حمله به یک جنگلبان و دو محیط بان در یک روز
یک روز و سه یورش به محیطبانان و جنگلبانان کشور! در استان فارس فرمانده یگان حفاظت منابع طبیعی استان، بامداد سه‌شنبه در هنگام گشت‌زنی در منطقه جنگلی «کهمره سرخی» شیراز و در حالی که قصد داشت جلوی قاچاق هیزم و زغال را بگیرد، از ناحیه پا هدف گلوله اسلحه شکاری قرار گرفت و روانه بیمارستان شد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، اما ساعاتی بعد در مازندران، بار دیگر متخلفان و شکارچیان با سوء‌استفاده از ضعف قانون و دستگاه‌های نظارتی استان، مسئول پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری را مورد حمله قرار داده و از ناحیه سر، صورت و دست مجروح کردند. در کمتر از 24 ساعت از این واقعه، باز هم در مازندران، این بار صیادان پرندگان مهاجر، علیرضا نیکپور محیطبان شهرستان نور را مورد هجمه قرار داده و زخمی کردند.
بر اساس گزارش‌های منتشره، این نهمین محیطبان مازندرانی از ابتدای سال تاکنون است که مورد حمله شکارچیان مازندرانی قرار گرفته و زخمی شده است. اگرچه حمله به محیطبانان و جنگلبانان تقریباً در همه جای کشور اتفاق می‌افتد اما در مازندران به‌دلیل شکل‌گیری شبکه‌های قاچاق و کشتار پرندگان و برخورد نکردن قاطع قضایی و انتظامی با متخلفان، تعداد حملات و آسیب‌های وارده به محیطبانان در یکی دوسال اخیر شدت گرفته به طوری که صیادان پرندگان مهاجر حدود 20 روز قبل نیز دو محیطبان دیگر را در بابلسر و در حالی که قصد داشتند شکارچیان را از شکار پرندگان منصرف کنند، هدف اصابت گلوله قرار داده و روانه بیمارستان کردند. چند روز قبل از این واقعه نیز شکارچیان مازنی، محیطبان دیگری را در پارک ملی کیاسر ساری هدف گلوله قرار دادند. شدت آسیب‌های وارده به این محیطبان به حدی بود که پزشکان درحین عمل جراحی مجبور شدند بخشی از روده او که در نتیجه اصابت گلوله به شکم آسیب دیده بود از بدن خارج کنند.
و این تنها چند نمونه از خون‌های ناحقی است که از محیطبانان و جنگلبانان ایرانی به زمین می‌ریزد. شهادت بیش از 140 نفر از محیطبانان و جنگلبانان و زخمی و قطع عضو و جراحت بیش از 800 نفر از محیطبانان و جنگلبانان کشور درکمتر از چهاردهه این پرسش را به ذهن می‌رساند که اگر با متخلفان و خاطیان برخورد قانونی درستی صورت می‌گرفت آیا دیگر کسی به خود جرأت می‌داد با سلاح گرم و سرد و با اره برقی و چاقو و زیرگیری و... حافظان طبیعت ایران را مورد حمله قرار داده و مجروح کند یا به شهادت برساند؟
اما در چنین شرایطی که موضوع کشتار پرندگان مهاجر در استان مازندران و حمایت نکردن مسئولان استانی از محیط زیست در برخورد با خاطیان و متخلفان، مورد اعتراض بسیاری از گروه‌های محیط زیستی، فعالان مدنی، هنرمندان و آیات عظام و مراجع تقلید قرار گرفته و بارها مسئولان سازمان محیط‌زیست را به انتقاد شدید و افشاگری واداشته، ولی‌الله نانواکناری، نماینده مردم فریدونکنار و بابلسر درمجلس شورای اسلامی روزگذشته در گفت‌و‌گو با تسنیم و در اعتراض به ضرب الاجل شورای تأمین استان برای توقف کشتار پرندگان مهاجر با تورهای هوایی گفت: «اگر خون از دماغ صیادان بیاید من می‌دانم و آقای کلانتری و عاملان این اتفاق. نباید مردم را فدای پرنده کنند.»
اما در کمتر از یک ماه 5 محیطبان از جمله علیرضا نیکپور، محیطبان یگان محیط زیست شهرستان نور، بهنام هادی‌نژاد مسئول پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری، رحیم بابانژاد و یاسر زرین کمر هر دو از محیطبانان نمونه کشوری و استانی در بابلسر و محمد علی روحی، محیطبان پارک ملی کیاسر هدف اصابت گلوله قرار گرفته یا با سلاح سرد ضرب و شتم شدند اما نه فقط نماینده فریدونکنار که هیچ یک از نمایندگان استان مازندران در مجلس شورای اسلامی به خون های به ناحق ریخته شده آنها اعتراضی نکردند.
