عوارض نشستن بیش از حد و راهکار مقابله با آن؟!
بی تحرکی، عامل اصلی ابتلا به دیابت و افزایش خطر مرگ در اثر بیماری‌های قلبی عروقی است. حتی اگر بعد از بی تحرکی طولانی مدت ورزش کنید، باز هم اثرات منفی آن را نمی‌توانید از بین ببرید. با این حال شما می‌توانید بعد از یک روز طولانی بی تحرک ماندن، با اجرای ترفندهایی، عوارض ناشی از نشستن بیش از حد را از خود دور کنید؛
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، کم تحرکی ستون فقرات، باعث انعطاف پذیری کمتر آن می‌شود و زمینه آسیب دیدگی ستون مهره‌ها را بر اثر فعالیت‌های روزانه از جمله بستن بند کفش فراهم می‌کند. دیسک بین مهره‌ای ماده‌ای نرم است که نشستن طولانی مدت باعث می‌شود دیسک آسیب ببیند. حرکت‌های ناگهانی، احتمال دیسک کمر را بالا می‌برد و باعث درد و سفتی عضله می‌شود. با نشستن روی یک صندلی راحت نمی‌توان مشکل را حل کرد. اگر پشت میزنشین هستید، حواستان باشد که صاف بنشینید. نباید گردنتان جلوتر از شانه‌هایتان باشد. از آویزان نگه داشتن شانه‌ها بپرهیزید و پاهایتان را روی زمین قرار داده و در پشتتان، یک پشتی مناسب قرار دهید تا گودی کمرتان را پر کند.
درد پا: هنگامی که پاها شانس کشش و حرکت را نداشته باشند، درد عضلات شروع می‌شود. شاید تصور کنید که استئوآرتریت تنها در افرادی به وجود می‌آید که به شدت ورزش می‌کنند اما محققان می گویند بین نشستن طولانی مدت و بروز استئوآرتریت ارتباط وجود دارد. نداشتن فعالیت به چاقی مفرط منجر می‌شود و بالا رفتن وزن فشار بیشتری روی مفصل‌ها وارد می‌کند. از طرفی ضعیف شدن عضله‌ها به علت کم تحرکی باعث می‌شود هنگام بلند شدن از روی صندلی از دست‌هایتان کمک بگیرید. این حالت نشانه ضعیف شدن عضلات بزرگ ران است. برخی معتقدند که ضعیف شدن عضلات می‌تواند به استئوآرتریت منجر شود. هنگامی که در حالت نشسته هستید، پاهای خود را کاملاً روی زمین قرار دهید و ارتفاع صندلی خود را تنظیم کنید به طوری که زانوهایتان کمی بالاتر از باسن قرار گیرد.
بیماری‌های قلبی: نشستن طولانی مدت با افزایش فشارخون و کلسترول ارتباط دارد. این دو عامل خطر بروز حمله قلبی را بالا می‌برد. در عوض، فعالیت بدنی عملکرد رگ‌ها را بهبود می‌بخشد و باعث تنظیم ضربان قلب می‌شود که جریان خون در رگ‌ها را سریع‌تر می‌کند. هر چه جریان خون سریع‌تر باشد اکسید نیتریک بیشتری از لایه درونی دیواره رگ‌ها ترشح می‌شود. در نتیجه رگ‌ها سالم و نرم می‌ماند اما در حالتی که فرد تحرک کمتری دارد بدن برای حفظ ضربان قلب باید فشار بیشتری به رگ‌ها وارد کند. این فشار چربی را به دیواره‌های رگ‌ها وارد می‌کند و باعث سفت شدن آن می‌شود. این امر می‌تواند خطر حمله قلبی را بالا ببرد.
ضعیف شدن استخوان‌ها: یکی دیگر از عوارض بی تحرکی، از دست دادن مواد معدنی استخوان‌ها و کاهش توده استخوانی است. برای جبران این روند منفی، غذاهای غنی از کلسیم مانند شیر و اسفناج، و غنی از ویتامین دی مانند تخم مرغ و ماهی می‌توانند مفید باشند.
گردن درد: اگر شما با کامپیوتر کار می‌کنید یا کار اداری فراوانی دارید که موجب می‌شود ساعات زیادی را پشت میز کارتان بگذرانید، احتمال اینکه در پایان روز در ناحیه پشت و گردن احساس گرفتگی یا درد داشته باشید زیاد خواهد بود. در صورت امکان برای پیشگیری از گردن درد از وسایل ارگونومیک استفاده کنید و در غیر این باید از روش‌های مختلف دیگر برای رفع مشکل خود استفاده کنید. هنگام کار پشت خود را تا حد امکان صاف نگه دارید. از خم شدن روی صفحه کلید بپرهیزید و سعی کنید صفحه کلید را تا حد امکان بالا بیاورید تا مجبور نباشید ساعات طولانی به پایین نگاه کنید. مدام صاف نشستن را به خود یادآوری کنید. حتی می‌توانید یک یادداشت روی صفحه نمایشگر کامپیوتر خود نصب کنید و هر بار با دیدن آن طرز نشستن خود را تنظیم کنید. در طی زمان بالاخره به صاف نشستن عادت خواهید کرد. اگر شما هنگام کار در ساعات طولانی، به درد جدی در ناحیه گردن مبتلا می‌شوید، شاید به جا به جا کردن صفحه نمایشگر نیاز باشد.
عدم تمرکز: بیش از حد نشستن یک عارضه دیگر هم دارد و آن محدود شدن جریان خون به مغز شما است. بلند شدن از پشت میز کار به دفعات و هر ۴۰ دقیقه یک بار و یا تقسیم وظایف کاری با همکارتان، می‌تواند شما را در انجام وظایف خلاق‌تر کند و میزان اکسیژن رسانی به مغزتان را افزایش دهد.
افسردگی: مطالعات نشان داده، زنان میانسالی که روزانه بیش از ۷ ساعت می‌نشینند، نسبت به کسانی که ۴ ساعت یا کمتر بی تحرک هستند، بیشتر در معرض خطر افسردگی قرار دارند. به گفته محققان نشستن طولانی مدت با افکار منفی و خطر ابتلا به برخی بیماری‌های روانی از جمله افسردگی همراه است. در عوض یک پیاده روی ۳۰ دقیقه‌ای در روز می‌تواند نتیجه‌ای کاملاً برعکس داشته باشد.
مشکلات انسولین: فقط یک روز بی حرکت ماندن می‌تواند به طور چشمگیری منجر به کاهش فعالیت انسولین و سخت شدن کنترل قند خون شود. همین روند فرد را در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار می‌دهد. زمانی که قند به سلول‌ها می‌رسد یک سری واکنش‌های زنجیره‌ای رخ می‌دهد تا به قند اجازه ورود به داخل بافت داده شود. بی تحرکی باعث می‌شود قابلیت عضله‌ها در دریافت قند از جریان خون کاهش پیدا کند از این رو در برابر انسولین مقاوم‌تر می‌شود. حرکت‌های کوچک و منظم، فعالیت انسولین را در عضله بهبود می‌بخشد.
