موانع گمرکی تولید داخلی کیف را نشانه گرفته است
امروزه ایران از لحاظ تولید کیف و کفش در وضعیت مطلوبی قرار دارد و به واسطه توجه به تولید داخل فعالیت تولیدیها کمی رونق گرفته است، اما متاسفانه مشکلاتی در این بازار وجود دارد که خریدوفروش را از رونق انداخته و رکود سایهای سنگین بر واحدهای صنفی انداخته است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار نیوز، امروزه ایران از لحاظ تولید کیف و کفش در وضعیت مطلوبی قرار دارد و به واسطه توجه به تولید داخل فعالیت تولیدیها کمی رونق گرفته است، اما متاسفانه مشکلاتی در این بازار وجود دارد که خریدوفروش را از رونق انداخته و رکود سایهای سنگین بر واحدهای صنفی انداخته است.
به عنوان مثال صادرات ما خیلی جزئی است و به طور معمول صادرات محدودی به کشورهای حوزه خلیجفارس، عراق و افغانستان داریم، اما در مقابل واردات زیاد شده است.
مصرف کیف در کشور ما بسیار بالاست و متاسفانه بالا بودن مصرف کیف به نفع تولیدکنندگان دیگر کشورها تمام میشود و در این میان تنها تولیدکنندگان داخلی هستند که متضرر میشوند، چراکه واردات بیرویه در زمینه کیف و کفش با وجود تواناییهای بسیار زیادی که در این زمینه داریم، رمق را از تولیدکنندگان داخلی گرفته و بیشتر فعالان این بخش مجبور به تعطیل کردن کارگاه تولیدی خود شدهاند.
کارشناسان معتقدند که اگر تولیدکنندگان کیف و کفش در داخل کشور حمایت شوند کشورهایی همچون چین و هند را به زانو خواهیم درآورد.
حمایت از تولیدکنندگان داخلی صرفا به معنای در اختیار گذاشتن تسهیلات در اختیار آنها نیست، بلکه این حمایتها علاوه بر تخصیص تسهیلات ارزانقیمت میتواند از طریق حمایتهای تامین اجتماعی یا سازمان امور مالیاتی کشور باشد که با سخت نگرفتن بر تولیدکنندگان زمینه رونق و پیشرفت آنها را به وجود بیاورند یا وقتی توان تولید کالایی در کشور خودمان را داریم به هیچوجه اجازه ورود کالای خارجی به کشورمان را ندهند.
این در حالیست که این باور نیز وجود دارد که مهمترین چالش بنگاههای تولیدی کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش است و معوقاتی که در شبکه بانکی وجود دارد. وقتی تولیدکنندگان سرمایهای ندارند که بتوانند چرخ تولید را بچرخانند، کالایی هم تولید نمیشود که بتواند بازار داخلی را تامین کند. از سوی دیگر کالایی هم تولید نمیشود که بتواند صادر شود.
