داده بود که یاد و خاطره اتو وارمبیر را زنده نگه دارد؛ اما روز گذشته او هیچ نامی از او نبرد. اتو وارمبیر، دانشجوی آمریکایی بود که در سفر به کرهشمالی زندانی شد و بعد از بازگشت به آمریکا بر اثر یک ضایعه مغزی درگذشت.