واکنش سیاسی به گزارش کم‌سابقه شهردار
گزارش‌گرفتن و گزارش‌دادن از آنچه در هر دوره مدیریتی تحویل مدیری می‌شود، وظیفه و اقدام عاقلانه هر مدیری است تا در پایان مسئولیت خود بتواند در قبال آنچه تحویل گرفته و انجام داده است، پاسخ‌گو باشد.
به گزارش اقتصادآنلاین، معصومه اصغری در شرق نوشت: این روال همواره وجود داشته؛ همان‌طور که محمدباقر قالیباف در آخرین حضور خود در شورای شهر چهارم کتابچه‌ای را به‌عنوان گزارش عملکرد خود به مهدی چمران داد و گفت: «روزی که روی همین صندلی‌های سبز به‌عنوان شهردار تهران نشستم، برگه‌ای را به من دادند و گفتند این گزارش عملکرد است. حالا من گزارش عملکرد می‌دهم و امیدوارم مؤثر باشد».
هرچند ارائه گزارش محمدباقر قالیباف اقدامی پذیرفتنی است که درعینحال مهدی چمران این گزارش را هیچ‌گاه رسانه‌ای نکرد؛ اما حتما انتظار هم نداشتند شهردار بعدی‌ای که روی کار می‌آید، درباره ١٢سالی که گذشته به همان گزارش اکتفا کند. از مدت‌ها قبل از ارائه گزارش «تحویل و تحول» شهردار تهران، مخالفان زیادی از میان اصولگرایان و به‌ویژه شورایی‌های از بهشت خارج‌شده، پیش‌داوری‌ها و گمانه‌زنی‌ها را شروع کرده بودند. اصولگرایان از مدت‌ها قبل از ارائه گزارش نجفی، هر مدل گزارشی را «سیاه‌نمایی» خوانده بودند و این‌گونه بود که بعد از ارائه گزارش نجفی و قبل از مشاهده و خوانش کل گزارش در همان روز، سایت‌های خبری منسوب به اصولگرایان جریان خبری خود را با همان محور سیاه‌نمایی شروع کردند.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران در سه دوره گذشته، گزارش را سیاه‌نمایی‌ای خواند که باید مستندات آن ثابت شود. او به دوره شش‌ساله حضور نجفی به‌عنوان عضو شورای سوم شهر تهران اشاره کرده و گفته است از گزارش نجفی جا خورده و ناراحت شده است. او گفته است: «ادعای خیانت و فساد چیز کوچکی نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آنها گذشت؛ بنابراین من تقاضا دارم این حرف‌ها ثابت شود». او به اشاره نجفی درباره دیمی‌بودن عملکرد مالی شهرداری تهران در حوزه‌های مختلف توجه کرده و در دفاع از این موضوع، به تفکیک بودجه نقدی و غیرنقدی اشاره کرده است. او گفته است: «من از معاونان شهردار سابق و خود قالیباف می‌خواهم برای اعاده حیثیتشان شفاف‌سازی کنند.
از‌آنجایی‌که تهمت‌های بزرگی به این افراد نسبت داده شده، من خواهش می‌کنم آنها در هر عرصه‌ای که می‌توانند، توضیح بدهند تا اتفاقات شفاف بشود. مثلا این که می‌گویند چندین هزار نفر استخدام شده‌اند یا ۵۰ درصد حساب‌ها حسابرسی نشده است، باید اثبات شود». مرتضی طلایی نیز در یادداشتی مستقل تأکید کرده بیشتر حمایت‌ها و مخالفت‌ها بر مدار سیاست و منافع بود که بدترین نوع برخورد با چنین پدیده‌ای است.
او در ادامه مواردی را مطرح کرده است که حائز توجه‌اند. او اینکه نجفی بر اساس قانون و اخلاق، قضاوت درباره آنچه را به‌عنوان تخلف و فساد در دوره قبلی مدیریت شهری رخ داده، به دستگاه قضائی سپرده است، اقدامی قابل قبول خوانده و اظهار امیدواری کرده که این اتفاق هرچه سریع‌تر رخ دهد و دستگاه قضائی نیز بدون درنگ با متخلفان احتمالی برخورد قانونی کند. او درعینحال گفته است: در گزارش نجفی به اینکه مشکلات تهران تنها مربوط به ١٢ سال گذشته نیست و ریشه‌ای هستند، اشاره‌ای نشده است و جای پرداختن به موضوع توسعه بی‌رویه شهر، بلندمرتبه‌سازی‌های نابجا، از‌بین‌رفتن باغ‌ها و بسیاری دیگر از موضوعات تهران که اوج آنها در دهه ٧٠ رخ داده و در دهه‌های دیگر مستمر شده، در گزارش آقای شهردار خالی است. طلایی همچنین گفته چرا از دوره‌های قبلی شهرداری گزارشی تهیه نشده و خوب است این اقدام صورت گیرد و اصرار دارد برای یک موشکافی کافی این بررسی باید از دوره غلامحسین کرباسچی شروع شود.