اما اظهارات نانوا کناری در حمایت از کشتار غیر قانونی و تجارت پرندگان به دست عده‌ای محدود در فریدونکنار در چند روز گذشته بارها مورد اعتراض فعالان مدنی و مسئولان سازمان محیط زیست قرارگرفته است، با این حال این نماینده نیز همچون فرماندار و امام جمعه شهرستان فریدونکنار همچنان از جدی‌ترین منتقدان برچیده شدن بازار پرنده فروشان فریدونکنار و توقف شکار و صید در این شهرستان و نیز ازباران و سرخرود حتی با توجیه احتمال گسترش بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان است. نانواکناری در این باره می‌گوید: «آنفلوانزا چه ارتباطی به پرنده‌های مهاجر دارد؟ اگر ارتباطی داشت صیادها تا به حال مرده بودند. بازار چند کیلومتر با مرغداری فاصله دارد و اصلاً صیادها با مرغداری در ارتباط نیستند. ویروس چطور منتقل شود؟ ارتباطی بین صید پرندگان و شیوع آنفلوانزا وجود ندارد و اگر هم می‌گویند وجود دارد پس بروند جلوی ورود پرنده‌ها را بگیرند.»
مسئولان محیط زیست را نمی‌شناسند!
نانواکناری همچنین با توجه به درخواست‌های مکرر سازمان حفاظت محیط زیست از وزارت کشور و استانداری مازندران که منجر به صدور ضرب الاجل برای جمع‌آوری تورهای هوایی صید پرندگان در فریدونکنار شده اما فرمانداری نیز با محیط زیست برای جمع‌آوری تورها همکاری نمی‌کند، می‌افزاید: من گفتم هر کسی قانون را رعایت نمی‌کند باید برخورد شود. اما مسئولان محیط زیست، محیط زیست را نمی‌شناسند، منطقه را نمی‌شناسند! فرق روش‌های سنتی دوماچال و گذرگاه را با کرس و تور هوایی نمی‌دانند! اگر واقعاً به فکر محیط زیست هستند فکری به حال دپوی زباله در رودخانه هراز کنند که شیرابه‌های آن باعث شده ماهی‌ها از بین بروند. فکری به حال هزاران تن زباله‌ای که در ساحل بابلسر و فریدونکنار انباشته شده کنند و بعد بیایند سراغ چند نفر که پرنده‌ای صید می‌کنند.
موضوع شیوع آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در کشور که بر اساس اعلام سازمان دامپزشکی احتمالاً از طریق پرندگان مهاجر وارد کشور شده، در یک سال اخیر باعث وارد شدن خسارت هنگفت به مرغداران و مرگ 18 میلیون مرغ شده است، از این رو سازمان دامپزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست همچون بسیاری از کشورهای آلوده به این ویروس از مردم خواستند از هرگونه شکار و صید پرندگان وحشی خودداری کنند. سازمان محیط زیست نیز شکار پرنده در سراسر کشور را ممنوع اعلام کرد اما در مازندران بی‌توجه به ممنوعیت‌های قانونی، صیادان روزانه بین 2 تا سه هزار پرنده را صید و در بازار غیر قانونی پرنده فروشان فریدونکنار سربریده می‌فروشند.
پناهگاه حیات وحش فریدونکنار کجاست؟
«پناهگاه حیات وحش فریدونکنار کجاست؟ من که اهل فریدونکنار هستم اینجا را نمی‌شناسم.» این بخش دیگری از اظهارات نماینده فریدونکنار است که حتی از وجود چنین منطقه‌ای که در حاشیه شهر قرار دارد و نامی آشنا برای جامعه محیط زیستی در ایران و جهان است اظهار بی‌اطلاعی می‌کند! شاید به این دلیل که این پناهگاه که تا 16سال پیش حریم امن دهها هزار پرنده مهاجر بود حالا به حریم امن صیادان غیر قانونی تبدیل شده! آنقدر که ورود محیطبان و عکاسان حیات وحش به این منطقه به دلیل هجوم صیادان غیرمجاز و
درگیر شدن شان با افراد دیگر کمتر امکانپذیر است و این چنین است که همه روزه خون زیادی از بینی و سر و صورت و سینه و دست و پای محیطبانان ریخته می‌شود بی آنکه توجه نمایندگان استانهای شمالی را به چرایی این موضوع جلب کند.
در این شرایط باید خبر خوش رئیس سازمان محیط زیست را به فال نیک گرفت. کلانتری دور روز قبل گفته بود: «هفته گذشته دولت همترازی محیطبانان با نیروهای نظامی و انتظامی را به تصویب رساند و امیدوارم پس از اتمام بررسی بودجه ۹۷ در مجلس، به صحن علنی مجلس برسد.» شاید حداقل این همترازی بتواند جلوی یورش متخلفان به محیطبانان و طبیعت را کمتر کند.