ضرورت بهروزرسانی تجهیزات و ماشینآلات تولید کیف
محسن خردمند، رئیس اتحادیه سراجان
خوشبختانه طی سالهای اخیر با پیشرفتهایی که در حوزه کیف و کفش حاصل شد توانستیم کالاهایی باکیفیت و درخور نام ایران و مصرفکنندگان تولید کنیم. امروزه در تولیدات کیف ایرانی از مدلهای جدید دنیا پیروی میشود، اما در این میان آنچه شرایط را سخت کرده، بحث بهروزرسانی تجهیزات و ماشینآلات است که در کنار آن اگر به بحثهایی مانند بیمه و مالیات هم توجه شود، توان رقابت ما با کشورهای دیگر افزایش خواهد یافت. اکنون اگرچه شرایط واردات کالاهای ساختهشده تا حدی سختتر شده، اما همچنان با توجه به مشکلات موجود توان رقابتی ما نسبت به کشورهای دیگر کمتر است. متاسفانه برندهایی که وارد ایران میشوند اغلب در کشور اصلی تولید نشده و در چین به صورت تحت لیسانس آن برند، به تولید میرسند. از سوی دیگر قیمتهای بالا نیز برای این کالاها در نظر گرفته میشود. در کنار همین نمونههای تولیدشده در چین بخش قابل توجهی از کالاهای وارداتی نیز فاقد کیفیت لازم بوده و برای رقابت در بازار و درآمدزایی بیشتر کیفیت را فدا میکنند، در حالی که اگر از تولیدکننده داخلی حمایت و تجهیزات بهروز شود، میتوانیم کالایی با همان کیفیت را در داخل کشور تولید کنیم. براساس آمارهایی که در دست است، سالانه حدود ۱۸ میلیون کیف اداری و مدارس لازم داریم که از این رقم حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد آن در داخل کشور تولید میشود، اما اگر تولیدکنندگان بدانند که به مرور جلوی واردات انواع کیفها گرفته میشود، به طور تدریجی بر ظرفیت تولید افزوده میشود و تولیدات ما در این بخش پاسخگوی نیازهای کشور خواهد بود. اگرچه اکنون کالای قاچاق از حاشیه ترکیه و کشورهای دیگر وارد ایران میشود، اما یکی از موضوعات مهمتری که تولید ما را آزار میدهد، بحث واردات مواد اولیه است که باید نسبت به آن تجدید نظر شود. همچنین مشکلاتی مانند تعرفههای گمرکی یا طولانی شدن روند ترخیص کالا نیز مزید بر علت شدهاند. اگر در این حوزهها همکاری و هماهنگی بیشتری پیش آید، تولیدکنندگان میتوانند کالای خود را به قیمت و سر وقت تحویل بگیرند و در حوزه تولید با موانع کمتری مواجه باشند. این در حالیست که در بخش صادرات حرف زیادی برای گفتن نداریم. در حال حاضر صادرات بسیار کم است، چراکه از نظر قیمت توان رقابت وجود ندارد و از سوی دیگر بحثهای استانداردی که در کشورهای مختلف لحاظ میشود، موجب میشود که سختیهایی بر سر کار وجود داشته باشد. علاوه بر این موارد بحثهای گمرکی و موضوعات مربوط به نقل و انتقال پول نیز از دیگر مشکلاتی است که در این بخش وجود دارد.
کارگاههای کوچک مجبورند اجناس را با حداقل سود عرضه کنند
علی منوری، تولیدکننده کیف و کفش
در شرایط امروز اقتصاد کشور دیگر امیدی به تولید برای مصرفکنندگان داخلی وجود ندارد، چه برسد برای حضور در بازارهای بینالمللی و رقابت کردن با رقبایی که از بهترین امکانات و پیشرفتهترین دستگاهها و ماشینآلات بهره میبرند. سالهاست که تولیدکنندگان در کارگاهها و تولیدیهای کیف و کفش با ماشینآلات فرسودهای سروکار دارند که گاه و بیگاه یک مشکل بزرگ فنی برای آن به وجود میآید و تولید را میخواباند. بهروزرسانی ماشینآلات برای تولید مهمترین دغدغه تولیدکننده شده و در کنار آن هزینههای دیگر مانند آب، برق، مالیات و بیمه طی کردن مسیر تولید را طاقتفرسا کرده است.
وضعیت بازار به گونهای شده است که فروشندگان و تولیدکنندگان حاضرند که قیمت را پایینتر آورده و سود را کاهش دهند تا شاید اوضاع نابهسامان بازار از حالت رکود نجات پیدا کند. به دلیل رکود شدید در 4، 5 سال اخیر بسیاری از کارگاههای کوچک با ورشکستگی مواجه شدند و همچنین به دلیل رکودی که در بازار وجود دارد، کارگاههای کوچک برای سرپا ماندن مجبور هستند که اجناس خود را با حداقل سود عرضه کنند که همین هم موجب میشود حتی واحدهای تولیدی بزرگتر هم ضررکنند. متاسفانه همه در راستای حمایت از تولید کیف و کفش تنها شعار میدهند و حمایت از تولید ایرانی و تولیدکننده ایرانی را در بوق و کرنا کردهاند و در عمل برخلاف آنچه میگویند، عمل میکنند.