او در بخشی از اظهاراتش با اذعان به وجود تخلف در شهرداری تهران، در توضیحی گفته است: آن ١٣ هزار نفر جذب جدید اعلام‌شده، تغییر وضعیت‌های پرسنل شهرداری تهران در سال ۹۵ و ابتدای ۹۶ از شرکت‌های پیمانکار متفرقه به هادیان شهر بوده است. برخلاف رئیس و نایب‌رئیس شورای شهر تهران در سه دوره قبل، برخی از اعضای اصولگرای دوره قبل شورا، واکنشی کوتاه و عجولانه در قبال گزارش شهردار تهران در هفته گذشته داشته‌اند.
محسن پیرهادی در توییتر خود نوشت: «گزارش نجفی مطابق انتظار بود؛ میراث فرهنگی رفتید، گفتید ویرانه است، شهرداری تهران هم آمدید، ادعا می‌کنید ویرانه است؛ هرجای دیگری هم بروید، ویرانه می‌شود؛ چون شما نمی‌خواهید و چه بسا نمی‌توانید کار کنید، انگ ویرانگی می‌زنید». نکته و سؤال آشکاری که در واکنش‌های اصولگرایان به گزارش تحویل و تحول شهردار تهران وجود دارد، این است که نجفی درباره دوره و شرایطی که تحویل گرفته که ازقضا به‌جای یک دوره چهارساله، سه دوره ١٢ساله بوده است، گزارشی را تهیه کرده که بعدا همان اصولگرایان عملکرد خودش را به عملکرد شهردار قبل نسبت ندهند.
درعینحال باید گفت گزارش نجفی از حیث فراگیری موضوعات و پرداخت نسبتا شفاف به مسائل کمتر گفته‌شده در شهرداری تهران، بدون رقیب و مقایسه است و پیش از این گزارش، مشابهی از شهرداران نداشته‌ایم. چرا فردی مانند مرتضی طلایی که سال‌ها عضو شورای شهر تهران بوده، برای تهیه چنین گزارش پرضرورتی از دوره‌های قبل شهرداری تهران، شهردار منتخبشان را ملزم نکردند؟ از میان معاونان محمدباقر قالیباف نیز یکی از آنها که همواره به قول خودش مانند یک سرباز برای فرمانده‌اش هواخواهی داشته، درباره گزارش نجفی اظهارنظر کرد و این گزارش را سیاه‌نمایی و خلاف اخلاق ژورنالیستی خواند.
ناصر امانی، معاون برنامه‌ریزی شهردار سابق، با اشاره به آمار ١٣ هزار استخدام جدیدی که نجفی در گزارش خود آورده، گفته است: «این افراد کسانی هستند که در ابتدای سال ۹۶ به صورت رسمی تحت استخدام شهرداری قرار گرفتند». امانی در توضیحی کلی و بدون اشاره به موارد تخلفی که نجفی درباره عملکرد صندوق سرمایه‌گذاری کارکنان شهرداری و «خیانت» صورت‌گرفته در آن مطرح کرده بود، گفت: «کار صندوق سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری است! این صندوق برای افزایش ارزش افزوده در املاک سرمایه‌گذاری می‌کند. این کاری است که در اقتصاد ایران تمام بنگاه‌های مالی و بانک‌ها به آن می‌پردازند.
بر اساس تصمیمات هیئت‌مدیره صندوق، تصمیم بر سرمایه‌گذاری در املاک گرفته شد. در زمینه پروژه سارینای کیش نیز با تکمیل این پروژه و با توجه به اظهارات هیئت‌مدیره، نه‌تنها سرمایه بلکه سود آن نیز در اختیار صندوق قرار می‌گیرد». در این میان اما رحمت‌الله حافظی، عضو اصولگرای غیرهم‌گرا با اصولگرایان شورایی، در واکنشی توییتری به گزارش نجفی، این گزارش را «قریب به واقعیت» خواند و گفت: «بارها تعداد معدودی از اعضای شورای قبل گفتند، ولی گوش شنوایی یافت نمی‌شد. قطعا کسانی که زمینه‌ساز این انحرافات در دوره قبل بودند، در پیشگاه مردم و خداوند مدیون بوده و باید مسئولیت آن را پذیرا باشند».
منتقدان به گزارش نجفی در این مدت کوتاه نتوانستند ایرادی جدی به گزارش ارائه‌شده وارد کنند؛ درحالی‌که اگر این گزارش را بدون حب و بغض بررسی کرده بودند، می‌دیدند که اتفاقا شهردار تهران نه از نظر سیاسی‌کاری بلکه از نظر اضافه‌نشدن بار جدیدی به مشکلات شهرداری تهران و حواشی آن، درباره بسیاری از پرونده‌های بازمانده دوره قبلی شهرداری تهران ازجمله هزینه‌های فاقد سند، املاک نجومی، مصوبه برج‌باغ و عوارض آن و بسیاری دیگر از تصمیمات، یا اصلا وارد نشد یا با بیان کلیاتی از آنها عبور کرد؛ اقدامی که به نظر بسیاری از کارشناسان و رسانه‌‌ها می‌تواند نقطه ضعف گزارش نجفی باشد و در آینده برای او مشکل‌ساز شود.
